Αθήνα, 5 Μάρτη, συλλαλητήριο ενάντια στην επίθεση των ΜΑΤ στα νησιά
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας παίζει το χαρτί του ρατσισμού ασύστολα και φονικά στις συνθήκες του κορονοϊού. Ο Γιώργος Πίττας αναδεικνύει τις καταγγελίες και τις αντιστάσεις του αντιρατσιστικού κινήματος
Το Μεγάλο Σάββατο προς Κυριακή του Πάσχα δεν έκαναν όλοι ανάσταση. Κάποιες έκαναν θάνατο.
Μια 39χρονη γυναίκα από το Κογκό έχασε τη ζωή της στο Κρανίδι στο ξενοδοχείο “Γαλαξίας”. Την επόμενη μέρα κατέφτασε επιτέλους και ο ΕΟΔΥ με αιτιολογικό ότι βρέθηκε θετική στον ιό μια άλλη γυναίκα, μια 28χρονη έγκυος από τη Σομαλία. Ο δήμαρχος Ερμιονίδας Γεωργόπουλος καταγγέλλει ότι δεν υπήρξε καμία κρατική ανταπόκριση παρότι υπήρξαν επιβεβαιωμένα κρούσματα στην περιοχή -το ένα από αυτά αφορούσε καθαρίστρια στο συγκεκριμένο ξενοδοχείο με 500 περίπου πρόσφυγες.
Το ίδιο βράδυ έχασε τη ζωή της μια 47χρονη προσφύγισσα από το Ιράκ στη ΒΙΑΛ στη Χίο. Δυο μέρες νωρίτερα είχε μεταφερθεί λόγω πυρετού στο νοσοκομείο που της δόθηκε φαρμακευτική αγωγή, ενώ το τεστ για κορονοϊό ήταν αρνητικό. Ως αιτία θανάτου αναφέρθηκε ότι κάτι της σκάλωσε στο λαιμό… Ακολούθησε εξέγερση των προσφύγων και συγκρούσεις με την αστυνομία.
Οι καθημερινές εικόνες εξαθλίωσης, θανάτου και εγκατάλειψης από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων στην Ελλάδα σε συνθήκες κορονοϊού αποτελούν την επιτομή της ρατσιστικής παράνοιας που έχει καταλάβει την «πολιτισμένη» Ευρώπη-Φρούριο.
Πόσα σπαράγγια και πόσα ροδάκινα χρειάζονται όμως ώστε ο τρομακτικός Μίστερ Χάιντ να φορέσει ξανά τη στολή του Δόκτορος Τζέκιλ;
«Το κινητό του Γιοάν χτύπησε λίγο μετά την αναγγελία της ρουμανικής κυβέρνησης για την παροχή ειδικών αδειών εξόδου. “Μας χρειάζονται επειγόντως, βάζουν μέχρι και αεροπλάνα για εμάς” του είπε ο μεσάζοντας. Στις 4 Απριλίου ο ρουμάνος υπουργός Εσωτερικών Βέλα ανακοίνωσε ότι στο εξής επιτρέπεται σε εποχικούς εργάτες να εγκαταλείψουν τη χώρα αεροπορικώς και αυτό παρά τον κορωνοϊό. Η Γερμανία έχει αυτό το διάστημα μεγάλη ανάγκη σε εργατικά χέρια, πάνω από 300.000 εργάτες γης... Ο Γιοάν εργάστηκε πέρσι για πρώτη φορά στη Γερμανία σε μια επιχείρηση καλλιέργειας σπαραγγιού. Μετά από σχεδόν τρεις μήνες εξαντλητικής δουλειάς 10 ωρών την ημέρα χωρίς ρεπό, επέστρεψε στην πατρίδα του με κάτι λιγότερο από 1.850 ευρώ στη τσέπη. Από το μισθό του είχαν γίνει ήδη κρατήσεις 1.000 περίπου ευρώ για στέγη, φαγητό και κοινόχρηστα...».
