Θύματά της ήταν και δύο περιοδικά που έχουμε παρουσιάσει από τις στήλες αυτής της Επισκόπησης. Το πρώτο (συχνός θαμώνας) είναι το ελληνικό Monthly Review, που διέκοψε την έντυπη έκδοσή του και διατίθεται πλέον μόνο σε ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο. Το δεύτερο είναι η Νέα Κοινωνιολογία, που το τελευταίο τεύχος της κυκλοφορεί με ένα αφιέρωμα στους Καταστασιακούς (τεύχος καλοκαίρι 2010, 23ος χρόνος, γ’ περίοδος).

Εκτός από κλεισίματα, έχουμε και διασπάσεις. Εδώ και έναν χρόνο (από τον Νοέμβρη του 2009), κυκλοφορεί στα περίπτερα το Athens Review of Books (ARB), μια προσπάθεια να υπάρξει και στην Ελλάδα μια περιοδική έκδοση αφιερωμένη αποκλειστικά στο βιβλίο, στα πρότυπα του London Review of Books και συναφών εκδόσεων. Από το ξεκίνημα, οι οργανωτές του εγχειρήματος (ο Μανώλης Βασιλάκης και ο Ηλίας Κανέλλης) είχαν κάνει ξεκάθαρες ιδεολογικές επιλογές: το μανιφέστο του ARB ήταν μια επίθεση στην Αριστερά που τσουβάλιαζε τους «υπερασπιστές του ναζιστικού και του σοβιετικού ολοκληρωτισμού» και ξεκαθάριζε ότι ο πλουραλισμός των δημοσιευμάτων θα είχε όριό του το αν «ανήκομεν εις της Δύσιν».

Στα δέκα τεύχη που μεσολάβησαν, στις στήλες του ARB παρέλασαν πλήθος οι λίβελοι ενάντια στην αμετανόητη Αριστερά που κλείνει τους δρόμους και περιορίζει τις «ελευθερίες» μας, γραμμένοι μεταξύ άλλων από έμμισθους υπαλλήλους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (Μιράντα Ξαφά), πολιτικούς που η καριέρα τους τελείωσε άδοξα (Τάσος Γιαννίτσης) και βέβαια το απαραίτητο ντουέτο των Στάθη Καλύβα και Νίκο Μαραντζίδη, «ιστορικών» της «κόκκινης βίας» τη δεκαετία του ’40. Ο ίδιος ο Μανώλης Βασιλάκης, εξάλλου, είχε από τις αρχές της δεκαετίας διαπρέψει σε επιθέσεις στο αντιπολεμικό κίνημα, ανακαλύπτοντας δάκτυλους του ισλαμικού φονταμενταλισμού στην Πρωτοβουλία Γένοβα και τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο. Ο Ηλίας Κανέλλης είχε και αυτός τις δικές του επιτυχίες στις επιθέσεις κατά της Αριστεράς από τις στήλες των εντύπων του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη.

Κι όμως, παρόλη τη φιλελεύθερη σύμπνοια, το Athens Review of Books διασπάστηκε, με τον Ηλία Κανέλλη να αποχωρεί και να εκδίδει ένα νέο περιοδικό, το The Books’ Journal. Αιτία της διάσπασης ήταν το ασφυκτικό πλαίσιο δημοσίευσης του Athens Review. Παρόλα ταύτα, ο Κανέλλης σπεύδει να ξεκαθαρίσει ότι το νέο περιοδικό: "...είναι ανοιχτό σε όσους επιθυμούν να εκφράσουν τη διαφωνία τους, αρκεί να είναι τεκμηριωμένη με επιχειρήματα και πάντα στο πλαίσιο της λογικής: κατά τα άλλα, είναι προφανές ότι δεν έχουμε τίποτα να συζητήσουμε με οπαδούς, π.χ. των απόλυτων ολοκληρωτισμών του 20ου αιώνα, του χιτλερικού μίσους ή της σταλινικής βαναυσότητας – ούτε έχει νόημα να στήνουμε καβγάδες με όσους ισχυρίζονται ότι η ιδανική λύση για τη χώρα την εποχή της κρίσης θα ήταν η χρεωκοπία, η στάση πληρωμών και άλλες απίθανες δήθεν επαναστατικές εισηγήσεις".

Όσες και όσοι διαβάζουν αγγλικά, θα έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν ένα πλούσιο τεύχος του νέου International Socialism Journal (νο. 128). Το τεύχος περιέχει, εκτός από μία συνέντευξη του Πάνου Γκαργκάνα για την ελληνική κρίση, δύο άρθρα για την Παλαιστίνη, το ένα για τον αποκλεισμό της Γάζας και το άλλο για την καμπάνια μποϋκοτάζ του Ισραήλ που κερδίζει διεθνώς έδαφος. Ακόμα, περιλαμβάνει δύο άρθρα για την κρίση του ευρώ και την ύφεση στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Ο Neil Davidson επανεξετάζει τη σχέση της “συνδυασμένης και ανισόμερης ανάπτυξης” του Λέον Τρότσκι με την θεωρία του Τόνι Κλιφ για τη “διεθλασμένη διαρκή επανάσταση”. Τέλος, συνεχίζεται η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έχει ανοίξει στις στήλες του περιοδικού για τις εργάτριες της βιομηχανίας του σεξ: αρκεί μια συνδικαλιστική οπτική για την διεκδίκηση βελτιώσεων των όρων ζωής και δουλειάς ή χρειάζεται πολιτική πάλη για την απελευθέρωση που να ξεπερνάει ωστόσο τα όρια του φεμινισμού; Το τρίτο κατά σειρά άρθρο στη σχετική συζήτηση είναι της Jess Edwards με τίτλο: “Σεξισμός και σεξουαλική εργασία: μία απάντηση στους Dale και Whittaker”.