Αθήνα, 16 Μάρτη 2019
Ο Γιώργος Πίττας καταγγέλλει την κλιμάκωση του κυβερνητικού ρατσισμού
Σε μια συμβολικού χαρακτήρα κίνηση το πρώτο πράγμα που έκανε με το καλημέρα η νέα κυβέρνηση της ΝΔ ήταν να καταργήσει το υπουργείο Μετανάστευσης το οποίο και μετέφερε στο υπουργείο ΠροΠο.
Ο νέος-παλιός υπουργός ΠροΠο Χρυσοχοΐδης έθεσε κατευθείαν σε λειτουργία μέσα στο καλοκαίρι ένα νέο “Ξένιο Δία” -παρόμοιο με του Δένδια του 2012- με ρατσιστικές επιχειρήσεις σκούπα που κλιμακώνονται μέχρι σήμερα φτάνοντας και σε εκκενώσεις των καταλήψεων που φιλοξενούν πρόσφυγες. Η αλληλεγγύη μπαίνει στο στόχαστρο και οι πρόσφυγες “για το καλό τους” μεταφέρονται από τα Εξάρχεια σε… σκηνές σε στρατόπεδο στην Κόρινθο.
Ταυτόχρονα, στη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ στα τέλη του Αυγούστου αποφασίστηκε η κλιμάκωση της καταστολής στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και στα σύνορα μέσα από την “αύξηση της επιτήρησης των συνόρων σε συνεργασία τόσο με την Frontex και τις ευρωπαϊκές αρχές, όσο και με το ΝΑΤΟ” όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας.
Ακολούθησε ο υπουργός Υγείας Κικίλιας που έστειλε ρατσιστική εγκύκλιο στα νοσοκομεία με οδηγίες να μην παρέχουν περίθαλψη σε μη ασφαλισμένους αλλοδαπούς. Και η επίθεση των εγκυκλίων κλιμακώθηκε με αυτήν του υπουργού Εργασίας Βρούτση περί μη χορήγησης ΑΜΚΑ σε όσους δεν είναι νόμιμοι μετανάστες ή δεν έχουν ακόμη καθεστώς πρόσφυγα - στερώντας τους τη δυνατότητα σε υγειονομική περίθαλψη αλλά και σε μια σειρά άλλες υπηρεσίες που είναι απαραίτητος ο ΑΜΚΑ.
Ρατσιστικό νομοσχέδιο
Αυτή η επίθεση κορυφώνεται με το ρατσιστικό νομοσχέδιο 60.000 λέξεων που στις 17/10 η κυβέρνηση έδωσε στη δημοσιότητα (για “διαβούλευση” 5 ημερών!) και στο οποίο περιλαμβάνονται αλλαγές στη χορήγηση ασύλου με στόχο την επίσπευση της διαδικασίας ασύλου – στην πραγματικότητα με στόχο την επίσπευση της απόρριψης των αιτούντων άσυλο.
Τόσο εσπευσμένη ώστε δεν θέλησε καν να τη συζητήσει: Όπως καταγγέλλουν με κοινή τους ειρωνική ανακοίνωση η Διεθνής Αμνηστία, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες και η Human Rights 360: “86 ώρες για ένα σχέδιο νόμου 39.536 λέξεων σημαίνει ότι θα πρέπει να διαβάσουμε, να κατανοήσουμε και να σχολιάσουμε 460 λέξεις την ώρα - αφήνοντας εκτός υπολογισμού την αιτιολογική έκθεση που είναι και αυτή 16.717 λέξεις”.
Επί της ουσίας ο τριπλός στόχος αυτού του νομοσχεδίου είναι η αύξηση των απορρίψεων ασύλου, η συνακόλουθη επιτάχυνση των απελάσεων και το μακρόχρονο μάντρωμα των αιτούντων άσυλο σε κλειστά επί το πλείστον στρατόπεδα.
Τον προανήγγειλε άλλωστε και επισήμως πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου η κυβέρνηση με τη δέσμευση ότι μέχρι τα τέλη του 2020 θα έχουν γίνει 10.000 απελάσεις προκαταβάλλοντας το αποτέλεσμα των αποφάσεων και καταργώντας την οποιαδήποτε αίσθηση δικαίου. Αυτό που προέχει, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο αναπληρωτής υπουργός ΠροΠο, για τη μεταναστευτική πολιτική Κουμουτσάκος είναι “η ανάγκη να οργανώσει η ΕΕ ένα στιβαρό μηχανισμό επιστροφών μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους”.
