Άρθρο
19 ΜΑΡΤΗ - Ολομέτωπη αντίσταση στη ρατσιστική εκστρατεία

Μετανάστες από το Μπαγκλαντές διαδηλώνουν στο κέντρο της Αθήνας

Φονικά pushback για τους πρόσφυγες, “Μανωλάδες” για τους μετανάστες, σφαίρες για τους Ρομά:
Η ΝΔ κλιμακώνει τις ρατσιστικές επιθέσεις. Ο Γιώργος Πίττας παρουσιάζει την αντίσταση.

 

Οργανώνοντας τη φετινή Διεθνή Μέρα Δράσης στις 19 Μάρτη βρισκόμαστε σε μια νέα κατάσταση με τον πόλεμο πλέον να έχει ξεσπάσει στην καρδιά της Ευρώπης και μισό εκατομμύριο Ουκρανούς πρόσφυγες να έχουν ήδη περάσει τα σύνορα της ΕΕ μέσα σε μια μόλις εβδομάδα. Το ξέσπασμα του πολέμου ήρθε ακριβώς πάνω στη στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση έμπαινε στην τελική ευθεία για την έγκριση του νέου συμφώνου μετανάστευσης, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να διεκδικεί διεθνώς τον τίτλο της πιο ρατσιστικής κυβέρνησης της ΕΕ και στο εσωτερικό της πιο ρατσιστικής κυβέρνησης που έχει περάσει ποτέ από την Ελλάδα. 

Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βάλει -κυριολεκτικά- στο στόχαστρο: Τους πρόσφυγες, όσους ήδη βρίσκονται εδώ και εκείνους που δολοφονούνται επιχειρώντας να περάσουν τα σύνορα. Τους μετανάστες, νέους και παλαιότερους, πολλοί από αυτούς με πολλά χρόνια παραμονής στην Ελλάδα. Και τέλος τους Ρομά, οι οποίοι, με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, επιστρέφουν στην «παραδοσιακή» τους θέση, «εγκληματίες», κυνηγημένοι και στο περιθώριο της κοινωνίας. Επιπλέον, η ρατσιστική αυτή εκστρατεία λειτουργεί ξανά σαν θερμοκήπιο για τις ακροδεξιές και ναζιστικές παραφυάδες της Χ.Α να επιχειρούν να ξαναστήσουν τάγματα εφόδου στους δρόμους και στα σχολεία, όπως ανέδειξαν οι δολοφονικές επιθέσεις των τελευταίων μηνών στη Θεσσαλονίκη, το Νέο Ηράκλειο, τη Νίκαια και η βομβιστική επίθεση στο τζαμί στα Πατήσια. 

Η ρατσιστική εκστρατεία του Μητσοτάκη έχει σαν πρωταρχικό της στόχο να διασπάσει την εργατική τάξη μεταστρέφοντας την οργή του κόσμου από την ίδια την κυβέρνηση και την καταστροφή που φέρνουν οι πολιτικές που ασκεί σε όλους τους τομείς (πανδημία, πυρκαγιές, χιονιάς, περιβάλλον, κλεισίματα εργοστασίων, απολύσεις, πληθωρισμός και μισθοί πείνας, ανεργία) σε ανύπαρκτες «απειλές»: Έτσι οι Ρομά αλλά και οι Αλβανοί μετανάστες που βρίσκονται δεκαετίες στην Ελλάδα ξανασυνδέονται με την «εγκληματικότητα». Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες από τις μουσουλμανικές χώρες τη μια βαφτίζονται «πυρομαχικά» του Ερντογάν στον «υβριδικό πόλεμο κατά της Ελλάδας» και την άλλη σαν «φανατικοί» που έρχονται με στόχο να «εξισλαμίσουν τη χώρα», προσθέτοντας εθνικισμό και ισλαμοφοβία στο δηλητηριώδες μείγμα του ρατσισμού που προωθεί η κυβέρνηση.

Πρόκειται επίσης για μια εκστρατεία που έχει διεθνή διάσταση καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να σύρει πρώτη το χορό της ρατσιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης-φρούριο κλέβοντας την πρωτοκαθεδρία από την Ουγγαρία του Όρμπαν, την Αυστρία και τις υπόλοιπες σκληρές χώρες της ομάδας του Βίζενγκραντ. Τον Οκτώβρη, 12 χώρες της ΕΕ συνυπέγραψαν κείμενο ζητώντας εμμέσως πλην σαφώς τη νομιμοποίηση των παράνομων «επαναπροωθήσεων» από την ΕΕ, με την ελληνική κυβέρνηση να πρωτοστατεί. Οι πιέσεις για ένα ακόμη πιο ρατσιστικό νέο σύμφωνο της ΕΕ συνεχίστηκαν τη νέα χρονιά: Η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της διαπραγμάτευσης για το νέο Σύμφωνο και αποτελεί ταυτόχρονα, κινητήριο μοχλό για σημαντικές ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες. «Την προηγούμενη εβδομάδα, στο Βίλνιους, σε διάσκεψη με συν προεδρία της Ελλάδος, υπογράψαμε Κοινή Δήλωση για την ανάγκη ενίσχυσης της προστασίας των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε» διατυμπάνιζε μέσα στον Φλεβάρη ο Μηταράκης.  

