Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας βαδίζει από σκάνδαλο σε σκάνδαλο και από αποτυχία σε αποτυχία.
Ο Πάνος Γκαργκάνας εξηγεί τις αιτίες και αναδεικνύει τον ρόλο της εργατικής αντίστασης.
Έχουν περάσει μόλις είκοσι μήνες από τότε που η Νέα Δημοκρατία αναρριχήθηκε στην κυβέρνηση, αλλά ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του βουλιάζουν σε ένα κυκεώνα σκανδάλων και εργατικής οργής με γοργούς ρυθμούς. Μενδώνη και Λιγνάδης, «Μήδεια» και μπλακάουτ, λοκντάουν-ακορντεόν και εμβολιασμοί με ρυθμό που υπαγορεύουν οι big-pharma, ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Και οι απαγορεύσεις του Χρυσοχοΐδη και της ΕΛΑΣ τσαλακωμένες από μαζικά συλλαλητήρια των φοιτητών, των καλλιτεχνών, των απεργών της Υγείας.
Η κυβέρνηση προσπάθησε να αντιμετωπίσει το κύμα των αποκαλύψεων για τα σεξιστικά εγκλήματα των πλούσιων φίλων της με υποκριτικές δηλώσεις συμπάθειας για τα θύματα. Όταν η Σοφία Μπεκατώρου έσπασε τη σιωπή, η Μαρέβα Μητσοτάκη έτρεχε να μπει μπροστά και ο Αυγενάκης να παριστάνει τον αρχάγγελο της κάθαρσης στον αθλητισμό. Αλλά αυτή η θεατρική παράσταση γκρεμίστηκε με την Μενδώνη και τον Μητσοτάκη να προσπαθούν μάταια να δηλώσουν άγνοια για τον Λιγνάδη.
Όσο και να προσπαθούν, όμως, η αλήθεια δεν κρύβεται. Η συγκάλυψη δεν είναι μεμονωμένο επεισόδιο μιας άθλιας υπουργού και του πρωθυπουργού που τη διατήρησε στη θέση της ακόμη και όταν έκανε ανασχηματισμό. Το κουκούλωμα είναι «θεσμός» αυτού του συστήματος, πιο ισχυρός από τους θεσμούς που διαφημίζει ως απαύγασμα της δημοκρατίας και της ισονομίας.
Πέρα από τα πολλαπλά ελληνικά παραδείγματα, αυτή η αλήθεια επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη διεθνή εμπειρία. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε την περίπτωση του Τζέφρι Επστάιν. Βιαστής ανήλικων κοριτσιών και προμηθευτής θυμάτων για τους πλούσιους φίλους του. Και όμως χρειάστηκαν δεκαετίες για να φτάσουν οι καταγγελίες στη δικαιοσύνη και στην καταδίκη του.1 Όπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, μια από τις μεγαλύτερες επενδυτικές επιχειρήσεις της Γουόλ Στρητ, η Apollo Global Management είχε πληρώσει αμοιβές 158 εκατομμυρίων δολαρίων στον Επστάιν για τις οικονομικές συμβουλές που της πρόσφερε και οι οποίες της εξασφάλισαν κέρδη 2 δις. Ο επικεφαλής της Apollo, ο Λέον Μπλακ, είχε στενή φιλία με τον Επστάιν και προσωπική περιουσία αξίας 7,7 δις.2 Μόνο χάρη στο ξέσπασμα των γυναικών στην Αμερική με το #metoo στάθηκε δυνατό να σπάσει ο προστατευτικός κλοιός του πλούτου για τον βιαστή.
Και βέβαια το κουκούλωμα δεν είναι θεσμός μόνο για τα σεξιστικά εγκλήματα στελεχών της «καλής κοινωνίας». Επεκτείνεται σε όλες τις δραστηριότητες με πρώτη την οικονομική. Στη Γερμανία ξεδιπλώνονται οι αποκαλύψεις για το δίχτυ προστασίας που συγκάλυπτε την απάτη της Wirecard. Ένας οικονομικός κολοσσός, που φιλοδοξούσε να ανταγωνιστεί την Mastercard και τη Visa, κατάρρευσε όταν αποδείχθηκε ότι μεγάλο μέρος των τραπεζικών καταθέσεων που εμφάνιζε, ύψους 1,9 δις ευρώ, ήταν απλά ανύπαρκτο. Τώρα μαθαίνουμε ότι οι εποπτικές αρχές φρόντιζαν να παρεμποδίσουν τις έρευνες που οδήγησαν στην αποκάλυψη της απάτης. Και ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Μέρκελ φρόντιζε για τα συμφέροντα της Wirecard στην Κίνα.3
Όσο ισχυρά και να είναι όμως τα κυκλώματα συγκάλυψης των εγκλημάτων στα υψηλά πατώματα του καπιταλισμού, υπάρχουν δυο παράγοντες που τα ξεσκεπάζουν. Ο ένας είναι η ίδια η πολύπλευρη κρίση του συστήματος και ο άλλος η δύναμη του κόσμου που εξοργίζεται και ριζοσπαστικοποιείται.