Το ρεπορτάζ της Αλίνα Κύνελ στη Nτόιτσε Βέλλε είναι αποκαλυπτικό. Το γερμανικό κράτος, που σε κανονικές συνθήκες ναυλώνει αεροπλάνα για να απελαύνει πρόσφυγες με το χαρακτηρισμό του «λαθρομετανάστη», σήμερα ναυλώνει αεροπλάνα για να μεταφέρουν δεκάδες χιλιάδες εποχικούς μετανάστες στη Γερμανία. Το ίδιο συμβαίνει στη Β. Ιταλία όπου, με την επιδημία να θερίζει ακόμη ζωές, αναμένουν 15.000 εποχικούς εργάτες από τη Ρουμανία.
Η πανδημία ξεσκέπασε ρατσιστικούς μύθους και ολέθριες πρακτικές αλλά ανέδειξε και τους μετανάστες στο προσκήνιο
Η πανδημία του κορονοϊού και οι πρωτοφανείς συνθήκες της παγκόσμιας καραντίνας ήρθαν σαν τυφώνας για να ξεσκεπάσουν όλους τους ρατσιστικούς μύθους και να αποδείξουν πόσο επικίνδυνα ολέθριες είναι η προπαγάνδα και όλες εκείνες οι πρακτικές που μέχρι πριν ένα μήνα αποτελούσαν την άμεση προτεραιότητα των κυβερνήσεων εντός και εκτός ΕΕ.
Το πρώτο που αποδεικνύεται περίτρανα αυτές τις μέρες είναι ότι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν αποτελούν «βάρος» που οι κοινωνίες δεν μπορούν να αντέξουν αλλά αντίθετα αποτελούν πηγή πλούτου και στήριγμα για τις κοινωνίες. Και αυτό δεν αφορά μόνο στις πλούσιες χώρες της ΕΕ.
Στα τέλη Μάρτη η Πορτογαλία αποφάσισε να αντιμετωπίζει ως μόνιμους κατοίκους της χώρας και να παρέχει την αντίστοιχη φροντίδα υγείας σε όσους μετανάστες δεν έχουν χαρτιά. Mια εύλογη απόφαση, χωρίς, απαραίτητα, ανθρωπιστικά κίνητρα. Η αγροτική παραγωγή της Πορτογαλίας στηρίζεται στα εργατικά χέρια δεκάδων χιλιάδων μεταναστών, που εν μέρει έχουν προσκληθεί νομίμως αλλά έχουν έλθει και εργάζονται παράνομα.
Στην Ελλάδα, εν μέσω πανδημίας, 7.000 με 10.000 μετανάστες εργάτες γης από το Μπανγκλαντές και άλλες χώρες που εργάζονται στην περιοχή της Μανωλάδας βρίσκονται σε ένα παρόμοιο καθεστώς. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έσπευσε να κάνει αναλαμβάνοντας ο Χαρδαλιάς ήταν να δηλώσει ότι οι εργάτες γης θα ελέγχονται μόνο για το αν έχουν χαρτί μετακίνησης προσπαθώντας να καθησυχάσει τους παραγωγούς ότι οι μαζικοί έλεγχοι δεν θα σημάνουν ότι οι εργάτες θα χάνονται από τη Μανωλάδα και θα καταλήγουν στην Αμυγδαλέζα.
Το κλείσιμο των συνόρων της Αλβανίας λόγω κορονοϊού έχει σημάνει ότι χιλιάδες εποχικοί εργάτες δεν μπορούν να δουλέψουν στην αγροτική παραγωγή στη Β. Ελλάδα. Στις 10 Απρίλη, η Εθνική Διεπαγγελματική Οργάνωση Πυρηνόκαρπων προσέφερε 10.000 θέσεις εργασίας με 30 ευρώ τη μέρα από την Πρωτομαγιά μέχρι τα τέλη Αυγούστου επειδή δεν βρίσκει εργάτες γης λόγω πανδημίας.
Κάθε μέρα μέσα στις συνθήκες της πανδημίας αποδεικνύεται ο μοναδικός κρίσιμος ρόλος της εργατικής τάξης και μέσα σε αυτήν των μεταναστών και των προσφύγων που αποτελούν οργανικό της κομμάτι -από το αν θα μπορέσει να εξασφαλίσει το πρωτογενή τομέα της παραγωγής μέχρι τα εργοστάσια, τις υπηρεσίες και τα νοσοκομεία.