Αλλά πρόκειται, τέλος –και αυτό είναι τα καλά νέα– για μια εκστρατεία που πλέον βρίσκεται στο στόχαστρο του ντόπιου και διεθνούς αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος, μια εκστρατεία της οποίας οι επιθέσεις δεν έχουν μείνει αναπάντητες σε κανέναν από τους τέσσερις άξονες στους οποίους εκδηλώνονται. Ας τα πάρουμε ένα-ένα. 

Ανοιχτά σύνορα-σταματήστε τα pushback

Την τελευταια εβδομάδα του Φλεβάρη οι σχεδιασμοί της ΕΕ για κλειστά σύνορα κατέρρευσαν σαν χάρτινος πύργος. Μισό εκατομμύριο Ουκρανοί πρόσφυγες διέσχισαν τα βορειοανατολικά της σύνορά –με τον επίτροπο κρίσεων της ΕΕ να εκτιμά ότι ο αριθμός των Ουκρανών προσφύγων μπορεί να φτάσει τα 7 εκατομμύρια. Βρισκόμαστε μπροστά σε μια επανάληψη του καλοκαιριού του 2015 όταν πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από την Συρία και το Αφγανιστάν πέρασαν τα σύνορά της – παρά την κλιμάκωση των ρατσιστικών μέτρων που υιοθετούσε η ΕΕ τους προηγούμενους μήνες. 

Δεν ήταν ο ανθρωπισμός ο λόγος που οι κυβερνήσεις της ΕΕ άνοιξαν τα σύνορα. Η πολιτική σκοπιμότητα, να αναδείξουν την «βαρβαρότητα» του Πούτιν, του βασικού ανταγωνιστή της ΕΕ και των ΗΠΑ στην περιοχή, σίγουρα είναι ένα κίνητρο αλλά δεν φτάνει από μόνο του για να τις κάνει να ανοίξουν τα σύνορά τους. 

Aναγκάζονται να καλωσορίσουν τους Ουκρανούς με τη γνώση που κληρονόμησαν το 2015 ότι και κλειστά να κρατούσαν τα σύνορα τα ποτάμια των κυνηγημένων θα περνούσαν από πάνω τους, ξεσηκώνοντας την αλληλεγγύη μέσα στις χώρες της ΕΕ. Αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν την οδηγία της ΕΕ που νομιμοποιεί αυτόματα τους Ουκρανούς πρόσφυγες για ένα τουλάχιστον χρόνο χωρίς καν να ζητήσουν άσυλο. Κάνοντας όμως αυτήν την υποχώρηση εκτοξεύουν ταυτόχρονα τον θεσμικό ρατσισμό της «πολιτισμένης» Ευρώπης σε ύψη που είχε να δει από τον 19ο αιώνα μιλώντας ανοιχτά και ξεδιάντροπα για «ανωτερότητα» των ευρωπαίων προσφύγων σε σχέση με τους μαύρους, τους άραβες, τους ασιάτες, τους μουσουλμάνους που πρέπει να συνεχίζουν να πνίγονται στο Αιγαίο και στον Έβρο!

Την ίδια ώρα που παράγοντες της κυβέρνησης καλωσόριζαν τους Ουκρανούς πρόσφυγες, 7 ακόμη νεκροί πρόσφυγες ξεβράζονταν στην Λέσβο. Φέτος το νέο έτος μπήκε, με την θάλασσα να ξεβράζει επί εβδομάδες καθημερινά πτώματα αθώων ανθρώπων στα νησιά των Κυκλάδων –καθώς το πέρασμα στα νησιά του Βορείου και Ανατολικού Αιγαίου έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο λόγω των pushback του ελληνικού Λιμενικού. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες 31 άνθρωποι πνίγηκαν μόνο το διάστημα ανάμεσα στις 21-24 Δεκέμβρη στο Αιγαίο. Σύμφωνα με τον ΙΟΜ, 21 άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί στα χερσαία σύνορα στον Έβρο μέσα στις πρώτες 6 εβδομάδες του 2022. Οι 19 από αυτούς σε ένα μόνο περιστατικό από το κρύο, χωρίς τα ρούχα τους, στην τουρκική πλευρά των συνόρων όπου επαναπροωθήθηκαν έχοντας γίνει μπαλάκι ανάμεσα στην τουρκική και ελληνική αστυνομία. 

