Άρθρο
Το αντιρατσιστικό κίνημα κλειδί για τις γερμανικές εκλογές

Αμβούργο, Ιούλης 2017.Χιλιάδες στους δρόμους

Συνέντευξη με την Κριστίνε Μπούχολτς, βουλευτίνα του Die Linke και ηγετικό στέλεχος του δίκτυου Marx 21.

 

Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις το κόμμα "Εναλλακτική για τη Γερμανία" (AfD) θα καταφέρει να περάσει το όριο του 5% και θα μπει, για πρώτη φορά, στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο. Πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το ενδεχόμενο;

Το AfD είναι ένα ακραίο ρατσιστικό, εχθρικό απέναντι στο Ισλάμ κόμμα με στενούς δεσμούς με το φάσμα των ναζιστικών οργανώσεων. Η ενδεχόμενη εκπροσώπησή του στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο θα του εξασφαλίσει ένα βήμα για την ρατσιστική του προπαγάνδα. Θα του εξασφαλίσει μια ολόκληρη σειρά από πόρους (χρήματα, θέσεις, δημοσιότητα) τους οποίους θα μπορούσε να αξιοποιήσει για να οικοδομήσει ακροδεξιές δομές.

Το AfD δεν είναι, προς το παρόν τουλάχιστον, ένα ναζιστικό κόμμα. Όμως έχει μια φασιστική πτέρυγα στο εσωτερικό του που κερδίζει ολοένα και μεγαλύτερη επιρροή. Την ίδια ώρα που η συντηρητική, εθνικιστική, "λαϊκιστική" πτέρυγα του AfD προσπαθεί να επιβάλλει τις απάνθρωπες θέσεις του μέσα από κοινοβουλευτικές συμμαχίες -και άρα να το παρουσιάσει σαν ένα ευυπόληπτο κόμμα- η φασιστική πτέρυγα προσπαθεί να το μετατρέψει σε ένα "ορθόδοξο" ακροδεξιό κόμμα αντιπολίτευσης "στο δρόμο". Στην ανατολική Γερμανία ειδικά το AfD κινητοποιείται ήδη ανοιχτά στον δρόμο μαζί με το Pegida (το ισλαμοφοβικό ακροδεξιό κίνημα της Γερμανίας) και τις ναζιστικές συμμορίες (γερμανικής) "ταυτότητας".

Για αυτό εμείς οργανώνουμε από την πλευρά μας κινητοποιήσεις ενάντια στις προεκλογικές εξορμήσεις του AfD. Η καμπάνια "Να ξεσηκωθούμε ενάντια στον ρατσισμό" (Aufstehen gegen Rassismus) έχει σαν σύνθημα "όχι ναζί στο ομοσπονδιακό κοινοβούλιο".

Το AfD κατηγορεί την Άνγκελα Μέρκελ ότι είναι πολύ ανεκτική απέναντι στους πρόσφυγες και τη μετανάστευση. Είναι η κυβέρνηση πραγματικά ανεκτική; Τι κάνει το αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα στη Γερμανία;

Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Στο μεταξύ τα σύνορα της Ευρώπης έχουν κλείσει και πάλι ερμητικά για τους πρόσφυγες. Ο Μεγάλος Συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών/Σοσιαλδημοκρατών (CDU/SPD) περιόρισε ακόμα περισσότερο το δικαίωμα στο άσυλο. Το CDU (το κόμμα της Μέρκελ) υπερηφανεύεται ότι ο αριθμός των προσφύγων έχει μειωθεί. Το 2016 οι πρόσφυγες που έφτασαν στη Γερμανία -κύρια από την Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν- δεν ξεπέρασαν τις 300.000. Τώρα έχουν αρχίσει οι μαζικοί επαναπατρισμοί.