Στη Βρετανία, οι μαχητές της πρώτης γραμμής, οι γιατροί και οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στην υγεία που χάνουν τη ζωή τους για να σώσουν ζωές, έχουν στην πλειοψηφία τους σκούρο χρώμα και μουσουλμανικά ονόματα. Το ίδιο συμβαίνει στην Ιταλία, στη Γαλλία, στις ΗΠΑ -και στην ίδια την Ελλάδα. Ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει εύκολα πόσοι μετανάστες-στριες από τα Βαλκάνια και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης καθώς και από τη Μέση Ανατολή εργάζονται στα νοσοκομεία, γιατροί, νοσηλεύτριες, καθαρίστριες. Πόσοι ακόμη στα ντελίβερι και στις κουζίνες τους, στις λαϊκές αγορές, στα σούπερ μάρκετ και στα εργοστάσια που συνέχισαν να δουλεύουν. Και μπορεί να διαπιστώσει κανείς εύκολα και την έλλειψή τους εκεί που σταμάτησαν να εργάζονται μαύρα λόγω των ελέγχων, από τη φροντίδα των ηλικιωμένων στα σπίτια μέχρι τις χαλυβουργίες που ανέστελαν τις λειτουργίες τους επειδή το σκραπ σταμάτησε να μαζεύεται στους δρόμους.
Ο δεύτερος ρατσιστικός μύθος που ξεσκεπάστηκε ήταν ότι οι πρόσφυγες φέρνουν «αρρώστειες». Όπως γράφαμε στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού Σοσιαλισμός από τα Κάτω: «Η κυβέρνηση υποκρίνεται ότι προστατεύει τη δημόσια υγεία κλείνοντας τα σύνορα και φτιάχνοντας κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης -Σπιναλόγκες δηλαδή- γιατί τάχα οι πρόσφυγες από το Ιράν και το Αφγανιστάν φέρνουν τον νέο κορονοϊό. Κι όμως τα τέσσερα πρώτα κρούσματα ήλθαν από το Μιλάνο και τα πρώτα μέτρα απολύμανσης αφορούσαν στο Κολέγιο Αθηνών, μια ιδιωτική τράπεζα, τον δήμο Θεσσαλονίκης, τη Βουλή -και φυσικά τον Σκάι».
Αυτό που αποδείχτηκε τελικά πιο επικίνδυνο για τη Δημόσια Υγεία ήταν οι προτεραιότητες της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Όχι μόνο μέσω της πάγιας ατζέντας ιδιωτικοποίησης της Υγείας, συρρίκνωσης του ΕΣΥ και αντι-ασφαλιστικών νόμων αλλά και μέσω της ατζέντας του «νόμου», της «τάξης» και της «ασφάλειας», της ατζέντας του κλεισίματος των συνόρων και της δημιουργίας στρατοπέδων για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, της ατζέντας του «εξ Ανατολών κινδύνου».
Αυτή η ατζέντα ξεκίνησε να εφαρμόζεται με το που σχηματίστηκε η κυβέρνηση ΝΔ (και κλιμακώθηκε τις μέρες ακριβώς που η επιδημία χτυπούσε την πόρτα μας). Το πρώτο πράγμα που έκανε το περασμένο καλοκαίρι ήταν να ανακοινώσει την πρόσληψη 1.500 ειδικών φρουρών και αγορά εξοπλισμού για την αστυνομία. Τον Οκτώβρη κατέβασε το ρατσιστικό νομοσχέδιο που προέβλεπε τη δημιουργία κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης, μέτρα περιορισμού του ασύλου και μαζικές απελάσεις. Τον Γενάρη πάγωσε τις λιγοστές έτσι κι αλλιώς προσλήψεις υγειονομικών που είχε εξαγγείλει η προηγούμενη κυβέρνηση. Τον Φλεβάρη του 2020, έχοντας ήδη από τις 30 Γενάρη γνώση της παγκόσμιας κατάστασης έκτακτης ανάγκης για τον κορονοϊό, ανακοίνωσε την πρόσληψη 800 συνοριοφυλάκων και άλλων 1.500 ειδικών φρουρών. Στις 24 Φλεβάρη, η βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης ήταν να «πειθαρχήσει» τα νησιά με εκατοντάδες ΜΑΤ και αύρες να αποβιβάζονται στην Λέσβο και στη Χίο για να ξεκινήσουν το χτίσιμο των «νέων δομών».
