Η κυβέρνηση πέρασε τον «Καλλικράτη» από την Βουλή με σχετικά μικρές αντιδράσεις. Ομως, η μάχη για την εφαρμογή του είναι μπροστά της. Γιατί ο «Καλλικράτης» δεν είναι απλά η «διοικητική μεταρρύθμιση» με την δημιουργία 13 μεγάλων υπερ-περιφερειών που θα προκύψουν με την κατάργηση των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων. Είναι κομμάτι της επίθεσης σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακές σχέσεις που περιλαμβάνει το Πρόγραμμα Σταθερότητας και το Μνημόνιο με την τρόϊκα του ΔΝΤ, της Κομισιόν και της ΕΚΤ. Δεν θίγει μόνο τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ – μόνιμους και συμβασιούχους. Οι περικοπές και οι ιδιωτικοποιήσεις που περιέχει ο «Καλλικράτης» θα χτυπήσουν τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τις υπηρεσίες των δήμων που έχουν να κάνουν με την «καθημερινότητα» του εργαζόμενου και της εργαζόμενης στη γειτονιά.

Μεγάλα λόγια

Αν διαβάσει κανείς αποσπάσματα από την «Εκθεση Συνεπειών Ρυθμίσεων»1 που συνοδεύει τον νόμο, θα μείνει με την εντύπωση ότι πρόκειται περί δημοκρατικής κοσμογονίας. Να μερικές. O «Καλλικράτης»:

«οργανώνει την άσκηση της εξουσίας με όρους διεύρυνσης της συμμετοχής του πολίτη και εμβάθυνσης της δημοκρατίας, αλλά και ανάδειξης του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών, των κοινωνικών οργανώσεων και του εθελοντισμού· αξιοποιεί νέα εργαλεία και τις νέες μεθόδους της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και της αυτόματης εξυπηρέτησης, με διαδραστικές υπηρεσίες· γίνεται το θεσμικό «κλειδί» για την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας, προσανατολίζοντας τις κρατικές δομές και λειτουργίες στις ανάγκες της πράσινης ανάπτυξης».

Επιτυγχανέται η «εξορθολογισμένη διαχείριση» υποστηρίζει το ίδιο κείμενο αλλά και: «Ταυτόχρονα, το σημαντικότερο πλεονέκτημα της Νέας Αρχιτεκτονικής είναι η αναπτυξιακή της προοπτική».

Την εποχή που η κυβέρνηση του Παπανδρέου και της «τρόικας» πάνε να νομοθετήσουν την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και τους κατώτατους μισθούς των 500 ευρώ, όταν τα νοσοκομεία μένουν χωρίς γάζες μέχρι να ξαναρχίσει το πάρτι με τους «προμηθευτές», οι ύμνοι στην «αναπτυξιακή προοπτική» και κυρίως στην «εξορθολογισμένη διαχείριση» σίγουρα βάζουνε ψύλλους στα αυτιά. Ομως, μήπως τελικά όντως χρειάζεται «συμμάζεμα» η τοπική αυτοδιοίκηση; Μήπως οι συνενώσεις και η «κατάργηση δυο βαθμίδων δημόσιας διοίκησης» (επαρχίες, νομαρχίες) θα απαλλάξει τον κόσμο από την γραφειοκρατική ταλαιπωρία; Χρειάζεται να κοιτάξουμε πιο λεπτομερειακά τι προβλέπει ο Καλλικράτης.

Τσεκούρι

Οι 76 Νομαρχίες καταργούνται, όπως προαναφέραμε, και στη θέση τους δημιουργούνται 13 Περιφέρειες με αιρετούς περιφερειάρχες και συμβούλια (οι οποίες θα λειτουργούν υπό την επίβλεψη 7 Αποκεντρωμένων Διοικήσεων). Οι 1.034 Δήμοι και κοινότητες περιορίζονται σε 325 Δήμους. Οι Περιφέρειες και οι «καλλικράτειοι» Δήμοι, με την σειρά τους, επιφορτίζονται με εκατοντάδες νέες αρμοδιότητες που προέρχονται από την καταργούμενη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση: Την ανέγερση σχολικών κτιρίων, την πρόνοια και την προστασία δημόσιας υγείας, την ένταξη των μεταναστών, τον υγειονομικό έλεγχο, την προστασία παιδικής και τρίτης ηλικίας, τις πολεοδομικές εφαρμογές, τις αδειοδοτήσεις, την «πολιτική προστασίας του πολίτη».