Παντού όπου προσπαθούν το AfD, το Pegida, οι Ναζί ή άλλοι ρατσιστές να οργανώσουν κάποια εκδήλωση βρίσκονται αντιμέτωποι με μαζικές διαμαρτυρίες. Στις 19 Αυγούστου οι Ναζί προσπάθησαν να οργανώσουν συλλαλητήριο στην μνήμη του Ρούντολφ Ες (του υπουργού του Χίτλερ που αυτοκτόνησε πριν από 30 ακριβώς χρόνια στη φυλακή Spandau του Βερολίνου όπου κρατείτο), αλλά εμποδίστηκαν από τους αντιφασίστες. Στη δική μου εκλογική περιφέρεια ένας υποψήφιος του AfD γιουχαρίστηκε πριν από μια εβδομάδα σε μια προεκλογική συγκέντρωση τόσο πολύ που αναγκάστηκε στο τέλος να διακόψει την ομιλία του και να κλείσει τη συγκέντρωση.

Και ο "επίσημος" ρατσισμός της κυβέρνησης βρίσκει απέναντί του συχνά μαζικές αντιστάσεις. Οι κινητοποιήσεις των μαθητριών και των μαθητών στα σχολεία ενάντια στις απελάσεις των συμμαθητών τους ανάγκασαν την κυβέρνηση να σταματήσει τις μαζικές απελάσεις προς το Αφγανιστάν -προς το παρόν τουλάχιστον γιατί η μάχη αυτή δεν έχει τελειώσει ακόμα.

Τον Ιούλη έγινε στο Αμβούργο η συνάντηση των G20 - των ηγετών των 20 ισχυρότερων κρατών του πλανήτη. Τα ρεπορτάζ των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης επικεντρώθηκαν αποκλειστικά σχεδόν στα "επεισόδια" που ξέσπασαν εκείνες τις ημέρες. Προσπάθησαν να παρουσιάσουν τα όσα έγιναν σαν μια σύγκρουση ανάμεσα στην αστυνομία και το "μαύρο μπλοκ". Η πόλη, οι εργαζόμενοι, ο απλός κόσμος ήταν απλά άφαντοι από τα δημοσιεύματά τους. Ποια ήταν η πραγματική εικόνα; Τι στάση κράτησαν τα συνδικάτα;

Να ξεκαθαρίσουμε κάτι από την αρχή: οι κύριοι υπεύθυνοι για τη βία στον πλανήτη, για τον πόλεμο και τη φτώχεια, είναι οι αρχηγοί των κρατών των G20. Ο Τραμπ, ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο Μακρόν, η Μέρκελ.

Στο Σάντσενφιρτελ πυρπολήθηκαν αυτοκίνητα και λεηλατήθηκαν μερικά καταστήματα. Αυτές οι πράξεις δεν ανήκαν στις δράσεις τις οποίες είχαν καλέσει οι διοργανωτές -μια πλατιά συμμαχία πρωτοβουλιών, κινήσεων, συνδικάτων και οργανώσεων. Αυτές οι συγκρούσεις δεν έπαιξαν κανένα σημαντικό ρόλο στις κινητοποιήσεις. Απεναντίας αυτό που είχαμε στο Αμβούργο ήταν μια ολόκληρη εβδομάδα γεμάτη από τις πιο διαφορετικές δράσεις ενάντια στη σύνοδο κορυφής των G20 -ανάμεσα στα άλλα μια διαδήλωση της νεολαίας και μια μαζική "αντισύνοδο" με δεκάδες συζητήσεις ενάντια στην πολιτική των G20 για το κλίμα, ενάντια στον πόλεμο, τη φτώχεια και τον καπιταλισμό. Η κορύφωση των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας ήταν η διαδήλωση "Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα, όχι G20" στο κέντρο του Αμβούργου με τη συμμετοχή πάνω από 80.000 διαδηλωτών. Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση στο Αμβούργο εδώ και 30 χρόνια. Στηρίχτηκε από πολλά μεμονωμένα σωματεία και πολλούς συνδικαλιστές.