Δεν μιλάμε πια μόνο για τον «ορίτζιναλ» τρόπο παράνομης επαναπροώθησης, την παρεμπόδιση και το τράβηγμα των βαρκών των προσφύγων από τα ελληνικά πίσω στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Εδώ και δύο χρόνια είναι δεκάδες οι καταγγελίες για την παράνομη σύλληψη προσφύγων που έχουν καταφέρει να φτάσουν σε κάποιο νησιά του Αιγαίου. Από κομάντο με μάσκες, οι οποίοι αφού τους αφαιρούν κινητά, χρήματα και πολλές φορές και τα ρούχα, τους μεταφέρουν σε τουρκικές βραχονησίδες, σε σωσίβιες βάρκες ή και στην ίδια την θάλασσα.

Το Aegean Boat Report (ABR) που καταγράφει τα push back στο Αιγαίο, κατήγγειλε ότι μόνο μέσα στον Ιανουάριο του 2022 κατέγραψε «55 παράνομες επαναπροωθήσεις στις οποίες 1.211 άνθρωποι στερήθηκαν το δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο από την ελληνική κυβέρνηση». Τη δεύτερη εβδομάδα του Φλεβάρη από τους 1.500 ανθρώπους που επιχείρησαν να περάσουν τα σύνορα μόνο 58 τα κατάφεραν. Εμποδίστηκαν και από την τουρκική και από την ελληνική ακτοφυλακή, αποδεικνύοντας ότι η συμφωνία ΕΕ-Ελλάδας-Τουρκίας καλά κρατεί, παρά τις αλληλοκαταγγελίες της μιας πλευράς προς την άλλη. Συνολικά από τον Μάρτη του 2020 έχουν καταγραφεί από τo ABR, 1.008 pushback που αφορούσαν 26.755 ανθρώπους. Οι πρακτικές είναι δολοφονικές:

Ο τρίτος τρόπος «επαναπροώθησης» αφορά την απέλαση, στην ουσία, ανθρώπων που συνελήφθησαν στην ενδοχώρα και επαναπροωθήθηκαν στη άλλη πλευρά του Έβρου, ακόμη και αν είχαν χαρτιά –ακόμη και αν είχαν χαρτιά άλλου ευρωπαϊκού κράτους! Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση 32χρονης γυναίκας με τουρκική και γαλλική υπηκοότητα, η οποία κατήγγειλε ότι η ελληνική αστυνομία την κακομεταχειρίστηκε και την έστειλε πίσω στην Τουρκία όπου βρίσκεται σε φυλακή. 

Αυτό είναι το εγκληματικό φαρ-ουεστ του Μητσοτάκη, του Μηταράκη, του Σχοινά και της Φον Ντερ Λάιεν που τους κάνουν τις πλάτες. Και ενώ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων νίπτει τας χείρας του λόγω «έλλειψης επαρκών πληροφοριών» μορφή χιονοστιβάδας έχουν πάρει πλέον οι καταγγελίες και οι προσφυγές. Όπως αυτή μιας ιρανής γυναίκας στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ όπου καταγγέλλει διαδοχικές επαναπροωθή­σεις προς την Τουρκία, ξυλοδαρμό της ίδιας, παιδιών και εγκύων γυναικών, άθλιες συνθήκες κράτησης –«ένα στρώμα γεμάτο ούρα […] λύματα από τουαλέτες να ρέουν μέσα στο κελί» σε μια τοποθεσία που συμπίπτει με το χωριό Νέο Χειμώνιο Έβρου. 

Την κυβέρνηση καταγγέλλουν η Διεθνής Αμνηστία μαζί με άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις και πλέον ανοιχτά και ο ΟΗΕ: «Η Ύπατη Αρμοστεία έχει καταγράψει σχεδόν 540 περιστατικά άτυπων επιστροφών από την Ελλάδα από τις αρχές του 2020… Έχει λάβει μαρτυρίες από χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι επεστράφησαν άτυπα και κατήγγειλαν ένα εξόχως ανησυχητικό μοτίβο απειλών, εκφοβισμού, βίας και εξευτελισμού. Υπάρχουν μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν εγκαταλειφθεί στη μέση της θάλασσας πάνω σε φουσκωτές σχεδίες ή που έχουν αναγκαστεί να πέσουν στο νερό». 