Πριν εμπλακεί στο σκάνδαλο Λιγνάδη, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είχε βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα της «Μήδειας». Ακόμα και ο «γκουρού» του ντόπιου νεοφιλελευθερισμού, ο Στέφανος Μάνος, αναγκάστηκε να διαμαρτυρηθεί για την αδυναμία της κυβέρνησης να εξασφαλίσει την παροχή ρεύματος και νερού σε ολόκληρες περιοχές της Αττικής μετά τον χιονιά. Το πάγωμα των επενδύσεων για τον εκσυγχρονισμό του δικτύου της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, οι περικοπές στο προσωπικό των Δήμων και της Περιφέρειας που φροντίζει για τα δέντρα και τους δρόμους, όλες οι αμαρτίες της μακρόχρονης υποταγής στις επιταγές των μνημονίων και της λιτότητας ήρθαν συγκεντρωμένες στην επιφάνεια. Όλες οι πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και της συρρίκνωσης του δημόσιου που εκθειάζει η Νέα Δημοκρατία. από την εποχή του παλιού Μητσοτάκη μέχρι την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη σήμερα, έδειξαν τα καταστροφικά αποτελέσματά τους.4
Χρεοκοπία των ιδιωτικοποιήσεων και όχι μόνο
Και -τι σύμπτωση- τις ίδιες μέρες το φαινόμενο επαναλήφθηκε στο μακρινό Τέξας. Στην καρδιά του πιο πλούσιου καπιταλισμού και στην πηγή της παραγωγής πετρέλαιου στις ΗΠΑ, μια χιονοθύελλα άφησε κόσμο αποκλεισμένο χωρίς ρεύμα σε θερμοκρασίες έως -18 βαθμούς. Ο κυβερνήτης του Τέξας, πολιτικός φίλος του Τραμπ και επίδοξος διάδοχός του στη διεκδίκηση της Προεδρίας των ΗΠΑ την επόμενη φορά, προσπάθησε να φορτώσει την αποτυχία στις …ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στο κίνημα που καταγγέλλει τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων ως υπεύθυνες για την κλιματική αλλαγή. Αλλά δεν κατάφερε να συγκαλύψει το γεγονός ότι οι επενδύσεις στα δίκτυα παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και φυσικού αερίου καρκινοβατούν από το 2003.5
Η προσπάθεια του Μητσοτάκη (και του Χατζηδάκη όσο ήταν υπουργός αρμόδιος για τη ΔΕΗ) να πείσουν ότι όλα αυτά θα ξεπεραστούν με το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και επιδότησης των εταιρειών που κερδοσκοπούν πάνω στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δέχτηκε άλλο ένα πλήγμα με την εμπλοκή της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ στο Τέξας. Σύμφωνα με το ΑΠΕ:
«Περιορισμό λειτουργίας υπέστησαν τα τρία αιολικά έργα της Τέρνα Ενεργειακή στο Τέξας, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 520MW, λόγω των ακραίων καιρικών συνθηκών. Σύμφωνα με την εταιρεία, τα τρία αιολικά έργα δεν ήταν σε θέση να εισφέρουν ηλεκτρική ενέργεια στο δίκτυο κατά τη διάρκεια αυτής της χωρίς προηγούμενο κατάστασης, με πιθανό ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις. Η Τέρνα Ενεργειακή παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την κατάσταση και εργάζεται επιμελώς για να μετριάσει τις οικονομικές συνέπειες, διασφαλίζοντας παράλληλα την υγεία και την ασφάλεια του προσωπικού της. Ο όμιλος Τέρνα Ενεργειακή διαθέτει περισσότερα από 1.800 MW σε λειτουργία, υπό κατασκευή ή έτοιμα προς κατασκευή σε Ελλάδα, ΗΠΑ, Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Συγκεκριμένα, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς του ομίλου σε Ελλάδα και εξωτερικό ανέρχεται σε 1.373 MW, ενώ διαθέτει, επίσης, υπό κατασκευή ή έτοιμες προς κατασκευή εγκαταστάσεις ΑΠΕ συνολικής ισχύος 430 MW στην Ελλάδα. Επίσης, ο όμιλος αναπτύσσει επιπλέον έργα συνολικής ισχύος 1.200 MW στην Ελλάδα, τα οποία θα είναι έτοιμα προς κατασκευή μέσα στην επόμενη περίοδο και θα επιτρέψουν την επίτευξη του στόχου των 3.000 MW μέχρι το 2025. Σημειώνεται ότι ο όμιλος προωθεί δύο μεγάλα έργα αντλησιοταμίευσης, καθώς και σημαντικό αριθμό φωτοβολταϊκών πάρκων στην Ελλάδα, που θα μπορούσαν να ενισχύσουν περαιτέρω τον ανωτέρω στόχο».