Η γρήγορη απέλαση ενός μεγάλου μέρους των αιτούντων άσυλο μεθοδεύεται από τον πρώτο κιόλας βαθμό εξέτασης, με διατάξεις που καταργούν τον ανασταλτικό χαρακτήρα του δεύτερου βαθμού ασύλου για ορισμένες κατηγορίες. Με το που θα πατάνε οι πρόσφυγες το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος οι αιτούντες θα διαχωρίζονται σε δύο ταχύτητες, με “προτεραιοποίηση” της εξέτασης των αιτήσεων όσων δεν συμμορφώνονται με τις αποφάσεις μεταφοράς τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως η Μόρια ή κάποιο στρατόπεδο της ενδοχώρας αλλά και όσων θεωρηθεί ότι προέρχονται από “ασφαλή τρίτη χώρα” (δηλαδή την Τουρκία) ή “ασφαλή χώρα καταγωγής” (δηλαδή τις περισσότερες χώρες εκτός Συρίας και Αφγανιστάν - και αυτές με αμφισβητήσεις καθώς ήδη επιχειρείται ο διαχωρισμός τους σε “ασφαλείς” και μη περιοχές).
Όπως αναφέρεται στην Καθημερινή που επικαλείται “πηγές της ΝΔ” ανάμεσα στις “καινοτομίες” που περιλαμβάνει το νομοσχέδιο για το Σχέδιο Νόμου περί Διεθνούς Προστασίας που προωθεί η κυβέρνηση, είναι η “επιτάχυνση διαδικασιών και δυνατότητα επιστροφών (απελάσεων) από τον πρώτο βαθμό εξέτασης των αιτούντων άσυλο. Σε περίπτωση που οι αλλοδαποί, κατά την υποδοχή, δεν συμμορφώνονται προς τις αποφάσεις μεταφοράς τους σε άλλες δομές τεκμαίρεται ότι δεν επιθυμούν την προστασία και παραπέμπονται σε διαδικασίες επιστροφής. (σ.σ: σε αυτές τις περιπτώσεις η αίτησή τους θα εξετάζεται εντός 3 ημερών!) Μετά την καταγραφή, εφόσον οι αιτούντες τελικά παραμένουν στο σύστημα, αλλά δεν συμμορφώνονται προς τις αποφάσεις μεταφοράς, τότε η αίτηση τους εξετάζεται κατ’ απόλυτη προτεραιότητα. Με αυτές τις ρυθμίσεις δεν μπαίνουν στο σύστημα όσοι εξαρχής ακόμα και πριν την καταγραφή τους δεν συμμορφώνονται. Όσοι ενταχθούν στο σύστημα και δεν συμμορφώνονται εξετάζονται με απόλυτη προτεραιότητα προκειμένου αν μεν τύχουν προστασίας να αποχωρήσουν από τις δομές, αν δε απορριφθούν τα αιτήματά τους να επιστραφούν”.
Όσον αφορά στην κράτηση, σύμφωνα με τον Δημήτρη Αγγελίδη της ΕφΣυν, οι διατάξεις καθιστούν “δυνάμει κρατούμενο οποιονδήποτε έχει ζητήσει άσυλο, αν κριθεί από την αστυνομία, για παράδειγμα, ότι έχει καταστρέψει επίτηδες τα έγγραφά του, ότι δεν έχει δηλώσει τα πραγματικά στοιχεία του ή ότι δεν υπέβαλε έγκαιρα αίτημα ασύλου, έστω και αν η καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματος αποτελεί ευθύνη των αρχών που δεν διασφαλίζουν πρόσβαση στη διαδικασία. Μάλιστα, η διάρκεια κράτησης επανέρχεται στο ανώτατο όριο των 18 μηνών και το ξεπερνά”.
Επιπλέον το νομοσχέδιο περιλαμβάνει ένα ποταμό από γραφειοκρατικά κωλύματα, παγίδες και προθεσμίες που αφορούν όλους τους βαθμούς της διαδικασίας με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός και να απελαθούν ακόμη και εκείνοι που κρίθηκε ότι τη δικαιούνται. Οι αποφάσεις απελάσεων θα εκδίδονται μαζί με τις απορριπτικές αποφάσεις “για να μην δαπανάται άσκοπος χρόνος σε διοικητικές διαδικασίες”.