Η παρουσία της αστυνομίας ήταν τεράστια και εξαιρετικά επιθετική. 30.000 αστυνομικοί είχαν συγκεντρωθεί στην πόλη, αντλίες νερού περιφέρονταν στους δρόμους, ελικόπτερα έκαναν συνεχώς κύκλους στον ουρανό. Η τοπική κυβέρνηση του Αμβούργου, που ελέγχεται από μια συμμαχία Σοσιαλδημοκρατών/ Πράσινων προσπάθησε να ποινικοποιήσει τις διαδηλώσεις και έδωσε στην αστυνομία το πράσινο φως να προκαλεί συνεχώς τους διαδηλωτές. Παρόλο που υπήρχε δικαστική άδεια εκκένωσε με τη βία την κατασκήνωση της αντι-συνόδου.

Η πλειοψηφία του πληθυσμού του Αμβούργου είχε ταχθεί ενάντια στην πραγματοποίηση της συνόδου κορυφής των G20 και τον ως εκ τούτου αποκλεισμό ολόκληρων περιοχών της πόλης. Πολλοί είχαν κολλήσει τις αφίσες των αντι-εκδηλώσεων στα παράθυρά τους και χιλιάδες πήραν μέρος στη μεγάλη πορεία του Σαββάτου.

Ποιο είναι το υπόβαθρο πίσω από αυτή τη μαζική συμμετοχή; Τι ρόλο έπαιξε η Die Linke (το κόμμα της Αριστεράς) στην οργάνωση των κινητοποιήσεων ενάντια στους G20;

Είναι αλήθεια ότι η Γερμανική οικονομία έχει επωφεληθεί από την κρίση και αυτή είναι η αιτία πίσω από τη σταθερότητα του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Μέρκελ. Το CDU κομπάζει ότι ποτέ ο αριθμός αυτών που έχουν δουλειά δεν ήταν μεγαλύτερος. Η άλλη όψη, όμως, είναι ότι το ένα τρίτο των θέσεων εργασίας στη Γερμανία ανήκουν στον "χαμηλόμισθο τομέα", υπάρχει μεγάλη φτώχεια μεταξύ των συνταξιούχων και εκρηκτικά ενοίκια στις πόλεις. Πολλοί άνθρωποι επιθυμούν μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη. Υπάρχει και στη Γερμανία μια ανάγκη κινητοποίησης ενάντια στον Τραμπ και την άνοδο ρατσιστικών κομμάτων σαν το AfD. Το αποτέλεσμα είναι μια αντικαπιταλιστική διάθεση ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους. Αυτό φάνηκε στο Αμβούργο.

Η Die Linke κινητοποιήθηκε σε ολόκληρη τη Γερμανία για τη μεγάλη διαδήλωση "Αλληλεγγύη χωρίς σύνορα, όχι G20". Στη διαδήλωση είχε ένα πολύ μεγάλο και εμφανές μπλοκ. Η Die Linke του Αμβούργου τύπωσε μαζικά μια ειδική εφημερίδα για τις κινητοποιήσεις. Συντονιστής (και επίσημος διοργανωτής) της διαδήλωσης ήταν ένας ομοσπονδιακός βουλευτής της Die Linke, ο Jan van Aken. Αυτός μαζί με άλλους πολιτικούς της Die Linke κατάγγειλε -πριν, κατά τη διάρκεια και μετά- τα αποτελέσματα της συνόδου των G20 και την αστυνομική βία ενάντια στους διαδηλωτές. Ταυτόχρονα εξήγησαν ότι η πυρπόληση αυτοκινήτων και οι καταστροφές στο Σάντσενφιρτελ είχαν αρνητική επίδραση πάνω στο κίνημα.