Η κυβέρνηση επιμένει να διαφημίζει τις προτάσεις που ετοιμάζει προς το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ για να εισπράξει 32 δις ευρώ ως κολώνα του προγράμματός της για ανάκαμψη από την οικονομική ύφεση (μετά την έξοδο από την πανδημία, όπως ισχυρίζεται). Η επιδότηση εταιρειών όπως η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ βρίσκεται στην καρδιά αυτών των προτάσεων και το φιάσκο στο Τέξας δείχνει πόσο επίπλαστοι είναι αυτοί οι ισχυρισμοί. Αλλά υπάρχει άλλο ένα φιάσκο -πανευρωπαϊκό- που επιβεβαιώνει την αποτυχία τους να διαμορφώσουν διέξοδο από την κρίση. Είναι το φιάσκο με τα εμβόλια. Όπως έγραφε ο Γιώργος Ράγκος στην Εργατική Αλληλεγγύη:
«Ενώ ο κόσμος παρακολουθεί οργισμένος τους απίστευτους εκβιασμούς των φαρμακοβιομηχανιών για την μη παράδοση των εμβολίων, το βράδυ της Κυριακής 31 Γενάρη, ανακοινώθηκε μία νέα συμφωνία της ΕΕ με τις φαρμακοβιομηχανίες. Σύμφωνα με αυτή, η ΕΕ θα συγκροτήσει μια Ευρωπαϊκή Αρχή Ετοιμότητας και Αντιμετώπισης Καταστάσεων Έκτακτης Ανάγκης για την Υγεία (HERA), η οποία, σύμφωνα με την ανακοίνωση: ‘θα παρέχει μια πιο δομημένη προσέγγιση για την ετοιμότητα για πανδημία... και η φαρμακοβιομηχανία θα είναι ένας σημαντικός εταίρος σε αυτήν τη νέα κίνηση...’.
Με λίγα λόγια, οι εκβιασμοί των φαρμακοβιομηχανιών πέτυχαν. Η παραπάνω συμφωνία δεν είναι τίποτα περισσότερο από μία (επιπλέον) επιχορήγηση των φαρμακοβιομηχανιών με αντάλλαγμα κάποιες επιπλέον δόσεις. Το πόσα (επιπλέον) χρήματα θα δoθούν εξακολουθεί να αποτελεί ‘εμπορικό μυστικό’. Η ερευνητική ομάδα Medicines Law and Policy (medicineslawandpolicy.org) υπολογίζει ότι, μέχρι σήμερα, η ΕΕ για την παραγωγή εμβολίων έχει τροφοδοτήσει με δημόσιο χρήμα τις φαρμακοβιομηχανίες με ποσά που ξεπερνούν τα 3 δις ευρώ (!).
Αλλά και αυτή η υπόσχεση της AstraZeneca για επιπλέον 9 εκατ. δόσεις, μέχρι τέλος Μαρτίου, δεν πρόκειται να σώσει, ούτε την ΕΕ ούτε την Ελλάδα, από το ναυάγιο του εμβολιασμού. Ουσιαστικά, το πρώτο (και πιο επικίνδυνο) τρίμηνο του 2021 πήγε χαμένο.