Επίσης καταργείται η δυνατότητα πρόσβασης στην εργασία αμέσως με την λήψη του δελτίου αιτούντος. Δικαίωμα πρόσβασης χορηγείται μόνο 6 μήνες μετά την υποβολή του αιτήματος εφόσον δεν έχει ληφθεί απόφαση σε πρώτο βαθμό από την αρμόδια αρχή και η καθυστέρηση δεν μπορεί να αποδοθεί στον αιτούντα. Για τους ευάλωτους “απαλείφεται το μετατραυματικό στρες ως λόγος ευαλωτότητας ενώ απαιτείται ρητά ειδική αιτιολογία στις ιατρικές βεβαιώσεις”.
Ιδεολογική επίθεση
Για να δικαιολογήσει αυτά τα μέτρα η κυβέρνηση προχωράει σε μια συνολικότερη ιδεολογική επίθεση. Καταρχάς, ισχυρίζεται ότι το ζήτημα πλέον δεν είναι “προσφυγικό” αλλά “μεταναστευτικό”. Πρόκειται για έναν ακραιφνώς ρατσιστικό ισχυρισμό γιατί στοχοποιεί συνολικά τους μετανάστες σαν ένα αρνητικό κοινωνικό παράγοντα που ντε φάκτο πρέπει να του αποτραπεί η είσοδος - με προφανή στόχο την διαίρεση της εργατικής τάξης. Θεωρεί “απειλή” και στοχοποιεί τους νέους μετανάστες που εγκαταλείπουν τα πάντα πίσω τους και ρισκάρουν τη ζωή τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη περνώντας τα σύνορα της ΕΕ.
Αλλά στοχοποιεί και τους μετανάστες από τα Βαλκάνια, την Αφρική και την Ασία που βρίσκονται ήδη στην Ελλάδα. Αυτούς που δημιούργησαν με την εργασία τους τον τεράστιο πλούτο που έφερε στους καπιταλιστές το “2004” και τα άλλα καυχήματα του ελληνικού καπιταλισμού. Ο Μητσοτάκης μπορεί να δηλώνει υποκριτικά “εθνικά περήφανος” για τις επιτυχίες του Γιάννη Αντεντοκούνμπο στο NBA αλλά οι Νιγηριανοί που έρχονται σήμερα στην Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή χαρακτηρίζονται “λαθρομετανάστες”, “απειλή” και κρατούνται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης για απέλαση. Οι νέες συνεχείς “σκούπες” της αστυνομίας του Χρυσοχοΐδη στο κέντρο της Αθήνας έχουν αρχίσει να κάνουν ξανά τη ζωή δύσκολη όχι μόνο στους πρόσφυγες και σε όσους δεν έχουν χαρτιά αλλά και στους μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς.
Πέρα από ρατσιστικός όμως είναι και ψευδής και αυθαίρετος αυτός ο ισχυρισμός: οι ιθαγένειες όσων έφτασαν μέσα στο 2019 στην Ελλάδα ήταν 38,2% Αφγανοί, 25,3% Σύριοι, 7,8% από το Κονγκό, 6,8% Ιρακινοί, 5,6% Παλαιστίνιοι, 1,8% Ιρανοί και 13,4% από όλες τις άλλες ιθαγένειες. Ακόμη και με τα δικά τους αυθαίρετα κριτήρια η πλειοψηφία εξακολουθεί να ανήκει στις λεγόμενες “προσφυγικές ιθαγένειες” δηλαδή είναι Σύριοι και Αφγανοί.
Αυτό το “πρόβλημα” έρχεται να υπερπηδήσει το νομοσχέδιο προσπαθώντας να αποκλείσει από το άσυλο ακόμα και τους κατεξοχήν θεωρούμενους πρόσφυγες με τα περί “συμμόρφωσης” την ίδια στιγμή που επιστρατεύει εναντίον τους άλλο ένα ρατσιστικό χαρτί: αυτό της ισλαμοφοβίας. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Πέτσας “δεν μιλήσαμε ποτέ στο παρελθόν για αλλοίωση πληθυσμού... αλλά εδώ μιλάμε για άλλου τύπου ροές, μεταναστευτικές, ιδίως από χώρες με άλλη θρησκεία, με άλλο πολιτισμό...”