Η πρωτοβουλία Marx 21 προσπαθεί εδώ και πολύ καιρό να αποκαλύψει το πραγματικό πρόσωπο του AfD. Για παράδειγμα το περιοδικό σας δημοσίευσε πρόσφατα ένα άρθρο ενάντια στη θεωρία της "Συντηρητικής Επανάστασης" που προωθούν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τι αντίκτυπο έχει αυτή η προσπάθεια;

Σήμερα σχεδόν κανένας δεν αμφισβητεί ανοιχτά τις αναλύσεις μας. Σήμερα αντιλαμβάνονται όλοι -όπως λέγαμε εμείς πάντα- ότι η ναζιστική πτέρυγα του AfD προκαλεί. Ο Μπγιέρν Χέκε, (ένα από τα κεντρικά στελέχη της ναζιστικής πτέρυγας του AfD) για παράδειγμα, χαρακτήρισε σε μια ομιλία του στη Δρέσδη το μνημείο του Ολοκαυτώματος (βρίσκεται στο Βερολίνο) σαν "Άγαλμα της Ντροπής" -αποκαλύπτοντας με αυτόν τον τρόπο ποιανού διανοητικό παιδί είναι. Στο τελευταίο του συνέδριο τον Απρίλη το AfD "ξήλωσε" από την ηγεσία την μέχρι τότε αρχηγό, την Φράουκε Πέτρι. Η Πέτρι ανήκει στην συντηρητική πτέρυγα που προσπαθεί, για λόγους ταχτικής, να κρατήσει αποστάσεις από τον αντισημιτισμό και τις άλλες μορφές ανοιχτού ρατσισμού. Είναι πολύ καλό ότι το AfD βρίσκεται πλέον σχεδόν πάντα αντιμέτωπο με μαζικές αντισυγκεντρώσεις όπου προσπαθεί να εμφανιστεί. Το πρόβλημα είναι ότι τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης επιμένουν να του προσφέρουν ένα βήμα.

Εμείς αντιμετωπίσαμε και αντιμετωπίζουμε από παλιά την πάλη ενάντια στον ρατσισμό σαν μια βασική αποστολή της αριστεράς. Αυτό είναι σήμερα, μετά το προσφυγικό κύμα του 2015 και την συνεργασία πολλών αριστερών με τις τοπικές πρωτοβουλίες για το προσφυγικό, κοινός τόπος. Ταυτόχρονα υποστηρίζουμε από την αρχή ότι η κύρια μορφή που παίρνει ο ρατσισμός σήμερα -και παγιώνεται στα αστικά μέσα- είναι η ισλαμοφοβία.

Έχουμε ανοίξει πάμπολλες συζητήσεις γύρω από αυτά. Και έχουμε προετοιμάσει τις θέσεις της Die Linke. Είμαι πολύ υπερήφανη για το γεγονός ότι η Die Linke έχει πάρει πλέον πολύ καθαρή θέση ενάντια στον αντι-μουσουλμανικό ρατσισμό. Το εκλογικό μας πρόγραμμα στρέφεται ανοιχτά και καθαρά ενάντια στις απαγορεύσεις της μαντίλας. Ήταν μια μεγάλη συζήτηση αλλά έκλεισε με επιτυχία.

Η Die Linke στηρίζει όλες τις τοπικές κινητοποιήσεις ενάντια στο AfD και τον ρατσισμό. Το Marx 21 το κάνει με πάθος. Όπου έχουμε παρουσία προσπαθούμε να ενισχύσουμε, στα πλαίσια της βάσης της Die Linke, την καμπάνια "Ξεσηκωθείτε ενάντια στον Ρατσισμό" που υποστηρίζεται όχι μόνο από την Die Linke αλλά και από μια ολόκληρη σειρά από οργανώσεις -το Attac, τη νεολαία του SPD, τμήματα των συνδικάτων, το Κεντρικό Συμβούλιο των Μουσουλμάνων κλπ. Στηρίζουμε το κίνημα και με την παρουσία μας και με τα επιχειρήματά μας.