Για παράδειγμα στους δήμους μεταφέρονται ένα βουνό «αρμοδιότητες» που αφορούν τα σχολεία (αρθρο 94). Από την ανέγερση των σχολικών μονάδων μέχρι την μεταφορά των μαθητών και από την διόρθωση των τηλεφωνικών τους συνδέσεων μέχρι την κατανομή των κονδυλίων στις σχολικές επιτροπές, όλα αυτά πλέον γίνονται υπόθεση του δήμου.

Τα περί «ισχυρών» δήμων είναι κουραφέξαλα, καθώς οι μεταφορές αρμοδιοτήτων ποτέ δεν συνοδεύτηκαν από μεταφορά κονδυλίων: η μεταφορά της συντήρησης οδικού δικτύου από το ΥΠΕΧΩΔΕ στις νομαρχίες, συνοδεύτηκε από μόλις 20 εκατομμύρια ευρώ (ενώ απαιτούνταν 120). Πέρσι, οι νομαρχίες προχώρησαν σε παύση των εργασιών για τη σχολική στέγη γιατί δεν πήραν ούτε ένα ευρώ από το κράτος. Αυτή είναι η σχολική στέγη που θα παραλάβουν οι δήμοι από τις νομαρχίες.

Το ίδιο θα γίνει και με την μεταφορά μιας σειράς υπηρεσιών των Διευθύνσεων Υγειονομικών Περιφερειών (ΔΥΠΕ) όπως οι Μονάδες Πρωτοβάθμιας Υγείας ύστερα από Υπουργικό Διάταγμα.

Στις Περιφέρειες θα περάσουν όλες οι άλλες αρμοδιότητες των ΔΥΠΕ. Ουσιαστικά, τα νοσοκομεία και κάθε τι που έχει να κάνει με την δημόσια υγεία και την κοινωνική πρόνοια περνάνε, στις Περιφέρειες, με αόριστες προβλέψεις για πόρους.

Ολα αυτά σημαίνουν χειρότερες αντί για καλύτερες υπηρεσίες για όλους μας. Ηδη η κατάσταση χειροτερεύει ραγδαία. Πόσα δημοτικά ΚΕΠ έχουν περιορίσει το ωράριό τους ή έχουν ουσιαστικά κλείσει αφού έχουν μείνει μια ταμπέλα από την στιγμή που απολύθηκαν οι εργαζόμενοι στα stage; Πόσα δημοτικά ιατρεία υπολειτουργούν επειδή τα έχει τσακίσει η μείωση της κρατικής επιχορήγησης στους ΟΤΑ που έφερε ο προϋπολογισμός του 2010 και το «Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης» που προηγήθηκε του «Mνημονίου»;

Η ΚΕΔΚΕ σε δελτίο τύπου της 2 Ιούνη αναφέρει ότι: «Σύμφωνα με την μέχρι τώρα εξέλιξη των χρηματοροών από τον κρατικό προϋπολογισμό προς τους δήμους και τις κοινότητες της χώρας, οι περικοπές των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το 2010, από κρατικές επιχορηγήσεις για τα λειτουργικά έξοδά τους  θα ξεπεράσουν το 1 δις ευρώ. Δηλαδή σε σχέση με τα προβλεπόμενα στον προϋπολογισμό του 2010 η μείωση ανέρχεται στο 28% και σε σύγκριση με τα περσινά τακτικά έσοδα η μείωση ανέρχεται στο 36%...Συνολικά δηλαδή το 2010 η Τοπική Αυτοδιοίκηση με αυτά τα δεδομένα αναμένεται να εισπράξει 1.935 εκ. ευρώ, από 3.019 εκ. ευρώ που κατανεμήθηκαν το 2009 (-36%).