Ένας άλλος ισχυρισμός που προβάλλει η κυβέρνηση της ΝΔ και σύσσωμη η ΕΕ, είναι ότι οι χώρες της “δεν χωράνε άλλους”, ότι “δεν μπορούν να σηκώσουν” άλλους ανθρώπους. Είναι ακόμη ένας ρατσιστικός μύθος. Στην πραγματικότητα ούτε η Ελλάδα ούτε οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ “κατακλύζονται” από πρόσφυγες και μετανάστες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του πρώην υπουργού μετανάστευσης Βίτσα (Μάρτης 2019): “73.000 είναι αυτοί που έχουν έρθει στην Ελλάδα μετά το 2015. Αυτοί οι 73.000 είναι αιτούντες άσυλο, αιτούντες διεθνή προστασία. 23.000 από αυτούς μένουν σε διαμερίσματα και σε κατοικίες. 19.000 από αυτούς σε 26 κέντρα φιλοξενίας (στρατόπεδα δηλαδή) στην ηπειρωτική χώρα. 7000 σε ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα. 2000 ασυνόδευτα ανήλικα παιδιά διαμένουν σε δομές του υπουργείου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και του διεθνούς οργανισμού μετανάστευσης”.
Είναι κοροϊδία η Ελλάδα και οι υπόλοιπες πάμπλουτες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ισχυρίζονται ότι δεν “αντέχουν” άλλους πρόσφυγες και μετανάστες. Πόσο μάλλον όταν είναι η δική τους πολιτική που κάνει τον κόσμο να εγκαταλείπει μαζικά τις εστίες του στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές στη Βόρεια Συρία έχει εισβάλει ο τουρκικός στρατός και τα γεωπολιτικά παιχνίδια των ΗΠΑ, της Ρωσία, της ΕΕ - όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων δημιουργούν νέες εστίες πολέμου, θανάτου και προσφυγιάς.
Το σχέδιο του Ερντογάν να μεταφέρει στη ζώνη που διεκδικεί στη Βόρεια Συρία 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες από αυτούς που σήμερα βρίσκονται στην Τουρκία είναι ένα σχέδιο πίσω από το οποίο βρίσκονται οι ευρωπαϊκές απαιτήσεις που θέλουν τους πρόσφυγες να μην φθάνουν καν στις χώρες που συνορεύουν με τα θαλάσσια και χερσαία σύνορά της. Είναι το πρακτικό επακόλουθο της συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας καθώς και μια σειρά ακόμη αποφάσεων συνόδων της ΕΕ που προβλέπουν τη δημιουργία τέτοιων ζωνών όπου θα εγκλωβίζουν τους πρόσφυγες από την Τουρκία μέχρι τα νότια σύνορα της Λιβύης και άλλων χωρών της Β. Αφρικής.
Ρατσιστικό χαρτί
Την ίδια στιγμή που οι πιο θερμοί υπερασπιστές της ρατσιστικής σκλήρυνσης, όπως ο Σαλβίνι στην Ιταλία ή ο Στράχε στην Αυστρία πετιούνται εκτός κυβερνήσεων (ακόμη και ο Ορμπάν στην Ουγγαρία έχασε πρόσφατα τις τοπικές εκλογές στο δήμο της Βουδαπέστης) κάτω από την κατακραυγή που προκάλεσαν οι απάνθρωπες και σκανδαλώδεις πολιτικές τους, έρχεται η “δημοκρατική πλειοψηφία” της “πολιτισμένης” ΕΕ να γίνει Σαλβίνι στη θέση του Σαλβίνι.
Σε αυτήν τη ρατσιστική σκλήρυνση στα σύνορα και στο εσωτερικό των χωρών της ΕΕ δεσπόζοντα ρόλο επιθυμεί να παίξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αυτό ακριβώς ήλθε να επιβεβαιώσει η ίδρυση του νέου ρατσιστικού χαρτοφυλακίου “για την προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής” και η τοποθέτηση του Μαργαρίτη Σχοινά στη θέση του αρμόδιου επιτρόπου.