Στις 27 Φλεβάρη την ώρα που τα ΜΑΤ αποχωρούσαν ηττημένα από τα νησιά ανακοινωνόταν το πρώτο επίσημο κρούσμα κορονοϊού στην Ελλάδα. Ένα πράγμα είχε να κάνει εκείνη τη στιγμή η κυβέρνηση, να ξεκινήσει εντατικούς ελέγχους στα αεροδρόμια για την καταγραφή κρουσμάτων που άρχισαν να καταφθάνουν όχι μόνο από την Κίνα αλλά και από την Ιταλία όπου ήδη ήταν γνωστό ότι υπήρχαν δεκάδες κρούσματα. Αλλά όχι. Το μόνο που ενδιέφερε τον Μητσοτάκη ήταν το πως θα ρεφάρει την ήττα που υπέστη στα νησιά.
Την ευκαιρία του την έδωσε ο Ερντογάν που ανακοίνωσε στις 28 Φλεβάρη ότι ανοίγει τα σύνορα από την τουρκική πλευρά στους πρόσφυγες. Ο Μητσοτάκης απαγόρευσε κόντρα σε όλες τις διεθνείς συνθήκες το δικαίωμα στο άσυλο για ένα μήνα. Εφηύρε τον «ασύμμετρο πόλεμο» της Τουρκίας που χρησιμοποιεί αντί για σφαίρες πρόσφυγες από το Αφγανιστάν.
Χιλιάδες αστυνομικοί κινητοποιήθηκαν απ’ όλη την Ελλάδα για να πάνε στον Έβρο κατακλύζοντας τα ξενοδοχεία της Θράκης –τα μόνα που έμειναν ανοιχτά και μέσα στην καραντίνα– προκειμένου μαζί με τον στρατό να σταματήσουν μερικές χιλιάδες πρόσφυγες που κρατώντας τα παιδιά στα χέρια ζητούσαν να περάσουν. Πυροβόλησαν, χύπησαν, σκότωσαν τουλάχιστον δύο αθώους ανθρώπους, ξεσήκωσαν την ακροδεξιά της Ελλάδας και τους νεοναζί όλης της Ευρώπης που κατέφθασαν για να σταματήσουν την «εισβολή» -όπως την χαρακτήρισε ο ίδιος ο Μητσοτάκης. Στις 3 Μαρτίου ήρθε στον Έβρο και η ίδια η Επίτροπος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν για να επιβραβεύσει την ελληνική κυβέρνηση λέγοντάς του «είστε η ασπίδα της Ευρώπης» και να του υποσχεθεί 700 εκατομμύρια ευρώ ενίσχυση.
Αυτές ήταν οι προτεραιότητες της κυβέρνησης Μητσοτάκη και όλων των κυβερνήσεων της ΕΕ ακριβώς την περίοδο που στην Ιταλία η επιδημία είχε ξεκινήσει ήδη να σαρώνει και στην Ελλάδα άρχιζαν να σκάνε το ένα κρούσμα μετά το άλλο.
Τότε άξαφνα όλοι αυτοί οι αρρωστημένοι «εγκέφαλοι» που κυβερνούν την Ευρώπη διαπίστωσαν ότι αυτό που χρειαζόταν πραγματικά ήταν χιλιάδες παραπάνω γιατρούς, νοσηλευτές, τεστ, κρεβάτια ΜΕΘ και νοσοκομεία. Αλλά το μόνο που είχαν να αντιπαρατάξουν στο κορονοϊό ήταν μπάτσους και συνοριοφύλακες. Επιβεβαιώνοντας έτσι αυτό που δεκαετίες τώρα προτάσσει το αντιρατσιστικό κίνημα: ότι κάθε επίθεση στους πρόσφυγες και τους μετανάστες είναι στην τελική ανάλυση επίθεση που στο τέλος πληρώνει ολόκληρη η εργατική τάξη.
