Άρθρο
Πιο δυνατή ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Εξώφυλλο του τευχους 99

Ο Γιάννης Σηφακάκης, γράφει για το μέτωπο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς μετά τη Δεύτερη Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του.

 

Μπαίνουμε σε ένα καυτό καλοκαίρι. Ο Σαμαράς αγκαλιά με τον Βενιζέλο ισορροπούν σε τεντωμένο σχοινί, αναγκασμένοι να προχωρήσουν τις μνημονιακές επιθέσεις από χειρότερη αφετηρία μετά την παραίτηση της ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική κυβέρνηση. Και το εργατικό κίνημα με την κατάληψη της ΕΡΤ να λειτουργεί σαν πηγή έμπνευσης για την οργάνωση, τον συντονισμό και την κλιμάκωση των απεργιών στα νοσοκομεία, τους δήμους, τα λιμάνια, σε όλους τους χώρους.

Η Αριστερά και ιδιαίτερα το αντικαπιταλιστικό – επαναστατικό κομμάτι της, έχει να παίξει κρίσιμο ρόλο. Να στηρίξει την ΕΡΤ μέχρι τη νίκη, να συμβάλει στο άπλωμα των αγώνων για την ανατροπή της «νέας» μνημονιακής κυβέρνησης, να διευρύνει τους ορίζοντες του κινήματος με την προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής.

Από αυτήν την άποψη η 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που πραγματοποιήθηκε 1 και 2 Ιούνη, ήρθε την πιο κατάλληλη στιγμή. Βοήθησε την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγει συνολικά ενισχυμένη, πιο ξεκάθαρη πολιτικά και πιο δυνατή οργανωτικά. Μπορεί τώρα από καλύτερη θέση να δώσει τον τόνο της συζήτησης σε ολόκληρη την Αριστερά και να επηρεάσει πολύ πιο αποφασιστικά την εξέλιξη των αγώνων. Να μεταφράσει τις αποφάσεις της Συνδιάσκεψης σε πράξη, σε δράση και πρωτοβουλίες για πιο δυνατό κίνημα σε όλα τα μέτωπα, για πιο συγκροτημένη, μαζική και δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Στο κέντρο της αντίστασης

Η Συνδιάσκεψη συνέπεσε χρονικά με το ξεκίνημα της εξέγερσης στην Τουρκία, επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ότι η οικονομική κρίση και η πολιτική αστάθεια απλώνεται ακόμα και στα πιο δυνατά σημεία του συστήματος. Δεν υπάρχουν «success story”, «εξαιρέσεις» και «επιτυχημένα μοντέλα», η κρίση είναι συστημική και βαθαίνει προκαλώντας μαζικές εκρήξεις και εξεγέρσεις, από την Ταχρίρ μέχρι την Ταξίμ κι από την Κύπρο μέχρι την Βραζιλία. Ο εχθρός είναι κοινός – ο αγώνας είναι κοινός, το κίνημα είναι ο πραγματικός «απρόβλεπτος πολλαπλασιαστής» των εξελίξεων, ο δρόμος της ανατροπής είναι πιο επίκαιρος από ποτέ!

Συνέπεσε όμως και με μια κρίσιμη καμπή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα. Λίγο μετά την χαμένη ευκαιρία της απεργίας των εκπαιδευτικών που θα μπορούσε να σπάσει την επιστράτευση της κυβέρνησης και λίγο πριν τη μεγάλη μάχη της ΕΡΤ. Στην Συνδιάσκεψη άνοιξε μια πλούσια συζήτηση για το πως το εργατικό κίνημα μπορεί να κλιμακώσει σε όλα τα μέτωπα, ξεπερνώντας τους συμβιβασμούς της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των ρεφορμιστικών ηγεσιών. Για την ανάγκη οργάνωσης και συντονισμού των αγώνων από τα κάτω και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ πολιτικό και οργανωτικό στήριγμα των μαχητικών κομματιών που διαμορφώνονται σε όλους τους χώρους. Οι χαιρετισμοί των απεργών του Μετρό, του Βουγιουκλάκειου, των αγωνιστών της Ιερισσού, αλλά και οι τοποθετήσεις πολλών συνέδρων από μια σειρά εργατικούς χώρους, έδειξαν ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι μόνο δεν περιθωριοποιήθηκε την τελευταία χρονιά, όπως θεωρούσαν πολλοί ακόμα και μέσα στην Αριστερά, αλλά αντίθετα έχει κερδίσει την αναγνώριση χιλιάδων αγωνιστών για τον πρωτοπόρο ρόλο της σε μια σειρά κρίσιμες μάχες. Αναγνώριση που εκφράστηκε και στις εκλογικές επιτυχίες των σχημάτων της στα σωματεία, στο ΕΚΑ, στους γιατρούς, τους εκπαιδευτικούς και άλλους κλάδους. Η απόφαση της Συνδιάσκεψης υπογράμμισε την ανάγκη να προχωρήσει πιο αποφασιστικά και ενιαία η παρέμβαση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο εργατικό κίνημα, μέσα από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για να σπάσουμε την επιστράτευση με απεργίες, για να σταματήσουμε τις απολύσεις, τα κλεισίματα και τις ιδιωτικοποίησεις.