Δεν κρύβονται πλέον τα αίσχη ούτε περνάνε τα παραμύθια του Μητσοτάκη. Η κοινή έρευνα των εφημερίδων Guardian (Bρετανία), Lighthouse Reports (Ολλανδία), Mediapart (Γαλλία) και Spiegel (Γερμανία) που ανέδειξε τα παράνομα pushbacks και τις δολοφονίες στα σύνορα, είναι η απόδειξη ότι όσο περισσότερο η κυβέρνηση κατηγορεί σαν «πράκτορες των Τούρκων» την Αριστερά, τον τύπο, τις οργανώσεις και όσους λένε την αλήθεια, τόσο η κατακραυγή θα φουντώνει. Δεν είναι πια μόνο η ΚΕΕΡΦΑ και η Ίγκεμποργκ Μπέγκελ που τρίβει την αλήθεια στη μούρη της κυβέρνησης. 

Kλείστε τα στρατόπεδα-Δώστε άσυλο

Στο μεταξύ η κυβέρνηση συνεχίζει, παρά τις αντιδράσεις, να επιχειρεί το μάντρωμα των προσφύγων σε κλειστά στρατόπεδα συγκέντρωσης στα νησιά, όπου χιλιάδες άνθρωποι εξακολουθούν να επιβιώνουν αντιμέτωποι με άθλιες συνθήκες διαβίωσης και τη στέρηση της ελευθερίας τους με μόνο έγκλημά τους ότι είναι πρόσφυγες. Γιατί όπως δηλώνει ο υπουργός Μετανάστευσης «οι νέες (κλειστές) δομές λειτουργούν αποτρεπτικά».

Μετά τη Σάμο τον Σεπτέμβρη ακολούθησαν τα «εγκαίνια» ακόμη δύο νέων «Ελεγχόμενων Κλειστών Δομών» στη Λέρο και στην Κω τον Νοέμβρη. Αλλά η κυβέρνηση τα βρήκε μπαστούνια στη Χίο και στη Λέσβο όπου η μαζική κινητοποίηση των συνδικάτων και των κατοίκων εμπόδισε να κατέβουν στις αρχές του χρόνου τα μηχανήματα από τα πλοία, δηλώνοντας ότι δεν θέλουν φυλακές προσφύγων στα νησιά –παρά τις απόπειρες του Μουντζούρη και των τοπικών παραγόντων της ΝΔ να αποπροσανατολίσουν τις αντιδράσεις σε ρατσιστικές ατραπούς. Στην ενδοχώρα, στον Κατσικά στα Γιάννενα, οι πρόσφυγες διαμαρτύρονται για την μετατροπή της δομής προσφύγων σε κλειστό γκέτο με τείχος ύψος τριών μέτρων που θα εμποδίζει την οπτική επαφή με τον έξω κόσμο, όπου θα απαγορεύεται η είσοδος και η έξοδος τις νυχτερινές ώρες –ενώ ακολουθούν σε αυτήν την κατεύθυνση Κουτσόχερο, Βαγιοχώρι, Λαγκαδίκια, Αλεξάνδρεια, Φιλιππιάδα και Σέρρες.  

Μέσα στον χειμώνα είδαμε, δύο φορές, να καίγονται δεκάδες αντίσκηνα στο Καρά Τεπέ στη Λέσβο από φωτιές που ξεκίνησαν καθώς ο κόσμος προσπαθούσε να ζεσταθεί. Είδαμε τους πρόσφυγες να μένουν χωρίς ρεύμα και τρεχούμενο νερό ακόμη και για μέρες στη Μαλακάσα, στη Θήβα και στη Ριτσώνα κατά τη διάρκεια του χιονιά. Οι πρόσφυγες βγήκαν στις εισόδους των στρατοπέδων, διαμαρτυρήθηκαν για τις άθλιες συνθήκες, για το κόψιμο της cash card και ζήτησαν να μεταφερθούν σε κατοικίες.

Όσον αφορά το άσυλο αυτό που βλέπουμε είναι μείωση των αιτήσεων, μείωση των εγκρίσεων σε Α’ και Β’ βαθμό και απελάσεις με τον χαρακτηρισμό ως «ασφαλών χωρών» του Αφγανιστάν, της Τουρκίας και πρόσφατα και της Αιγύπτου. Σύμφωνα με την Refugee Support Aegean, το πρώτο εξάμηνο του 2021 το «ποσοστό αναγνώρισης σε α΄ βαθμό κυμάνθηκε στο 63% ενώ το ποσοστό αναγνώρισης σε β΄ βαθμό παραμένει ιδιαίτερα χαμηλό (8,2%). 