Η ρατσιστική ατζέντα θα συνεχιστεί
Όμως ας είμαστε ξεκάθαροι. Ούτε η αναγκαστική μετατόπιση όλων των κυβερνήσεων διεθνώς στην αντιμετώπιση της πανδημίας -και ακόμη περισσότερο στην αντιμετώπιση της βαθιάς οικονομικής κρίσης που έχει ήδη ξεκινήσει- ούτε τα θετικά συμπεράσματα που προκύπτουν για το ρόλο των προσφύγων και των μεταναστών δεν πρόκειται να αναστείλουν τη ρατσιστική ατζέντα.
Η αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου για την αποτυχία του καπιταλιστικού συστήματος σε συνδυασμό με το βάθεμα της οικονομικής κρίσης και των ανταγωνισμών, θα γίνει ακόμη πιο έντονη και θα μεταφραστει σε νέα όξυνση του εθνικισμού και του ρατσισμού από τα πάνω.
Το παράδειγμα ξανά, πρώτος και καλύτερος το δίνει ο Τραμπ ανακαλύπτοντας πίσω από την πανδημία ένα κινεζικό σχέδιο για την εξόντωση των ΗΠΑ. Με παρόμοιο τρόπο η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα παπαγαλάκια της, ακόμη και η «σοβαρή» Καθημερινή ανακάλυπταν βάρκες με «μολυσμένους πρόσφυγες» που ετοιμάζεται να στείλει ο Ερντογάν από την Τουρκία. Αλλά οι ρατσιστικές μπαρούφες ήταν το λιγότερο μπροστά στα ρατσιστικά μέτρα που συνέχισε να παίρνει η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας επιβεβαιώνοντας την παροιμία ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται.
Την περίοδο του «μένουμε σπίτι», η κυβέρνηση Μητσοτάκη:
Έχει αφήσει δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες εγκλωβισμένους, συνωστισμένους στις πιο άθλιες συνθήκες ζωής, υγιεινής και περίθαλψης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κλειστά και ανοιχτά, στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Απειλώντας την δική τους ζωή και φυσικά τη ζωή όλων των υπολοίπων μέσα από μια γρήγορη εξάπλωση της επιδημίας. Το μόνο που κάνει για να αποφύγει αυτό τον προφανή κίνδυνο -τον οποίο επισείουν πλέον ο ΟΗΕ, ο ΠΟΥ και η ίδια η ΕΕ- είναι να μαντρώνει τους πρόσφυγες με στόχο να νοσήσουν όσοι νοσήσουν έχοντας την αυταπάτη ότι αν ξεσπάσει η επιδημία θα μπορέσει να την περιορίσει σε αυτούς.
Κρατάει εν μέσω πανδημίας γεμάτα τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων και τα κλειστά κέντρα κράτησης με μετανάστες που καταγγέλλουν βασανιστήρια και ξυλοδαρμούς ενώ στο κέντρο της Αθήνας και άλλων πόλεων η απαγόρευση κυκλοφορίας έχει γίνει ο φερετζές ώστε η αστυνομία να συλλαμβάνει και να ρίχνει πρόστιμα στο σωρό σε πρόσφυγες και μετανάστες.
Εξαπλώνει τις ρατσιστικές επιχειρήσεις της αστυνομίας στους Ρομά αλλά και στη μειονότητα στη Θράκη, που ενώ για ακόμη μια φορά αντιμετωπίστηκαν σαν πολίτες β’ κατηγορίας όσον αφορά στα μέσα υγιεινής και προστασίας που τους παρέχει το ελληνικό κράτος, στοχοποιήθηκαν από τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης για την εξάπλωση της επιδημίας.
Συνεχίζει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες με το νέο ρατσιστικό νομοσχέδιο που κατέβασε ο Μηταράκης μέσα στον Απρίλη με τίτλο «Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας”. Όπως ανέφερε στη σχετική ανακοίνωσή της η ΚΕΕΡΦΑ: «Στην πραγματικότητα, πρόκειται για “βελτίωση” ως προς τα ρατσιστικά εμπόδια και την αυστηροποίηση του προηγούμενου νόμου για το άσυλο που ψηφίστηκε τον Οκτώβρη του 2019. Στόχος είναι η επιτάχυνση και η αύξηση του ποσοστού απορρίψεων ασύλου, των απελάσεων και το μάντρωμα των προσφύγων σε κλειστά στρατόπεδα φυλακές.