Μ’΄αυτά τα δεδομένα, ο αγώνας που ξέσπασε στην ΕΡΤ δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Τα μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκαν καλύτερα προετοιμασμένα βοηθώντας βήμα – βήμα να κερδηθεί και να οργανωθεί η κατάληψη μέσα στην ΕΡΤ, το απεργιακό πρόγραμμα και η περιφρούρηση. Να απλωθεί η απεργία στα υπόλοιπα ΜΜΕ. Να οργανωθούν μαζικές συσκέψεις συνδικαλιστών, σωματείων και ομοσπονδιών, με στόχο να υπάρξει συντονισμός και συνέχεια μετά την 24ωρη απεργία που κάλεσαν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στις 13 Ιούνη.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι «μόνο» δύναμη αγωνιστικής πρωτοπορίας, ανοίγει και πολιτικά δρόμους για το κίνημα. Έχει βοηθήσει ν’αναπτυχθεί ένα δυνατό αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα που μέσα από τις μάχες για την υπεράσπιση της ιθαγένειας και τη νομιμοποίηση των μεταναστών, το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης, τη Μανωλάδα, την σύγκρουση με τους νεοναζί, έβαλε την σφραγίδα του στην όξυνση της πολιτικής κρίσης.

Οι μετανάστες από την Μανωλάδα που μπήκαν με σημαίες στην αίθουσα της Συνδιάσκεψης καταχειροκροτούμενοι από τους όρθιους συνέδρους, ήταν αναμφίβολα κορυφαία στιγμή της διαδικασίας. Ενώ τα παραδείγματα από την αντιφασιστική δράση από τα Γιάννενα μέχρι τα Χανιά και από την Καλαμάτα μέχρι την Αλεξανδρούπολη, ανέδειξαν όλη αυτή την εμπειρία.

Ενιαιομετωπική ταχτική και αντικαπιταλιστική στρατηγική

Στη Συνδιάσκεψη προχώρησε περισσότερο και η συζήτηση για τις συνεργασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Κοινή αφετηρία ήταν ότι μεγαλώνει όχι μόνο η ανάγκη για κοινή δράση των μαχόμενων κομματιών αλλά και η δυνατότητα να προχωρήσει στην πράξη. Η κατάληψη της ΕΡΤ το απέδειξε, με όλη την Αριστερά να βρίσκεται για πρώτη φορά μαζί στην περιφρούρηση και στην πανεργατική. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να επιμείνει στις ενωτικές πρωτοβουλίες για να φτάσουν οι σημαίες των συνδικάτων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του ΠΑΜΕ και του ΣΥΡΙΖΑ να κυματίζουν πλάι - πλάι, όχι μόνο στο προαύλιο της ΕΡΤ αλλά και στις απεργίες που πρέπει ν’ απλώσουμε σε όλους τους χώρους για να σταματήσουμε τις επιθέσεις Σαμαρά και Τρόικας.

Η Συνδιάσκεψη ξεκαθάρισε ότι μέσα σ’ αυτές τις μάχες χτίζεται βήμα βήμα η δυνατότητα συνεργασίας και συμπόρευσης με άλλες δυνάμεις και πρωτοπόρους αγωνιστές και όχι μέσα από «συναντήσεις κορυφής» και «κοπτοραπτική πλαισίων». Αποφάσισε επιπλέον ότι συμπόρευση με δυνάμεις στα αριστερά του ρεφορμισμού δεν σημαίνει διάλυση ή διάχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μέσα σε νέα πολιτικά μέτωπα. Αντίθετα, η αυτοτέλεια και ενίσχυσή της σαν δύναμης με ενιαιομετωπική ταχτική και αντικαπιταλιστική στρατηγική, ανοίγει δρόμους για όλο το κίνημα και την Αριστερά.