Όσο τα ‘όπλα’ για να αντιμετωπιστεί η πανδημία βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών και των κυβερνήσεων αυτό που θα μετράει θα είναι τα κέρδη τους και όχι οι ζωές μας. Η αιτία βρίσκεται στο ίδιο το σύστημα. Στον καπιταλισμό το φάρμακο, το εμβόλιο, η θεραπεία, η ίδια η υγεία μας είναι εμπορεύματα και όχι αγαθά. Για τις φαρμακοβιομηχανίες η παραγωγή φαρμάκων αποτελεί το μέσο για την επίτευξη της κερδοφορίας τους και όχι ο μοναδικός σκοπός τους. Το ποια φάρμακα ή εμβόλια και για ποιες ασθένειες θα παρασκευαστούν, αν θα βγουν στην αγορά ή όχι και σε τι ποσότητες και σε τι τιμές, ποιές έρευνες για την ανακάλυψη νέων φαρμάκων θα γίνουν, καθορίζονται όχι από τις ανάγκες της ανθρωπότητας αλλά από το κέρδος των φαρμακοβιομηχανιών.»6
Οι εκβιασμοί του μεγάλου κεφάλαιου και η διαφθορά των πολιτικών δυνάμεων που το υπηρετούν είναι φαινόμενα αλληλένδετα και η ελληνική περίπτωση δεν είναι εξαίρεση. Οι εμβολιασμοί ακολουθούν το ρυθμό που επιβάλλουν οι πολυεθνικές του φαρμάκου και τα κυβερνητικά στελέχη τρέχουν να εξασφαλίσουν τη δική τους προτεραιότητα μέσα σε αυτούς τους ρυθμούς, όπως αποκαλύφθηκε από πολύ νωρίς.
Πρόκειται για συσσωρευμένες αποτυχίες του συστήματος και η ανάγκη για αλλαγή διατυπώνεται ως διαπίστωση ακόμη και από έντυπα όπως οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς. Γράφει ο Φίλιπ Στήβενς:
«Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποιεί ενάντια σε περικοπές δημοσίων δαπανών και δημόσιου δανεισμού. Η είδηση με άφησε άναυδο. Μετά από μισό αιώνα ως θεματοφύλακας της ιερής φλόγας του δημοσιονομικού συντηρητισμού, το ΔΝΤ συμβουλεύει τους πολιτικούς των πλούσιων βιομηχανικών χωρών να μην ανησυχούν για την εκτόξευση του δημόσιου χρέους την περίοδο της πανδημίας.
Η πρώτη μου δουλειά όταν πρωτοήρθα στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς στις αρχές της δεκαετίας του 1980, ήταν να μάθω τη γλώσσα της τότε νέας οικονομικής ορθοδοξίας. Αξιωματούχοι του υπουργείου οικονομικών μου εξηγούσαν ότι ο μονεταρισμός ορίζει πως αν οι αρχές κρατούν την προσφορά χρήματος υπό έλεγχο και με αυτόν τον τρόπο ελέγχουν τον πληθωρισμό, όλα θα πήγαιναν μια χαρά.
Ένας από τους υψηλότερα ιστάμενους συμβούλους του υπουργού μου εμπιστεύθηκε ότι μια από τις πιο σημαντικές επιδεξιότητες του υπουργείου ήταν να κάνει ζιγκ-ζαγκ χωρίς ποτέ να το παραδέχεται. Οι αιώνιες αλήθειες ήταν ότι οι δημόσιες δαπάνες και ο δανεισμός ήταν κακό, οι μειώσεις φόρων ήταν καλό, η απελευθέρωση των αγορών ήταν ο δρόμος προς τις ηλιόλουστες κορυφές.