Σε ότι αφορά τη ΣΑΤΑ – το πρόγραμμα επενδύσεων, συντηρήσεων και επισκευών – σύμφωνα με τον προϋπολογισμό αναμένεται να ανέλθει στα 800 εκ. ευρώ, δηλαδή και αυτό είναι μειωμένο κατά 120 εκ. σε σύγκριση με το 2009. Υπό αυτές τις συνθήκες, σημειώνει το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΚΕ, ο «Καλλικράτης» θα έρθει στις 2 Γενάρη του 2011, αλλά μπορεί μέχρι τότε να μην υπάρχουν δήμοι…».2

Σκεφτείτε τι έχει να γίνει όταν οι δήμοι κι οι περιφέρειες αναλάβουν από την χάραξη των αστικών συγκοινωνιών και τον ορισμό των εισιτηρίων μέχρι τα Κέντρα Υγείας και τα νοσοκομεία. Οι πόροι είτε είναι ανύπαρκτοι είτε «θα» οριστούν. Το κράτος θα συνεισφέρει μόνο «ως ποσοστό των τακτικών εσόδων». Αλλά και πάλι, πηγή αυτών των «εσόδων» θα είναι ο απλός κόσμος, καθώς «οι πόροι για την τοπική αυτοδιοίκηση» θα χρηματοδοτούνται άμεσα από τα έσοδα του ΦΠΑ, του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων κλπ.

Στην πραγματικότητα οι δήμοι και οι περιφέρειες θα πρέπει να λειτουργούν σαν επιχειρήσεις. «Οικονομική αυτοτέλεια», «οικονομική αυτάρκεια και δυνατότητα άντλησης ιδίων πόρων» είναι φράσεις που επαναλαμβάνονται στον «Καλλικράτη». Aυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες θα πρέπει είτε να χαρατσώνουν τον κόσμο για υπηρεσίες που υποτίθεται είναι δημόσιες και κοινωνικές, είτε να παρέχουν τόσο χαμηλού επιπέδου υπηρεσίες, τόσο διαλυμένες, όσο υποτίθεται αναλογεί στην παροχή τους με συμβολικό ή δωρεάν τίμημα (για παράδειγμα ΚΑΠΗ, βρεφονηπιακοί σταθμοί, αθλητικές εγκαταστάσεις). Ρημαγμένα σχολεία, νοσοκομεία σε μόνιμο έμφραγμα, αγώνας δρόμου για να μπούν τα παιδιά σε ένα παιδικό σταθμό, αυτά και άλλα θα σημάνει η εφαρμογή του «Καλλικράτη».

Απολύσεις

Είδαμε παραπάνω ότι ο «Καλλικράτης» μεταφέρει αρμοδιότητες χωρίς να μεταφέρει πόρους, ή περιγράφει τόσο αφηρημένα από πού θα είναι αυτοί οι πόροι ώστε να μην υπάρχουν. Αντίθετα, αυτό που προβλέπει λεπτομερειακά ο «Καλλικράτης» είναι οι διαδικασίες «εξοικονόμησης» εργαζομένων από τις συνενώσεις.

«Εξοικονόμηση» καταρχήν με ένα κύμα απολύσεων των εργαζόμενων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μισθώσεις έργου, που φτάνουν τις 35.000 πανελλαδικά. Μετά την σφαγή των εργαζόμενων στα stage έρχεται και η σειρά αυτών των εργαζόμενων. Απλά, οι συμβάσεις τους δεν θα ανανεωθούν δηλώνει ο νόμος. Για τους «μόνιμους» εργαζόμενους θα ξεκινήσει το μαρτύριο των μετατάξεων. Εθελοντικών στην αρχή, από τον Σεπτέμβρη του 2011 υποχρεωτικά. Αν αρνηθούν, απολύονται. Τώρα, αμα σκεφτούμε ότι ο Πάγκαλος έχει δηλώσει ότι μπορεί να γίνει παράκαμψη του «εμποδίου» της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων με την κατάργηση της «προσωποπαγούς» θέσης, μπορούμε να καταλάβουμε πού θέλει να το πάει η κυβέρνηση. Υπηρεσίες συγχωνεύονται, θέσεις «αλληλοκαλύπτονται» και φυσικά καταργούνται.