Το νομοσχέδιο επιβάλει την επιτάχυνση της διαδικασίας απόρριψης ασύλου αφού προβλέπει πιο αυστηρές προϋποθέσεις με αποτέλεσμα οι θετικές αποφάσεις να είναι η εξαίρεση.
Το νομοσχέδιο εισάγει μέχρι και Μονομελείς Επιτροπές Προσφυγών (!) και θεσπίζει τις προϋποθέσεις της δημιουργίας των Κλειστών Ελεγχόμενων Δομών Νήσων (Κ.Ε.Δ.Ν.)».
Το αντιρατσιστικό κίνημα μπορεί να τους σταματήσει
Η επιδημία του κορονοϊού χτύπησε την Ευρώπη ακριβώς τη στιγμή που σε μια σειρά από χώρες, το κίνημα αλληλεγγύης και το αντιρατσιστικό κίνημα είχε αναλάβει δράση εξοργισμένο από την στάση της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης στον Έβρο. Στη Γερμανία δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ξεχύνονταν στην μια πόλη μετά την άλλη απαιτώντας από την ΕΕ να ανοίξει τα σύνορα και από τη γερμανική κυβέρνηση να δεχθεί αυτούς τους πρόσφυγες. Ανάλογα ήταν τα μηνύματα που έρχονταν από την Ολλανδία, τη Γαλλία, τη Βρετανία και μια σειρά από άλλες χώρες.
Στην Ελλάδα στις 5 Μαρτίου το αντιρατσιστικό κίνημα ξεχύθηκε κατά χιλιάδες στην Αθήνα και σε πολλές άλλες πολεις για να καταγγείλει τις ρατσιστικές επιχειρήσεις της κυβέρνησης στον Έβρο και τις φασιστικές επιθέσεις ναζί και ακροδεξιών στον Έβρο και στα νησιά. Το Σάββατο 14 Μάρτη ενώ ήδη είχαν ληφθεί τα πρώτα μέτρα καραντίνας και οι πιέσεις της κυβέρνησης για να σταματήσει ό,τι προγραμματισμένη κινητοποίηση υπήρχε δυνάμωναν, πάνω από 800 άτομα διαδήλωσαν στη Λέσβο απαιτώντας να εκκενωθεί η Μόρια. Ήταν μια πορεία πολύ μεγαλύτερη από τις απόπειρες που έκαναν το ίδιο διάστημα οι Μουντζούρηδες της ΝΔ καλώντας το λαό της Λέσβου σε ρατσιστικά «μπλόκα» στη Μόρια.
Στις 21 Μάρτη τελικά η ΚΕΕΡΦΑ πραγματοποίησε μια ιστορική συμβολική συγκέντρωση στο Σύνταγμα έχοντας στην πρώτη γραμμή τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, τους μετανάστες και τους πρόσφυγες εστιάζοντας στο αίτημα «Εκκενώστε τώρα όλα τα στρατόπεδα».
Συμβολικές συγκεντρώσεις έγιναν και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας ενώ οι εξορμήσεις της ΚΕΕΡΦΑ εκείνο το Σάββατο σε δεκάδες γειτονιές συνάντησαν τεράστια ανταπόκριση. Η πραγματοποίηση -ταυτόχρονα με τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα- διεθνούς τηλεδιάσκεψης με αγωνιστές από πολλές χώρες ήταν ένα πολύτιμο δείγμα της αλληλεγγύης που παρά την πανδημία συνεχίστηκε με μια σειρά διεθνείς πρωτοβουλίες.
Τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας που επέβαλε η κυβέρνηση δύο μέρες μετά δεν σταμάτησαν τις δράσεις. Ακόμη περισσότερο κλιμακώθηκαν μια σειρά από δράσεις της ΚΕΕΡΦΑ με διαμαρτυρίες και επισκέψεις στη Μαλακάσα, στην Κόρινθο, στον Ελαιώνα, στο Σχιστό, στην Αμυγδαλέζα, στα Διαβατά στη Θεσσαλονίκη, στον Κατσικά στα Γιάννενα, προκειμένου να αναδειχθεί το ζήτημα.