Δεν είχε σημασία ότι τα οφέλη από την παγκοσμιοποίηση αρπάζονταν από τους πολύ πλούσιους, ότι οι αγορές είχαν μετατραπεί σε καζίνο και ότι ο δημοσιονομικός φονταμενταλισμός μεγάλωνε τις κοινωνικές διαφορές. Και τώρα; Μετά τον Τραμπ, το Μπρέξιτ και τον κορονοϊό, φαίνεται ότι ξαναγυρνάμε στην αρχή και ξεσκονίζουμε τη θεωρία του Κέινς».7
Πέρα από τον κυνισμό της Λαγκάρντ και του κάθε υπουργού Οικονομικών που μπορεί να λέει ότι το 2010 η εκτίναξη του δημόσιου χρέους ήταν «καταστροφή» και τώρα είναι «σωτηρία», η αλήθεια είναι ότι φτάνουμε σε ένα σημείο όπου τα παλιά εργαλεία διαχείρισης της κρίσης δεν λειτουργούν και το τι θα τα αντικαταστήσει είναι ακόμη ζητούμενο, ακόμη και για τους ισχυρότερους καπιταλισμούς. Μια επιστροφή στην «κεϋνσιανή ορθοδοξία» δεν είναι δεδομένη ούτε εξασφαλίζει μια επιστροφή σε ρυθμούς ανάπτυξης της «χρυσής εποχής» του καπιταλισμού.8
Οι αντιφάσεις είναι ήδη ορατές. Ο Μπάιντεν, που ανέλαβε πλέον την προεδρία των ΗΠΑ, προωθεί ένα πακέτο κρατικής παρέμβασης στην οικονομία ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Τη διαχείριση αυτής της τεράστιας ένεσης έχει αναλάβει ως υπουργός Οικονομικών η Τζάνετ Γιέλεν, η οποία ως επικεφαλής της Κεντρικής Τραπεζας πριν από πέντε χρόνια επιχειρούσε να ανεβάσει τα επιτόκια και να τερματίσει σταδιακά την πολιτική φτηνού χρήματος ενώ τώρα προτρέπει τους συναδέλφους της των G7 να συντονιστούν με τις ΗΠΑ σε μια πολιτική «γενναίων» επιδοτήσεων ανάκαμψης. Ακόμη και οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, που στηρίζουν αναφανδόν τον Μπάιντεν, αναρωτιούνται αν αυτή η πολιτική θα πετύχει ή θα έχει την τύχη της πολιτικής του Μιτεράν στη Γαλλία του 1981, όταν ξεκίνησε κεϋνσιανά και γύρισε 180 μοίρες θατσερικά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.9
Οι διαφωνίες στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης δεν περιορίζονται στα λόγια. Ενώ μεγάλοι όμιλοι στηρίζουν την πολιτική Μπάιντεν, ταυτόχρονα σημειώνεται άνοδος στα επιτόκια των ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου καθώς τεράστια κερδοσκοπικά κεφάλαια ανησυχούν για αύξηση του πληθωρισμού.
Προφανώς τέτοιες ανησυχίες ισχύουν στο τετράγωνο για περιπτώσεις όπως η Ιταλία, όπου ο πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ανέλαβε την πρωθυπουργία και τη διαχείριση ενός πακέτου 210 δις ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Ο Ντράγκι είναι δηλωμένος οπαδός της θεωρίας για οικονομική ανάκαμψη «όπως έγινε μετά το 1945 και τις καταστροφές του Β΄Π.Π.», αλλά τα επιτελεία της ΕΕ κρατούν την αναπνοή τους για το αν το χρέος της Ιταλίας θα γίνει βιώσιμο με μια τέτοια στροφή. Το αν το πακέτο του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ θα φτάσει ποτέ στην Ελλάδα και ποια κυβέρνηση θα εμπιστευτούν οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» να το διαχειριστεί είναι ένα ανοιχτό ερώτημα που η απάντησή του θα κριθεί από την πορεία των «πειραμάτων» και στην Ουάσιγκτον και στη Ρώμη. Στο μεταξύ, όμως, η άνοδος των επιτοκίων στα ομόλογα αρχίζει ήδη να πιέζει την κυβέρνηση Μητσοτάκη για πιο άγριες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες.
Η οργή των από κάτω
Σε όλη αυτή την εικόνα της κρίσης που δεν λέει να πάρει τέλος, ο πιο αστάθμητος παράγοντας για τους από πάνω είναι οι αγριεμένες διαθέσεις των από κάτω.