Οι νέοι δήμοι του Καλλικράτη δεν μπορούν να έχουν περισσότερες από δυο δημοτικές επιχειρήσεις. Μία για κοινωνικό-προνοιακό έργο και μια για πολιτιστικό-αθλητικό. Αυτή την στιγμή στους Δήμους υπάγονται περίπου 6.000 επιχειρήσεις και οργανισμοί. Με τον «Καλλικράτη» καταργούνται περισσότεροι από 4.000. Η κυβέρνηση επείγεται τόσο πολύ για τη συγχώνευση ώστε, αν αυτή δεν έχει ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011, θα γίνει αυτεπάγγελτα από την Ειδική Υπηρεσία Εποπτείας...

Μέσα από τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις οργανισμών η κυβέρνηση θα μειώσει δραστικά κατά δεκάδες χιλιάδες τις οργανικές θέσεις που προέβλεπαν αυτοί οι οργανισμοί. Είναι η οργανωτική αναδιάρθρωση που συνοδεύει την πολιτική της «μίας πρόσληψης για πέντε αποχωρήσεις στο δημόσιο» που εξήγγειλε ο Γ. Παπανδρέου. Η μείωση του προσωπικού θα έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ποιότητα των υπηρεσιών: στη συχνότητα της αποκομιδής σκουπιδιών, στο πράσινο, άλλα και σε πολλές υπηρεσίες, πχ γραφεία μετανάστευσης, όπου ήδη οι αιτούντες περιμένουν για μήνες έγγραφα λόγω έλλειψης προσωπικού.

Το «Μνημόνιο» αποκεντρώνεται

Δήμοι και περιφέρειες με μειωμένο προσωπικό και διαλυμένες υπηρεσίες που θα πρέπει να φορτώνουν τα βάρη στους δημότες. Αυτό είναι ο «Καλλικράτης». Προσπαθεί να εξασφαλίσει την υλοποίηση αυτών των στόχων, βάζοντας τους δήμους να φτιάχνουν τετραετή επιχειρηματικά προγράμματα. Σε περίπτωση που τα έσοδά τους πέφτουν έξω, οι δήμοι μπορούν να οδηγηθούν εθελοντικά ή και υποχρεωτικά στην υπαγωγή του στο «Ειδικό Πρόγραμμα Εξυγίανσης» (άρθρο 264).

Λόγος για υποβολή τέτοιου αιτήματος είναι για παράδειγμα τα τοκοχρεολύσια που έχει να πληρώσει ο δήμος να υπερβαίνουν κατά 20% τα τακτικά του έσοδα. Η υπαγωγή όμως στην εξυγίανση μπορεί να γίνει και υποχρεωτικά, επειδή ο υπουργός αποφασίζει ότι τα οικονομικά «της συγκεκριμένης δημοτικής ενότητας, δήμου ή περιφέρειας» χρήζουν αξιολόγησης από ορκωτούς λογιστές. Οταν γίνεται αυτό, ο δήμος δεν μπορεί να δανειστεί, να κάνει διαγωνισμούς και προσλήψεις και του επιβάλλονται μια σειρά άλλες «ποινές».

Με άλλα λόγια, σταματάει κάθε κοινωνική δραστηριότητα της «συγκεκριμένης δημοτικής ενότητας, δήμου ή περιφέρειας», μέχρι να εξυγιανθεί (η χρηματοδότηση θα γίνεται από τον «Λογαριασμό Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης»).

Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Μα ναι, είναι ο «μηχανισμός στήριξης» του ΔΝΤ-ΕΚΤ-Κομισιόν σε μικρογραφία, στην αποκεντρωμένη έκδοση. Υποτίθεται ότι οι 13 περιφέρειες θα είναι «μίνι-κράτη» όπως διαλαλούσε η κυβερνητική προπαγάνδα αρχικά. Δεν είναι διόλου απίθανο να δούμε μία ή περισσότερες υπερχρεωμένες περιφέρειες που θα πρέπει να εφαρμόσουν «σχέδια εξυγίανσης» τα οποία θα περιλαμβάνουν μαζικές περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις όπως ακριβώς κάνει η κυβέρνηση συνολικά. Το ίδιο ισχύει για τους δήμους. Οχι μόνο κάποιους «απομακρυσμένους» δήμους που συνενώνονται στα πλαίσια του «Καλλικράτη», αλλά δήμους στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου η κυβέρνηση δεν έφερε μεγάλες αλλαγές με τις συνενώσεις. Οταν για παράδειγμα ακόμα και στον δήμο της Αθήνας το κράτος χρωστάει περίπου 51 εκατομμύρια ευρώ, ο φαύλος κύκλος των ελλειμμάτων, της «εξυγίανσης» και των περικοπών είναι προ των πυλών.