Φυσικά η ΝΔ δεν εξαπολύει αυτή τη νέα επίθεση απλά για λόγους συμμόρφωσης με την ΕΕ. Το ρατσιστικό νομοσχέδιο μπαίνει στη Βουλή την ίδια στιγμή που σε εξέλιξη βρίσκεται μια μεγάλη επίθεση στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, κατεβαίνει ακόμη ένας προϋπολογισμός σκληρής λιτότητας και επαπειλούνται μια σειρά από ιδιωτικοποιήσεις. Η ΝΔ παίζει ξανά σκληρά το χαρτί του ρατσισμού και της ισλαμοφοβίας για να μεταφέρει το πολιτικό κέντρο βάρους σε ανύπαρκτες απειλές προσφύγων που μας “πολιορκούν” προκειμένου να διασπάσει την εργατική τάξη και να περάσει όλες τις άλλες επιθέσεις που απεργάζεται.
Νέες Μόριες δημιουργούνται σε no man’s land στην ενδοχώρα ενώ οι πρόσφυγες διώκονται με συστηματικό τρόπο από τις πόλεις με στόχο να απομονωθούν από τον υπόλοιπο πληθυσμό και να σπάσουν οι δεσμοί της αλληλεγγύης. Στην πρόσφατη επίσκεψή μας στο νησί της αλληλεγγύης, τη Λέσβο, οι ντόπιοι περιέγραφαν πώς αυτό το οργανικό σπάσιμο της ενότητας κατοίκων-προσφύγων που ξεκίνησε μετά την απομόνωση των προσφύγων στο στρατόπεδο της Μόριας το 2016 έβαλε τρικλοποδιά στο κίνημα δίνοντας τη δυνατότητα στην ακροδεξιά και τους φασίστες να κάνουν την εμφάνισή τους υποβοηθούμενοι από τη ΝΔ.
Τώρα από την θέση της κυβέρνησης η ΝΔ ανοίγει το δρόμο στην ακροδεξιά και την φασιστική απειλή να ξαναβγούν στο προσκήνιο. Ήδη σε μια σειρά από περιοχές της ενδοχώρας, τοπικοί παράγοντες της ΝΔ (που προεκλογικά υπόσχονταν ότι “δεν θα αφήσουμε να έρθει ούτε ένας πρόσφυγας”) κινητοποιούνται μαζί με τον ρατσιστικό εσμό του Βελόπουλου για να αποτρέψουν πρόσφυγες και μετανάστες να έλθουν ακόμη και στα στρατόπεδα που τους μεταφέρει η ίδια η κυβέρνησή τους. Κοντά σε αυτούς ο Μιχαλολιάκος, ο Λαγός, όλοι οι πρώην και νυν χρυσαυγίτες βλέπουν στις στημένες αντιδράσεις των “αγανακτισμένων” την τελευταία σανίδα σωτηρίας μπροστά στην επαπειλούμενη καταδίκη τους πριν βουλιάξουν ξανά στους υπονόμους της ιστορίας.
Είναι πολλά τα φίδια που τρέφει στον κόρφο της η ρατσιστική Μέδουσα που προωθεί η ΝΔ και γι’ αυτό θα χρειαστεί να τα κόψουμε ένα-ένα. Σίγουρα δεν πρόκειται να περιμένουμε την αντιπολίτευση του Τσίπρα να κάνει κάτι τέτοιο. Όχι μόνο γιατί ήταν αυτός που υπέγραψε και εφάρμοσε τη Συμφωνία του 2016 αλλά κυρίως γιατί σήμερα πέρα από γενικόλογες ανθρωπιστικές καταγγελίες, στην πράξη επιμένει σε αυτήν βάζοντας ταυτόχρονα άλλες προτεραιότητες.
Την ίδια ώρα που καίγεται η Σάμος και μαίνεται η ρατσιστική επίθεση της ΝΔ, στην πρόσφατη επίσκεψή του στις Βρυξέλλες, ο πρώην πρωθυπουργός άσκησε κριτική στην “αξιοπιστία της ΕΕ” για να προτάξει όμως τα λεγόμενα “εθνικά θέματα”, την “παράνομη τουρκική δραστηριότητα στην κυπριακή ΑΟΖ” και να προτείνει μια “συμφωνία για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία”. Για τους πρόσφυγες το μόνο που βρήκε να πει ήταν να “στηριχθεί η φιλοξενία προσφύγων στην Τουρκία, στη βάση της Κοινής Δήλωσης ΕΕ Τουρκίας” και να αλλάξει ο κανονισμός του Δουβλίνου, αποδεχόμενος στην ουσία της ατζέντα της ΝΔ σε όλα τα επίπεδα –και στο ότι “δεν αντέχουμε άλλους πρόσφυγες”.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε
Υπάρχει η δύναμη που μπορεί να σταματήσει αυτές τις επιθέσεις: Είναι το κίνημα αλληλεγγύης που το 2015 έκανε το 80% του πληθυσμού να σταθεί στο πλευρό των προσφύγων και να ανοίξει τα σύνορα για τους κατατρεγμένους στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Είναι το αντιρατσιστικό κίνημα που από την δεκαετία του ’90 έχει δώσει μάχες πετυχαίνοντας τη νομιμοποίηση των μεταναστών και την χορήγηση ιθαγένειας –έστω και κουτσουρεμένα. Είναι το αντιφασιστικό κίνημα που συγκρούστηκε με την Χ.Α, κατάφερε να τη βγάλει από τη Βουλή, έκλεισε τα γραφεία της στην Αθήνα και παντού και τώρα μπορεί να οδηγήσει την ηγεσία της στη φυλακή.