Ίσως το πιο ακραίο διεθνές παράδειγμα είναι οι εξελίξεις στην Μιανμάρ, όπου μια στρατιωτική χούντα προσπαθεί επί εβδομάδες να επιβάλει το πραξικόπημά της κόντρα σε διαδηλωτές και απεργούς που αντιστέκονται πεισματικά από την πρώτη στιγμή.10 Αλλά δεν είναι το μόνο. Στην Ινδία, ο Ναρέντρα Μόντι προσπαθεί χωρίς επιτυχία να καταστείλει τους αγρότες που πολιορκούν το Δελχί από τον Δεκέμβρη!11 Στο Ισπανικό κράτος, η «προοδευτική» συγκυβέρνηση Σοσιαλιστών-Ποδέμος συγκλονίζεται από μαζικά συλλαλητήρια μετά τη σύλληψη του ράπερ Πάμπλο Χασέλ.12
Αυτή η δυναμική είναι αισθητή παντού και επηρεάζει τις εξελίξεις και εδώ. Στις αρχές Φλεβάρη η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεκινούσε ένα νέο λοκντάουν με απόφαση του αρχηγού της αστυνομίας ότι απαγορεύονται οι συγκεντρώσεις ακριβώς στις ημερομηνίες που οι φοιτητές είχαν ανακοινώσει πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Η συνέχεια είναι γνωστή. Την Τετάρτη 10 Φλεβάρη η απαγόρευση ποδοπατήθηκε από ένα οργισμένο ποτάμι διαδηλωτών. Την επόμενη μέρα, εκτός από τους φοιτητές που ξαναβγήκαν μαζικά στο δρόμο το απόγευμα, πλημμύρισαν τη Σταδίου το μεσημέρι οι καλλιτέχνες και οι συμπαραστάτες τους ενάντια στην επιβολή λογοκρισίας στα τραγούδια με βάση τον τρομονόμο! Το ποτάμι των διαδηλωτών απλώθηκε στη Θεσσαλονίκη την τελευταία βδομάδα του Φλεβάρη με τους φοιτητές μαζί με τους απεργούς των Νοσοκομείων στις 23 και ξανά στις 25 Φλεβάρη.
Αποδείχθηκε έτσι ότι οι κινητοποιήσεις που είχαν σπάσει τις αστυνομικές απαγορεύσεις στις 7 Οκτώβρη με το αντιφασιστικό συλλαλητήριο τη μέρα της καταδίκης της Χρυσής Αυγής και στις 17 Νοέμβρη στην επέτειο του Πολυτεχνείου δεν ήταν στιγμιαία ξεσπάσματα. Η απαγόρευση δεν επαναλήφθηκε, ενώ αντίθετα στα συνεχιζόμενα εκπαιδευτικά συλλαλητήρια προστέθηκαν οι απεργοί των νοσοκομείων και των πλοίων. Ο απεργιακός γιορτασμός της 8 Μάρτη ενισχύθηκε με αποφάσεις για στάση εργασίας 12-3μμ από την ΑΔΕΔΥ και το ΕΚΑ, έτσι ώστε η κυβέρνηση των (εκ)βιαστών να αντιμετωπίζει πανεργατική οργή.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του έχουν εγκαταλείψει τις επιθέσεις τους. Το αντίθετο ισχύει. Η κυβέρνηση κινείται όπως οι desperados. Αυτό το δείχνει σίγουρα ο Χρυσοχοΐδης που επιμένει σε αστυνομικές επιθέσεις λύσσας για την αποτυχία του να απαγορέψει τις διαδηλώσεις, αλλά και η κυβέρνηση συνολικά με την απειλή ότι θα στείλει τον απεργό πείνας Κουφοντίνα στον θάνατο. Ο Χατζηδάκης επιμένει ότι θα στείλει στη Βουλή νομοσχέδια επίθεσης και στον συνδικαλισμό και στις συντάξεις.
Η προσπάθεια για εφαρμογή των σχεδίων Πισσαρίδη στο ασφαλιστικό παίρνει διαστάσεις σκανδάλου. Την ώρα που η κυβέρνηση θέλει να περάσουν οι επικουρικές συντάξεις στα χέρια των ασφαλιστικών εταιρειών, ένα από τα αρπακτικά fund απλώνει τον έλεγχό του ταυτόχρονα στην ιδιωτική Υγεία και στις ασφαλιστικές:
«Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) το οποίο “φροντίζει” την τελευταία δεκαετία για την διάσωση των τραπεζ(ιτ)ών θα αποφασίσει για την επικείμενη πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής που ανήκει στην Εθνική Τράπεζα στο επενδυτικό κεφάλαιο CVC.
Η διοίκηση της ΕΤΕ αποτιμά σε 440 εκατ. ευρώ το 80% της Εθνικής Ασφαλιστικής. Πρόκειται για μία απίστευτη ληστεία αν αναλογιστεί κανείς ότι τη διετία 2018-2019 σύμφωνα με τη Χρηματοοικονομική Έκθεση του 2019 τα κέρδη προ φόρων της Εθνικής Ασφαλιστικής ανήλθαν σε 145 εκατ. ευρώ ενώ η αξία των κεφαλαίων υπό διαχείριση, ομόλογα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια, διαθέσιμα και ακίνητα, ανήλθε σε 3.75 δις ευρώ.