Δώρα στους ιδιώτες

Από την άλλη, ο «Καλλικράτης» ετοιμάζει ένα σωρό δώρα για τις επιχειρήσεις. Με δύο τρόπους. Ο ένας είναι η ανάθεση σε μεγάλες επιχειρήσεις, η ιδιωτικοποίηση ολόκληρων τομέων των υπηρεσιών των νέων δήμων και περιφερειών. Ηδη, σε πολλούς δήμους, ιδιαίτερα της επαρχίας, η καθαριότητα έχει δοθεί σε ιδιώτες εργολάβους. Αλλοι τριακόσιοι δήμοι σ’ ολόκληρη την χώρα δεν έχουν σήμερα υπηρεσίες καθαριότητας λόγω της πολιτικής των μη προσλήψεων και άλλοι 150 συμπληρώνουν τις υπηρεσίες καθαριότητας με υπηρεσίες άλλων φορέων. Ο «Καλλικράτης» θα δώσει τη δυνατότητα να «καλυφθούν» αυτά τα κενά, μέσα από μεγάλες εταιρίες τύπου ΟΙΚΟΜΕΤ που θα κερδοσκοπούν χοντρά «απασχολώντας» εργαζόμενους με πολύ μικρό κόστος.

Ο άλλος τρόπος με τον οποίο ο Καλλικράτης διευκολύνει τη διείσδυση των επιχειρήσεων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αφορά την ευκολία και το μέγεθος των συμφωνιών που θα μπορούν να κλείνουν μέσα από τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα οι νέοι Δήμοι και οι Περιφέρειες με τις επιχειρήσεις για την ανάθεση έργων μεγαλύτερης κλίμακας. «Η άσκηση αναπτυξιακής πολιτικής προϋποθέτει ευρύτερες ενότητες», αναφέρει χαρακτηριστικά ο νόμος – «μεγαλύτερες διοικητικές περιφέρειες – μεγαλύτερες μπίζνες» μεταφράζουμε εμείς. Αντίστοιχα στην τοπική αυτοδιοίκηση, τα «deals», στα οποία μέχρι σήμερα εμπλέκονταν πολλοί όμοροι δήμοι, με τον «Καλλικράτη» θα γίνονται ευκολότερα στα πλαίσια του ενός.

Σε αυτό το επίπεδο η κυβέρνηση υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια. Μέχρι και την λειτουργία δημοτικών e-ΚΕΠ δίπλα στα ήδη υπάρχοντα, θεσμούς όπως ο «συμπαραστάτης του δημότη» και άλλα. Υπάρχει ένας απλός τρόπος να δούμε αν η «Νέα Αρχιτεκτονική» θα φέρει πιο κοντά τις «υπηρεσίες» στον «πολίτη», θα κάνει με άλλα λόγια τη ζωή μας πιο εύκολη. Το 1998, η κυβέρνηση του Σημίτη εφάρμοσε τον «Καποδίστρια» με τις ανάλογες τυμπανοκρουσίες περί εκσυγχρονισμού και εξυπηρέτησης του πολίτη. Δώδεκα χρόνια μετά, οι υπηρεσίες έχουν γίνει χειρότερες, κοινωνικές δραστηριότητες μαραζώνουν. Το 2007 στις πυρκαγιές που κόστισαν τη ζωή σε 70 ανθρώπους είδαμε πόσο επαρκείς και «εκσυγχρονισμένοι» ήταν οι «καποδιστριακοί» δήμοι.