Αντίστοιχες διαμαρτυρίες πραγματοποιήθηκαν έξω από τα αστυνομικά τμήματα Περιστερίου και Βουλιαγμένης όπου οι ίδιοι οι κρατούμενοι προχώρησαν σε απεργία πείνας. Στη Βουλιαγμένη, ο Μοχάμεντ Γιουσούφ, μετανάστης, με ηχητικό μήνυμά του στην ΚΕΕΡΦΑ, κατήγγειλε ότι υπέστη βασανισμό τη Δευτέρα 13 Απρίλη. Το περιστατικό συνέβη αμέσως μετά την επιστροφή από νοσοκομείο όπου τον μετέφερε το ΕΚΑΒ μετά από λιποθυμία στο κρατητήριο του ΑΤ Βουλιαγμένης. Όπως ανέφερε του έδεσαν τα χέρια πίσω στη πλάτη, του φόρεσαν κράνος και τον χτυπούσαν και τον κλωτσούσαν αρκετοί αστυνομικοί ενώ τον έβριζαν.
Στη ΒΙΑΛ στη Χίο αλλά και στα ΠΡΟΚΕΚΑ, στη Μόρια, στην Κόρινθο και στο Παρανέστι Δράμας οι πρόσφυγες ξεσηκώθηκαν ενάντια στις συνθήκες διαβίωσης και στις συνθήκες κράτησης για να έρθουν αντιμέτωποι με την αστυνομία ενώ σε αυθόρμητες διαμαρτυρίες προχώρησαν πρόσφυγες και στη Μαλακάσα. Οι άθλιες συνθήκες κράτησης των προσφύγων ξεσηκώνουν την οργή. Η κραυγή αγωνίας του κοινοτάρχη Προμαχώνα Λεωνίδα Σπύρου για το κλειστό κέντρο προσφύγων και μεταναστών που έφτιαξε η κυβέρνηση στην θέση Κλειδί κοντά στο οχυρό Ρούπελ είναι συγκλονιστική:
«Σε σκηνές χωρίς θέρμανση με μηδενικές θερμοκρασίες το βράδυ, χωρίς ζεστό νερό, έχουν φέρει πρόσφυγες και μετανάστες, ανάμεσά τους 50 παιδιά από βρέφη ενός μήνα έως 14χρονα παιδιά, και ασυνόδευτα. Είναι δύο χιλιόμετρα από το χωριό μας, σ’ ένα σημείο που δεν βάζουμε ούτε τα ζώα μας. Σε μια ρεματιά. Δε μπορεί να ζήσει άνθρωπος εκεί. Πήγα εκεί χθες με το χιόνι και μου ήρθε να βάλω τα κλάματα. Παιδιά που τουρτούριζαν. Αναζητώ τους τοπικούς βουλευτές της ΝΔ και άλλους αρμόδιους, αλλά δεν μου απαντά κανείς».
Μέσα σε συνθήκες καραντίνας η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ βρίσκεται αντιμέτωπη με τρεις ισχυρές δυνάμεις: Το αντιρατσιστικό κίνημα που δεν υπέστειλε τη σημαία του. Τους ίδιους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που ξεσηκώνονται ακόμη και στα κρατητήρια και τα στρατόπεδα. Και το διεθνές κίνημα αλληλεγγύης, που αρχικά μετά τα γεγονότα στον Έβρο και στη συνέχεια πάνω στο ζήτημα των στρατοπέδων, ανάγκασε ακόμη και την σχετική επιτροπή του ευρωκοινοβουλίου να ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση την άμεση εκκένωση των νησιών.
Η απόφαση στις 16 Απρίλη να μεταφερθούν 2.380 πρόσφυγες από τα νησιά στην ενδοχώρα είναι αποτέλεσμα αυτών των πιέσεων. Το ίδιο ισχύει για την υπαναχώρηση από την ΠΝΠ που προέβλεπε την άμεση απέλαση όσων πέρασαν τα σύνορα μετά την 1η Μάρτη. Τελικά η κυβέρνηση αναγκάστηκε να την αναιρέσει αποδεχόμενη ότι όσοι πρόσφυγες και μετανάστες ήρθαν στην Ελλάδα τον Μάρτιο θα έχουν πρόσβαση στη διαδικασία ασύλου.