To CVC Capital μέσω του Hellenic Healthcare Group (ΗΗG) έχει στην κατοχή του 6 μεγάλες ιδιωτικές κλινικές. Το Υγεία, το Metropolitan Hospital, το Μητέρα, το Metropolitan General, το Λητώ και το Creta InterClinic, την εταιρία Y-Logimed, με αντικείμενο την εμπορία ιατροτεχνολογικών προϊόντων, το Κέντρο Γενετικής και Γενωμικής ΆλφαLAB και την εταιρεία Business Care, που παρέχει υπηρεσίες ασφάλειας και υγείας στην εργασία, σε επιχειρήσεις και οργανισμούς. Τα θεραπευτήρια του HHG απασχολούν περισσότερους από 4 χιλιάδες εργαζόμενους, διαθέτουν 1.438 κλίνες νοσηλείας, συνεργάζονται με περισσότερους από 6 χιλιάδες γιατρούς.
To ίδιο fund πρόσφατα προχώρησε στην εξαγορά δύο εταιρειών πληροφορικής στο Ηνωμένο Βασίλειο που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τους εμβολιασμούς στους ασφαλισμένους του NHS.
Το CVC χτίζει μία γέφυρα μεταξύ ιδιωτικής ασφάλισης και ιδιωτικής υγείας. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι ο εργολάβος».13
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την Καθημερινή, η CVC προχωράει σε συμφωνία με την MIG για την απόκτηση του ομίλου Vivartia που ελέγχει τη ΔΕΛΤΑ, την Goody’s, την Flocafe και την La Pasteria, ενώ θέλει και τη Δωδώνη. Και όλα αυτά για να σωθεί η Τράπεζα Πειραιώς, στην οποία η MIG χρωστάει 425 εκατομμύρια.14
Η πολιτική του φθηνού χρήματος που υποτίθεται ότι βοηθάει να ξεπεράσει η οικονομία τις δυσκολίες της πανδημίας, στην πράξη πηγαίνει σε μεγάλα αρπακτικά όπως η CVC που κερδοσκοπούν πάνω σε ιδιωτικοποιήσεις. Μηδέν νέες επενδύσεις, απέραντες κομπίνες. Και όλα αυτά πριν αρχίσουν να ανεβαίνουν τα επιτόκια.
Μετά τη ΝΔ τι;
Σε αυτές τις συνθήκες, είναι κραυγαλέα η αφλογιστία της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης. Στα μέσα Φλεβάρη ο Αλέξης Τσίπρας απειλούσε να σύρει τον πρωθυπουργό στη Βουλή για μια αντιπαράθεση εφ’ όλης της ύλης, αλλά όταν μια βδομάδα αργότερα ο Μητσοτάκης προκάλεσε συζήτηση στη Βουλή, η «μονομαχία» περιορίστηκε σε αντιπαράθεση για το ποιος καταγγέλλει πιο αυστηρά τις ...ακρότητες στα σόσιαλ μίντια. Ο Τσίπρας αποδοκίμασε τον Πολάκη χωρίς να τον κατονομάσει και ο Μητσοτάκης απάντησε ότι ο ίδιος καταδικάζει επώνυμα τέτοιες περιπτώσεις στη δική του παράταξη. Τόσος … «πολιτικός πολιτισμός» μέσα στη Βουλή, την ώρα που έξω η πανδημία είναι εκτός ελέγχου, η ανεργία ξεπερνάει όλα τα ρεκόρ και η κυβέρνηση απειλεί με θανατική ποινή στον απεργό πείνας Κουφοντίνα.
Πολλές φορές στο παρελθόν έχει ακουστεί στις διαδηλώσεις το σύνθημα «Όταν τα βρίσκουν στο κτήριο της Βουλής, την αντιπολίτευση την κάνουμε εμείς». Τώρα, οι εξελίξεις πιέζουν για κάτι περισσότερο: την εναλλακτική λύση πρέπει να τη διαμορφώσουμε εμείς! Και είναι εφικτό, γιατί σε κάθε αγώνα τα αιτήματα που διαμορφώνει ο κόσμος που παλεύει σπρώχνουν σε αυτή την κατεύθυνση.