Νομιμοποιήστε τους μετανάστες 

Την Κυριακή 20 Φλεβάρη η κυβέρνηση τη Νέας Δημοκρατίας και οι συμφωνίες μετανάστευσης που κλείνει ο Μηταράκης πήραν μια πρώτη μαζική απάντηση από τους μετανάστες εργατες του Μπαγκλαντές που βγήκαν μαχητικά στον δρόμο για να διεκδικήσουν πραγματική νομιμοποίηση. Προηγήθηκε μια εβδομάδα νωρίτερα, η συνέντευξη τύπου που έδωσαν κοινότητες και μετανάστες εργάτες απ’ όλη την Ελλάδα μαζί με την ΚΕΕΡΦΑ που έκαναν σαφές ότι δεν συμφωνούν με τα νέα ρατσιστικά μέτρα Μηταράκη που οι ακροδεξιοί μέσα κι έξω από τη Νέα Δημοκρατία είχαν το θράσος να χαρακτηρίσουν «νομιμοποίηση»! Η απάντηση που τους έδωσε ο υπουργός, ένα μνημείο ερωτήσεων και απαντήσεων κυνικού ρατσισμού, αποκαλύπτει τον πραγματικό χαρακτήρα των μέτρων:

«Η Κυβέρνηση νομιμοποιεί παράνομους μετανάστες από το Μπαγκλαντές και τους φέρνει για πάντα στη χώρα; Λάθος, το Μνημόνιο με το Μπαγκλαντές δίνει την δυνατότητα σε έως 15 χιλιάδες ήδη διαμένοντες να εργαστούν εποχικά σε αγροτικές εργασίες, θα πρέπει να φεύγουν 3 μήνες κάθε χρόνο και στο τέλος περιόδου 5 ετών θα φύγουν οριστικά από τη χώρα. Όποιος δεν συμμορφώνεται, θα επιστρέφει με απέλαση. Στρατηγικός στόχος του Υπουργείου είναι η καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης. 

Δημιουργεί η Κυβέρνηση μουσουλμανικές μειονότητες; Σε καμία περίπτωση {!}. Θα έχουν αυτοί οι μετανάστες δικαίωμα ψήφου και θα παίρνουν ιθαγένεια; Η εν λόγω άδεια επιτρέπει έως 9 μήνες παραμονή ανά έτος, δεν οδηγεί σε καθεστώς μόνιμης παραμονής ούτε δίνει δικαίωμα μετέπειτα πρόσβασης σε ιθαγένεια. Επίσης, δεν επιτρέπει την οικογενειακή επανένωση, σύμφωνα και με τα όσα προβλέπει η ευρωπαϊκή νομοθεσία περί εποχικής εργασίας. Συνεπώς το μόνο δικαίωμα που έχουν οι δικαιούχοι είναι η πρόσβαση στην εποχική εργασία…»

Ο Μηταράκης πετάει την προβιά ότι η δεξιά είναι τάχα «υπέρ της νόμιμης μετανάστευσης» αποκαλύπτοντας ότι αυτό που θέλει στην ουσία είναι: μαζικές απελάσεις με αντάλλαγμα πεπερασμένο αριθμό φθηνών εργατικών χεριών χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα για όποτε οι εργοδότες έχουν ανάγκη. 

Πρόκειται για μια πολιτική που βάζει στο στόχαστρο τους μετανάστες εργάτες που ήδη βρίσκονται στην Ελλάδα, όχι μόνο τους χωρίς χαρτιά αλλά και με χαρτιά, καθώς μέσα από τυχόν υπαγωγή στο πρόγραμμα για εποχική εργασία οι τελευταίοι απειλούνται να χάσουν δικαιώματα που έχουν ήδη αποκτήσει με τα χίλια ζόρια, όπως το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση. Η άδεια διαμονής εποχικής εργασίας για ανθρώπους θα σημάνει αύξηση της εξάρτησης από τον εργοδότη. Η απασχόλησή τους θα γίνεται πλέον με όρους καταναγκαστικής εργασίας, χωρίς τη δυνατότητα να μετακινηθούν ελεύθερα στη χώρα, να αλλάξουν νομό, επάγγελμα. Πρόκειται για επιθέσεις στα δικαιώματα που αφορούν συνολικά στην εργατική τάξη της χώρας.

Η συμφωνία με το Μπαγκλαντές, και όσες αντίστοιχες ακολουθήσουν, οφείλονται στην ανάγκη για εργατικό δυναμικό, η έλλειψη του οποίου μέσα στις συνθήκες καραντίνας αποδείχτηκε τεράστιο πρόβλημα για τις αγροτικές εργασίες και όχι μόνο. Σύμφωνα με το υπουργείο Μετανάστευσης «τα αιτήματα που έχουν υποβληθεί από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις της Ελλάδας για εποχικούς εργάτες γης τον χρόνο αγγίζουν τις 101.000 και συνολικά τις 144.000 για αλλοδαπούς». Είναι η απόδειξη του πόσο παραμύθια είναι αυτά που μας σέρβιραν τόσα χρόνια για τους μετανάστες που «κλέβουν τις δουλειές». Το πραγματικό είναι ότι η παραγωγή απαιτεί περισσότερους εργαζόμενους -αλλά η κυβέρνηση θέλει να τους παρέχει με τους όρους που συμφέρουν τα αφεντικά. Αν η κυβέρνηση έδινε έστω και μια δεκάρα για την εργατική τάξη, για τους φτωχούς, για την πλειοψηφία του πληθυσμού, θα νομιμοποιούσε τους μετανάστες που έρχονται στη χώρα την ίδια μέρα που θα πατούσαν το πόδι τους. Γιατί οι μετανάστες εργάτες είναι πλούτος για την οικονομία, τον πολιτισμό, τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας στην οποία πηγαίνουν - φτάνει κανείς να βλέπει το πράγματα από την σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης. 