Χρειάζεται σήμερα να οργανώσουμε ξανά από τα κάτω αυτή τη δύναμη με πλατιά ενιαία μέτωπα που δίπλα στις επιθέσεις λιτότητας δεν θα αφήσουν αναπάντητη ούτε μια από τις ρατσιστικές επιθέσεις της κυβέρνησης, ούτε μια από τις πρωτοβουλίες της ακροδεξιάς και των φασιστών στις πόλεις, στα νησιά και στα χωριά. Και αυτή η προσπάθεια έχει ήδη ξεκινήσει.
Το παράδειγμα της αντίστασης μας το έδωσαν πρώτες οι “Καμένες καρδιές”, οι γυναίκες της Μόριας, που παρά τα χίλια προβλήματα που αντιμετωπίζουν διαδήλωσαν έξω από το στρατόπεδο απέναντι στους ανθρωποφύλακες του Χρυσοχοΐδη. Μας το έδωσαν οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ, τα σχολεία και άλλους χώρους που ακολούθησαν το παράδειγμά τους και διαδήλωσαν δύο φορές στη Μυτιλήνη απαιτώντας να κλείσει η Μόρια και η Φρόντεξ και να ανοίξουν τα σύνορα. Μας το έδωσαν οι γιατροί του ΕΣΥ στη Μυτιλήνη που δεν εφάρμοσαν την ρατσιστική εγκύκλιο για το ΑΜΚΑ σώζοντας τη ζωή ενός 12χρονου πρόσφυγα απαιτώντας δαπάνες για το νοσοκομείο για να καλύπτονται οι ανάγκες όλων των κατοίκων ντόπιων και μεταναστών.
Μας το δίνουν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία της Αθήνας, οι οποίοι στο Κρατικό Νίκαιας, στον Άγιο Σάββα, στο Γεννηματά κινητοποιούνται για την κατάργηση της εγκυκλίου για τον ΑΜΚΑ πετυχαίνοντας να περάσει και σχετική απόφαση στο ΔΣ της ΕΙΝΑΠ. Μας το δίνουν οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών και οι Σύλλογοι Γονέων που ξεσηκώθηκαν στα Εξάρχεια μετά τις εκκενώσεις των καταλήψεων απαιτώντας να γυρίσουν όλα τα προσφυγόπουλα στα σχολεία, οι κάτοικοι που συγκρότησαν πρωτοβουλία πάνω σε αυτό τον στόχο.
Μας το δίνουν οι φοιτητικοί σύλλογοι αλλά και τα σωματεία που αποφασίζουν μια μεγάλη κινητοποίηση τη μέρα που θα απολογείται ο φύρερ της Χ.Α Μιχαλολιάκος. Μας το δίνουν οι δημοσιογράφοι, οι φωτογράφοι, οι πανεπιστημιακοί, οι εργαζόμενοι στις δομές, οι αλληλέγγυοι που κόντρα στις απαγορεύσεις εισόδου της αστυνομίας στα στρατόπεδα επιμένουν να αναδεικνύουν τα γεγονότα κόντρα στην προπαγάνδα της κυβέρνησης.