Αυτά που η επαναστατική παράδοση χαρακτήριζε ως μεταβατικά αιτήματα, ξεπηδούν από τις μάχες των εργατών και της νεολαίας. Χρηματοδότηση, προσλήψεις, έλεγχος των εμβολιασμών από τους εργάτες της Υγείας! Ανοιχτά σχολεία και πανεπιστήμια για όλα τα παιδιά με ασφάλεια σύμφωνα με τους όρους των εκπαιδευτικών, των φοιτητών, των μαθητών! Ισότητα στους μισθούς, στις συντάξεις, στη δουλειά και απαλλαγή από τα βάρη του σπιτιού για τις γυναίκες και όχι επισφάλεια και σεξιστικές επιθέσεις!
Το ζητούμενο είναι να δυναμώσει και να μπει μπροστά η Αριστερά που παλεύει ενάντια στον καπιταλισμό, να στηρίξει και να γενικεύσει όλα αυτά τα αιτήματα των αγώνων, να αναδείξει ότι πάμε να γκρεμίσουμε αυτή τη μισητή κυβέρνηση για να ανοίξουμε το δρόμο για την εργατική εναλλακτική, για τον Σοσιαλισμό.
Σημειώσεις
1. «Πριν από μια δεκαετία ο Επστάιν είχε ξανασυλληφθεί. Κατηγορήθηκε απλώς ως “προαγωγός” παρότι υπήρχαν ήδη καταγγελίες για πολλούς βιασμούς και εκμετάλλευση ανήλικων κοριτσιών. Αφέθηκε όμως ελεύθερος μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, αφού ήρθε σε συμφωνία με εισαγγελείς της Φλόριντας, ένας από τους οποίους τώρα είναι υπουργός του Τραμπ. Τα θύματα που είχαν βρει το θάρρος να καταγγείλουν είδαν με σοκ τον Επστάιν να επιστρέφει στα σαλόνια των ισχυρών και στα γραφεία των υπουργών. Είχε και τη στήριξη ακόμη και της “επιστημονικής ελίτ” έχοντας δωρίσει 7,5 εκατομμύρια δολάρια στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ». https://ergatiki.gr/article.php?id=20808&issue=1386
Βλέπε επίσης, Λένα Βερδέ, Καταδίκη Γουάινσταϊν, https://ergatiki.gr/article.php?id=21981
2. Law firm report lays out scope of Epstein services to Apollo founder, Financial Times, 27 January 2021
3. Commerzbank warned BaFin of Wirecard money-laundering risk, Financial Times, 13 January 2021
4. Γιώργος Πίττας, Η χειρότερη «Μήδεια» είναι η κυβέρνηση, Εργατική Αλληλεγγύη Νο 1460, 24/2/2021 https://ergatiki.gr/article.php?id=23706&issue=1460
5. A savvy GOP governor runs into a storm, Financial Times, 20-21 February 2021
6. Γιώργος Ράγκος, ΕΕ και πολυεθνικές φαρμάκων- ένας θανατηφόρος συνασπισμός, Εργατική Αλληλεγγύη Νο 1457, 3/2/21 https://ergatiki.gr/article.php?id=23572&issue=1457
7. Philip Stevens, Why economists keep being wrong on policy, Financial Times, 19 February 2021
8. Πάνος Γκαργκάνας, Πίσω στο 1945;, Σοσιαλισμός από τα κάτω Νο 142, Σεπτέμβρης-Οκτώβρης 2020, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1262
9. Biden’s huge ‘acting big’ gamble, Financial Times, 17 February 2021
10. Νίκος Λούντος, Μιανμάρ-Γενική απεργία μπλοκάρει τη χούντα, Εργατική Αλληλεγγύη Νο 1460, 24/2/2021 https://ergatiki.gr/article.php?id=23742&issue=1460
11. https://ergatiki.gr/article.php?id=23599&issue=1457
12. https://ergatiki.gr/article.php?id=23744
13. Κώστας Πολύδωρος, Αρπακτικά πάνω από Υγεία και Ασφάλιση, Εργατική Αλληλεγγύη Νο 1460, 24/2/2021 https://ergatiki.gr/article.php?id=23732&issue=1460
14. Καθημερινή της Κυριακής 21/2/2021 https://www.kathimerini.gr/economy/local/561271219/enischysi-tis-vivartia-me-exagores-schediazei-to-cvc/