Ο πληθυσμός της Ευρώπης και της Ελλάδας μειώνεται και γερνάει. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των καθηγητών δημογραφίας –εφόσον δεν υπάρχει μετανάστευση– ο πληθυσμός της χώρας θα μειώνεται περίπου 450.000 κάθε δεκαετία. Κι όμως, σε όλη την ΕΕ με μπροστάρη την ελληνική κυβέρνηση κλείνουν τα σύνορα στους μετανάστες και στους αιτούντες άσυλο πρόσφυγες. Πρόκειται για μια παρανοϊκή πολιτική που μοιάζει λογική μόνο αν την βλέπει κανείς από την σκοπιά των εργοδοτών και της κυβέρνησης που τους υπηρετεί. 

Δικαιοσύνη για τους Ρομά

Η ρατσιστική δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη με τις 38 σφαίρες στο Πέραμα και η κάλυψη των αστυνομικών που τον πυροβόλησαν από τον υπουργό ΠΡΟΠΟ Θεοδωρικάκο (δήλωσε ότι η επίσκεψή του στους αστυνομικούς «είχε αποκλειστικά ανθρώπινο και συμβολικό χαρακτήρα, για να στηρίξω ψυχικά νέους ανθρώπους που υπηρετούν στην Ελληνική Αστυνομία») έδωσε το έναυσμα στους αστυνομικούς ότι μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν τα ίδια, παρά τον ξεσηκωμό των Ρομά στον Ασπρόπυργο και την Δυτική Αττική.

Αυτό ανέδειξαν η καταδίωξη και οι πυροβολισμοί εναντίον ανηλίκων Ρομά στον Βόλο και η πρόσφατη δολοφονία ενός άλλου Ρομά στο Μενίδι από αστυνομικό εκτός υπηρεσίας και τον συνεργό του –που αφέθηκαν ελεύθεροι από το δικαστήριο μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση. Η Πανελλαδική Συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά «Ελλάν Πασσέ» καταγγέλλει «έκρηξη ρατσιστικής βίας κατά των Ρομά με ευθύνες της ΕΛ.ΑΣ». Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της: 

«Το γεγονός αυτό έφερε στη μνήμη όλων, παρόμοια περιστατικά δολοφονιών ρατσιστικού μίσους κατά μελών της κοινότητας των Ελλήνων Ρομά τα τελευταία χρόνια. Μετά την 13χρονη το 2018 στην Άμφισσα, τον 52χρονο που πυροβολήθηκε για δύο κοτόπουλα το 2019 στο Ζευγολατιό και τον 18χρονο το 2020, τον επίσης 18χρονο Νίκο Σαμπάνη στις 22/10/2021 στο Πέραμα και την τραγική κατάληξη της 8χρονης Όλγας στο Κερατσίνι στις 17/11/2021, άλλος ένας 44χρονος Ρομά προστίθεται στη σύγχρονη λίστα των εγκλημάτων μίσους, δολοφονημένος για ένα air condition. 

Παρατηρείται ξεκάθαρα γραμμή ατιμωρησίας και συγκάλυψης όλων αυτών των γεγονότων, ενώ και η διγλωσσία από τα επίσημα χείλη αγγίζει την γελοιότητα. Στη θέα και μόνο Ρομά πολιτών η αντιμετώπιση που τυγχάνουν από τα όργανα της τάξης ξεπερνά τα όρια της νομιμότητας και θα πρέπει να εξετασθεί το ρατσιστικό κίνητρο σε κάθε περίπτωση ξεχωριστά». 

Φασίστες πίσω στις τρύπες σας

Η κλιμάκωση των ρατσιστικών πολιτικών από την κυβέρνηση δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έχει αποθρασσύνει τις φασιστικές συμμορίες που μέσα στο περασμένο εξάμηνο έκαναν ξανά την εμφάνισή τους στον δρόμο επιχειρώντας μια σειρά από επιθέσεις: Στη Σταυρόπουλη και στον Εύοσμο εναντίον μαθητών και αριστερών αγωνιστών, εναντίον Πακιστανών εργατών στη Νίκαια, εναντίον της ΚΕΕΡΦΑ στο Ν. Ηράκλειο, εναντίον προσφυγόπουλου ξανά στη Σταυρούπολη, βομβιστική επίθεση με καρφιά σε τζαμί στα Πατήσια. Μέσα σε αυτό το κλίμα δεν είναι τυχαία και η παρουσία ακροδεξιών και τιμωρημένων για επιθέσεις με ρατσιστικό κίνητρο ανάμεσα στους δολοφόνους του Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη.