Αυτό που κατάφερε ο «Καποδίστριας» ήταν να γίνει το εφαλτήριο για μια σειρά επιθέσεις, στις εργασιακές σχέσεις (από ’κει ξεκίνησαν τα stage) στις ιδιωτικοποιήσεις (οι πρόγονοι των ΣΔΙΤ – Συμπράξεων Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα) με όλες τις «μίζες» και τα «σκάνδαλα» που συνεπάγεται ο αγγελικός κόσμος της ελεύθερης αγοράς. Οι μεγάλες «γεωγραφικές ενότητες» των νέων δήμων και τα «μίνι-κράτη» των μεγάλων περιφερειών θα αποτελέσουν πεδίο δόξης λαμπρόν για «αποκεντρωμένες» Siemens και Βατοπέδια.

Αλλωστε, παρά τις υποσχέσεις περί του αντιθέτου η «Νέα Αρχιτεκτονική» συγκεντρώνει περισσότερες εξουσίες στα χέρια των δημάρχων και ολιγομελών ομάδων γύρω τους, όπως η περίφημη Εκτελεστική Επιτροπή η οποία μπορεί να μεταθέτει αποφάσεις σε άλλες, για παράδειγμα την οικονομική Επιτροπή, η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής. Πολύ απλά ο συνδυασμός της πλειοψηφίας (που θα έχει ήδη καταλάβει τα 3/5 των εδρών του δημοτικού συμβουλίου) θα μπορεί να συγκροτεί αυτές τις επιτροπές κατά το δοκούν. Τόση δημοκρατία φέρνει ο «Καλλικράτης».

Σύγκρουση

Ο νόμος ψηφίστηκε αλλά για να προχωρήσει χρειάζονται μια σειρά πολυδαίδαλες διαδικασίες – διατάγματα, εγκύκλιοι κλπ. Ηδη έχουν αρχίσει να εκδίδονται. Οι σύλλογοι των εργαζόμενων στους δήμους πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενάντια στη σφαγή του «Καλλικράτη» και να αναγκάσουν την ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ να προχωρήσει σε συντονισμένες απεργίες.

Ο νόμος είναι αναπόσπαστο τμήμα της συνολικότερης επίθεσης που έχει εξαπολύσει η κυρίαρχη τάξη. Γι’ αυτό δεν χωράει επι μέρους βελτιώσεις, για το πώς θα πρέπει να γίνονται οι συνενώσεις για παράδειγμα ή για την «πιο δημοκρατική» συγκρότηση των νέων θεσμών. Αντίθετα, από τώρα χρειάζεται οργάνωση των αγώνων όπου πάει να εφαρμοστεί ο «Καλλικράτης», είτε αυτό σημαίνει μάχη να μην διαλυθούνε και άλλο οι υπηρεσίες των δήμων είτε σημαίνει στήριξη των αγώνων που δίνουν οι εργαζόμενοι για να μην περάσει η διάλυση του ΕΣΥ ή της εκπαίδευσης. Τέτοιες μάχες, «μικρές» και μεγάλες θα ξεδιπλωθούν το επόμενο διάστημα παντού: από γονείς που παλεύουν να μην αυξηθούν τα τροφεία σε παιδικούς σταθμούς μέχρι μεγάλες απεργίες σε ολόκληρους κλάδους.

Αυτό που χρειάζεται να κάνει η Αριστερά, ιδιαίτερα όσο ζυγώνουν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη, είναι να τις μετατρέψει σε μια μεγάλη μάχη ενάντια στην συνολική κυβερνητική πολιτική. Μια μάχη όχι μόνο στις διακηρύξεις των συνδυασμών που θα διεκδικήσουν την ψήφο σε δήμο και περιφέρεια, αλλά και μια μάχη στους χώρους δουλειάς ενάντια στο ασφαλιστικό, ενάντια στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, ενάντια στον Καλλικράτη, με αιχμή το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης.

1. Ολόκληρη η Έκθεση στο www.ypes.gr
2. Ολόκληρο το δελτίο τύπου της ΚΕΔΚΕ εδώ: http://www.kedke.gr/ index.asp?app=newsshow.asp&id=619