Διεθνής Συντονισμός
Όλος αυτός ο κόσμος της αλληλεγγύης και της αντίστασης έδωσε το παρών στη Διεθνή Αντιφασιστική Συνάντηση-Πανελλαδική Συνέλευση της ΚΕΕΡΦΑ που έγινε στις 12/10 δίπλα στους ίδιους τους πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μαλακάσα και τον Ελαιώνα, δίπλα στην Πακιστανική Κοινότητα και τις άλλες κοινότητες των μεταναστών - στέλνοντας καταρχήν στην πράξη το μήνυμα ότι δεν θα αφήσουμε τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης να τους περιθωριοποιήσουν. Και το πιο σημαντικό καταλήγοντας σε αποφάσεις δράσης με στόχο την οργάνωση της αντεπίθεσης με ένα ενιαίο μέτωπ―ο όλου του κινήματος και αιχμή του δόρατος την οργανωμένη εργατική τάξη.
Σαν άμεσα μεγάλα βήματα δράσης αναδείχτηκαν η διαδήλωση στα δικαστήρια τη μέρα που θα απολογείται ο Μιχαλολιάκος, η κινητοποίηση ενάντια στο ρατσιστικό νομοσχέδιο και η πάλη για ακύρωση όλων των ρατσιστικών εγκυκλίων, με αποφάσεις σωματείων και σχετικές πρωτοβουλίες και κορύφωση τη διεθνή μέρα δράσης ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό το Σάββατο 21 Μάρτη του 2020.
Αυτό που επισήμαναν με την παρουσία τους και τις ίδιες τους τις εισηγήσεις οι αγωνιστές-τριες που βρέθηκαν στη Νομική εκπροσωπώντας τα αντιφασιστικά-αντιρατσιστικά κινήματα στη Βρετανία, τη Γερμανία, την Καταλονία, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, την Αυστραλία ήταν η ανάγκη ενός μόνιμου διεθνούς συντονισμού κόντρα στην κοινή ρατσιστική επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη σε όλον τον πλανήτη, από τους φράχτες του Έβρου μέχρι τους φράχτες του Μεξικού και από τη Μόρια μέχρι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της αυστραλιανής κυβέρνησης στη μέση του Ειρηνικού – καθώς και στη φασιστική απειλή που αυτή δημιουργεί.
Η απόφαση της Διεθνούς Συνάντησης της Αθήνας στις 12 Οκτώβρη για ένα νέο διεθνές συλλαλητήριο στις 21 Μάρτη ήρθε να ισχυροποιηθεί μια βδομάδα μετά στις 19/10 από την απόφαση της πανβρετανικής συνδιάσκεψης του Stand up to racism στο Λονδίνο αλλά και την απόφαση της διεθνούς συνάντησης World Against Racism που πραγματοποιήθηκε την επόμενη μέρα.
Συμμετείχαν εκπρόσωποι από την ΚΕΕΡΦΑ στην Ελλάδα, το Stand up to Racism στη Βρετανία, το Aufstehen gegen Rassismus στη Γερμανία, το αντιρατσιστικό κίνημα στην Ιταλία που καλεί πανεθνική διαδήλωση στη Ρώμη στις 9 Νοέμβρη, το United Against Racism and Fascism στη Νέα Υόρκη και το United against Hate στην Ουάσιγκτον στις ΗΠΑ, το UCFR στην Καταλονία, το Red Party από τη Νορβηγία, επτά διαφορετικές οργανώσεις από τη Δανία, αλλά και αντιφασίστες από την Πολωνία, την Ουκρανία και άλλα σημεία. Όλοι αυτοί -και πολλοί παραπάνω που δεν ήταν παρόντες στη συνάντηση- έχουν ήδη ανταποκριθεί στο κάλεσμα για τις 21 Μάρτη που εισηγήθηκε ο Γουέιμαν Μπένετ από το United Against Racism και που φέτος αναμένεται να απλωθεί σε πολύ περισσότερες χώρες από το 2019.
Ενάντια στην ρατσιστική επίθεση των Μητσοτάκηδων, των Τραμπ και των Τζόνσον πάμε για ένα ξεσηκωμό που στις 21 Μάρτη θα κάνει τη φωνή μας να ακουστεί δυνατά σε όλο τον κόσμο:
Πρόσφυγες και μετανάστες –καλοδεχούμενοι! Κλείστε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης! Ανοίξτε τα σύνορα και τις πόλεις σε πρόσφυγες και μετανάστες! Εκπαίδευση για όλα τα προσφυγόπουλα, άσυλο, χαρτιά, υγειονομική περίθαλψη για όλους! Σταματήστε τον πόλεμο! Ποτέ ξανά φασισμός!