Ο ακροδεξιός και φασιστικός χώρος, μετά το σαρωτικό χτύπημα της καταδίκης της Χ.Α. επιχειρεί να ανασυνταχτεί στον δρόμο, με πρώην βουλευτές της Χ.Α., νέα κομματίδια και τάγματα εφόδου να έχουν ριχτεί σε ένα αγώνα δρόμου για το ποια ακροδεξιά παραφυάδα θα μπορούσε να γίνει η Χ.Α. της νέας δεκαετίας, χτίζοντας την κρίσιμη «σκληρή» μάζα. Αυτή η αποπειρα ανασύνταξης με αφορμή είτε το Μακεδονικό, είτε το προσφυγικό είτε το αντιεμβολιαστικό πιο πρόσφατα, έχει σαν βασική σταθερά τον προσανατολισμό για τον βίαιο έλεγχο του δρόμου και των γειτονιών.

Καμία επίθεση δεν έμεινε αναπάντητη, ο αγώνας συνεχίζει να δίνεται αμείωτα στο δρόμο. Το μεγαλειώδες φετινό συλλαλητήριο στη μνήμη του Παύλου Φύσσα στο Κερατσίνι τον Σεπτέμβρη ακολούθησαν δύο μαζικότατα αντιφασιστικά συλλαλητήρια στη Δυτική Θεσσαλονίκη, καθώς και αντιφασιστικές διαδηλώσεις στην Αθήνα σε κάθε σημείο που έγινε επίθεση. Κάτω από αυτήν την πίεση υπήρξαν συλλήψεις δραστών των επιθέσεων, ενώ διατάχθηκε έρευνα για εγκληματική οργάνωση σε σχέση με τις επιθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τον Οκτώβρη. 

Είναι σημαντικό να συνεχιστεί αμείωτα η πίεση προκειμένου να μπει φρένο στις συστηματικές απόπειρες των φυλακισμένων χρυσαυγιτών να βγουν νωρίτερα από τις φυλακές -με μια πολύ μικρή μειοψηφία να το έχει πετύχει προς το παρόν- ενώ μπροστά μας έχουμε την μεγάλη μάχη της εκδίκασης της έφεσης της Δίκης της Χ.Α. που αναμένεται να πραγματοποιηθεί μέσα στο 2022. 

Στις 19 Μάρτη διαδηλώνουμε όλοι μαζί, σε όλο τον κόσμο

Το φετινό διεθνές συλλαλητήριο στις 19 Μάρτη είναι η ευκαιρία για να κλιμακώσουμε και να ενώσουμε τις αντιστάσεις σε όλα αυτά τα μέτωπα. 

Οι μάχες αυτές δεν θα κερδίσουν αν μείνουν απομονωμένες η μια από την άλλη. Το σταμάτημα των pushback δεν θα κριθεί στα σύνορα του Έβρου και στα νησιά, ό,τι φιλότιμες προσπάθειες και αν κάνουν οι ακτιβιστές και το κίνημα αλληλεγγύης εκεί, το ίδιο και η πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Ο αγώνας ενάντια στις απόπειρες ανασύνταξης των φασιστών πάει μαζί με τον αγώνα για να τσακίσουμε αυτό που κάθε φορά τους τρέφει και είναι ο θεσμικός ρατσισμός και η ισλαμοφοβία. Ο αγώνας ενάντια στην πολιτική των κλειστών συνόρων είναι ένας αγώνας που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφορά όλες τις χώρες τη ΕΕ – και μάλιστα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση τώρα που o πόλεμος έχει ξεσπάσει στην καρδιά της Ευρώπης. 

Το πλαίσιο που βάζει η ΚΕΕΡΦΑ κάνει όλες αυτές τις συνδέσεις, λειτουργεί ενωτικά και πολλαπλασιαστικά, απαιτώντας: Ανοιχτά σύνορα και άσυλο, όχι μόνο για τους Ουκρανούς πρόσφυγες, αλλά όλους όσους-ες παλεύουν να επιζήσουν από τον πόλεμο, την περιβαλλοντική καταστροφή, τη φτώχεια. Να σταματήσουν οι επαναπροωθήσεις και οι δολοφονίες. Να κλείσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πραγματική νομιμοποίηση για τους μετανάστες –όχι στις ρατσιστικές συμφωνίες Μηταράκη. Να σταματήσουν οι ρατσιστικές επιχειρήσεις της ΕΛ.ΑΣ που στοχοποιούν μετανάστες, πρόσφυγες και Ρομά. Ίσα δικαιώματα και πρόσβαση σε δημόσια υγεία, παιδεία για όλους-ες. Δικαιοσύνη για τον Νίκο Σαμπάνη και όλα τα θύματα της κρατικής ρατσιστικής βίας. Ποτέ ξανά φασισμός, στοπ στις φασιστικές επιθέσεις-στη φυλακή οι ναζιστικές συμμορίες.