Η Νέα Δημοκρατία αναζητά με αγωνία τη συναίνεση όχι μόνο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ –που της την παρέχει και με το παραπάνω– αλλά και του περισσότερου κόσμου που δεν είναι μισάνθρωπος, δεν είναι ρατσιστής, δεν κυνηγάει τους Ρομά ούτε πλέκει κάλτσες για τους «εθνοφύλακες» που σημαδεύουν πρόσφυγες στον Έβρο. Η κυβέρνηση χρειάζεται τον κ. Τσιόδρα να λέει «είμαστε όλοι αδέλφια, μαζί σε αυτό» για να καθησυχάσει τους Ρομά στη Λάρισα. Για να καθησυχάσει τους Ρομά στο Δροσερό που βγήκαν μαζικά στους δρόμους για να κράξουν τα ΜΜΕ και να διαμαρτυρηθούν στον Χαρδαλιά που ανακοίνωσε ότι ο αποκλεισμός του χωριού θα συνεχιστεί παρά την μη εύρεση άλλου κρούσματος.
Φυσικά το γεγονός αυτό δεν αναιρεί ούτε ένα από τα ρατσιστικά αίσχη της κυβέρνησης που δεν μπορεί να τα ξεπλύνει κανένα πλυντήριο, ούτε αυτό του κ. Τσιόδρα. Ας μην ξεχνάμε ότι μπροστά μας έχουμε κορονο-μνημόνιο και κάθε μνημόνιο που σέβεται τον εαυτό του συνοδεύεται και από ένα ρατσιστο-μνημόνιο.
Με την πανδημία να μην φαίνεται να μας εγκαταλείπει και με νέες επιθέσεις λιτότητας να βρίσκονται προ των πυλών, σήμερα περισσότερο από ποτέ, έχει σημασία το εργατικό κίνημα και η νεολαία μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να δώσουν τη μάχη για τη δική τους εργατική, διεθνιστική διέξοδο από αυτήν την κρίση. Υψώνοντας τείχος αντίστασης στο ρατσισμό και την φασιστική απειλή που αυτός τροφοδοτεί.
Πρόκειται για μάχες που αντικειμενικά συνδέονται. Η απαίτηση να ανοίξουν ΤΩΡΑ τα κλειστά σπίτια και ξενοδοχεία μέσα από επίταξη για να φιλοξενήσουν τους πρόσφυγες απαντάει ταυτόχρονα: Στο αίτημα να αφήσουν ελεύθερους τους πρόσφυγες. Στο αίτημα της άμεσης εκκένωσης των στρατοπέδων για να περιοριστεί η εξάπλωση της πανδημίας. Αλλά και στο αίτημα των χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων για δουλειά. Το να δοθούν χαρτιά και στέγη τώρα σε όλους τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ώστε να μπορούνε να δουλεύουν νόμιμα σημαίνει δικαιώματα στους ίδιους αλλά και δυνατότητα παραγωγής αγαθών όχι μόνο στον πρωτογενή αλλά κάθε τομέα παραγωγής που έχει ανάγκη η κοινωνία.
Χρειάζεται, λοιπόν, τώρα να απαιτήσουμε ακόμη πιο δυναμικά:
• Εκκενώστε και κλείστε όλα τα στρατόπεδα εγκλεισμού των προσφύγων.
• Επίταξη ξενοδοχείων και σπίτια για τους πρόσφυγες τώρα.
• Απελευθέρωση όλων των κρατουμένων στα κρατητήρια και τα ΠΡΟΚΕΚΑ που μόνο τους έγκλημα είναι ότι «εισήλθαν παράνομα στη χώρα».
• Άσυλο, χαρτιά, για όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
• Σύνορα ανοιχτά για την προσφυγιά, στοπ στις απελάσεις.
• Στοπ στις ρατσιστικές επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ στους πρόσφυγες και στους Ρομά.
• Λεφτά για την Υγεία, την Παιδεία, τις κοινωνικές υπηρεσίες και όχι για φράχτες-φρόντεξ-φυλακές-στρατόπεδα-αστυνομία.
• Κατάργηση της ρατσιστικής συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, κατάργηση όλων των ρατσιστικών νόμων και ΠΝΠ της ΝΔ.