Στις 19Μ μπορούμε να αναδείξουμε τη δύναμη του αντιφασιστικού και του αντιρατσιστικού κινήματος. Ένα τέτοιο παράδειγμα είχαμε στις 17 Νοέμβρη, όταν το αγωνιστικό παρών έδωσαν μαζικά οι πρόσφυγες από τα camps, οι κοινότητες μεταναστών, αλλά και η οικογένεια του Ν. Σαμπάνη που κατέβηκε από τον Ασπρόπυργο, η πολιτική αγωγή στη δίκη της Χ.Α. Αυτός ο αγωνιστικός συντονισμός συνεχίστηκε στην ανοιχτή πλατιά σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία της ΚΕΕΡΦΑ στο θέατρο Εμπρός στις 23 Γενάρη με τη συμμετοχή όλων των παραπάνω καθώς και τη συμμετοχή σωματείων, συλλόγων και συνδικαλιστών που ήδη ανοίγουν το θέμα σε μια σειρά χώρους εργασίας.

Κάλεσμα στο συλλαλητήριο στις 19 Μάρτη έχει βγάλει το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καταδικάζοντας τη ρατσιστική πολιτική στα σύνορα, δηλώνοντας κάθετα ενάντια στις συμφωνίες Μηταράκη και ζητώντας από τους μετανάστες να οργανωθούν στα σωματεία. 

Το δικό του πρόγραμμα εκδηλώσεων γύρω από τις 19 Μάρτη οργανώνει επίσης το Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών. «Υπάρχει ο παλμός για να γίνει ξανά φέτος στις 19Μ ένας τέτοιος ξεσηκωμός σαν και εκείνους που έγιναν το 2013 και το 2014 και μεγάλο ρόλο έπαιξαν οι καλλιτέχνες, το Εμπρός και το Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών» τόνισε χαρακτηριστικά ο Βασίλης Κουκαλάνι, ηθοποιός, μιλώντας στην σύσκεψη στο Εμπρός.

Ταυτόχρονα σε εκατοντάδες πόλεις σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο -σε κάποιες από αυτές για πρώτη φορά- μέτωπα και κινήματα, συντονίζονται για τις 19 Μάρτη: 6.000 Sardine (Ιταλία), το Aufstehen gegen Rassismus  (Γερμανία), Comité 21 Maart και Platform Stop Racisme, (Ολλανδία), Fællesinitiativet mod Racisme og Diskrimination και European Network Against Racism (Δανία), Platform 21/03 against racism (Βέλγιο), Plattform für eine menschliche Asylpolitik (Αυστρία), Stand Up To Racism (Βρετανία), Turku Ilman Natseja (Φινλανδία), Unitat Contra el Feixisme i el Racisme (Κα­ταλωνία), Zjednoczeni Przeciw Rasizmowi (Πο­λωνία), Centro de Direitos Huma­nos e Cidadania do Imigrante, Grito dos Excluidos Continental, Rede Sem Fronteiras, (Βραζιλία), Associação Diáspora Sem Fronteiras (Πορτογαλία), Zimbabwe Solidarity Network, African Diaspora Workers Network, Kopanang Africa Against Xenophobia (Νό­τιος Αφρική), United Against Racism and Fascism, United Against Hate and Fascism, (ΗΠΑ).

Η επιτυχία των συλλαλητηρίων στις 19Μ στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη και στις υπόλοιπες πόλεις έχει τη δική της ιδιαίτερη διεθνή διάσταση. Όλη την προηγούμενη δεκαετία η δράση του αντιρατσιστικού και αντιφασιστικού κινήματος στην Ελλάδα έχει λειτουργήσει σαν φάρος διεθνώς: Τον Γενάρη του 2013 αμέσως μετά την δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν και τον Σεπτέμβρη του 2013 μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Τον Αύγουστο του 2015 στο καλοκαίρι της αλληλεγγύης με το άνοιγμα των συνόρων στους πρόσφυγες. Τον Οκτώβριο του 2020 με την καταδίκη της Χρυσής Αυγής. Αυτή είναι η παρακαταθήκη που κουβαλάμε συνεχίζοντας σήμερα αυτόν τον αγώνα, στην αιχμή του δόρατος της ρατσιστικής επίθεσης αλλά και της αντίστασης, με τους μετανάστες, τους πρόσφυγες και τα σωματεία στην πρώτη γραμμή.