Φάνηκε αυτό με το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποδείχθηκε πολύτιμο όπλο μέσα στην μακρόσυρτη κρίση. Γι αυτό και όχι μόνο δεν πρέπει να υποβαθμιστεί στην αναζήτηση «πλατιών συμμαχιών» αλλά, όπως υπογράμμισε και η απόφαση της Συνδιάσκεψης, να ριζώσει πιο βαθιά μέσα στην εργατική τάξη, τη μόνη δύναμη που μπορεί να το υλοποιήσει. Αναδεικνύοντας στις σημερινές συνθήκες το πιο δυνατό σημείο του, τον εργατικό έλεγχο. Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ δοκιμάζουν ήδη στην πράξη το δικό τους έλεγχο δείχνοντας τις δυνατότητες να σπάσει ο ιδεολογικός έλεγχος της κυρίαρχης τάξης ακόμα και μέσα στα ΜΜΕ. Και δίπλα στον εργατικό έλεγχο, αναδεικνύονται τα αιτήματα της διαγραφής του χρέους, της κρατικοποίησης των τραπεζών χωρίς αποζημίωση και της αντικαπιταλιστικής διεθνιστικής ρήξης με το ευρώ και την ΕΕ που η χρησιμότητά τους επιβεβαιώθηκε από τον μαζικό ξεσηκωμό του κόσμου στην Κύπρο μετά το κούρεμα των καταθέσεων.

Η συζήτηση με όσες δυνάμεις βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο συμπόρευσης με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να συνεχιστεί και να ξεκαθαρίσει περισσότερο πάνω σε μια σειρά κρίσιμα ζητήματα. Τι σημαίνει ρήξη με το ευρώ και την ΕΕ; Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα και υποτίμηση για να «πάρει μπρος» η οικονομία με πιο αριστερή διαχείριση στα πλαίσια του συστήματος ή ταξική ρήξη με τους ντόπιους και διεθνείς τραπεζίτες στην προοπτική της αντικαπιταλιστικής ανατροπής; Διεκδικούμε «νομιμοποίηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών ως αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης», όπως αποφάσισε και η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή να «φύγουμε από το ευρώ για να μπορέσουν να φύγουν και οι μετανάστες από τη χώρα»; Συνολικότερα μπορεί η εργατική τάξη να ανατρέψει την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να πάρει την εξουσία στα χέρια της μέσα από τα δικά της όργανα πάλης ή «οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί» και άρα αναμονή μέχρι να έρθει μια «κυβέρνηση της Αριστεράς»;

Απλή αναλογική

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βγαίνει από την 2η Συνδιάσκεψη πιο δυνατή οργανωτικά. Με περισσότερα μέλη στις γραμμές της, με περισσότερους αντιπροσώπους στη Συνδιάσκεψη (15% αύξηση από την προηγούμενη), με περισσότερες και καλύτερα γειωμένες τοπικές και κλαδικές επιτροπές πανελλαδικά.

Στη φετεινή διαδικασία επιβεβαιώθηκαν πρώτα απ' όλα βασικά κεκτημένα ήδη από την 1η Συνδιάσκεψη: Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι μέτωπο “οργανωμένων και ανένταχτων” και η συνύπαρξη αυτή είναι πλούτος και δύναμη. Πολύτιμη κατάχτηση, ιδιαίτερα σήμερα που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τρέχει να εξαφανίσει τάσεις και ρεύματα. Η κατάκτηση κοινών θέσεων και πρακτικής των μελών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προκύπτει μέσα από την συντροφική συζήτηση και αντιπαράθεση, από την συνεχή προσπάθεια σύνθεσης των απόψεων και δοκιμής τους στην πράξη.

Στη 2η Συνδιάσκεψη η συζήτηση προχώρησε στο πως η σύνθεση όλου του πλούτου των απόψεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να εκφράζεται και στον τρόπο εκλογής των αντιπροσώπων και των οργάνων. Σύνεδροι από το ΣΕΚ, την Αριστερή Συσπείρωση, την ΑΡΑΣ και την ΟΚΔΕ, πρότειναν ν’ αλλάξει ο τρόπος εκλογής που ισχύει μέχρι σήμερα και να υιοθετηθεί η απλή αναλογική που δίνει τη δυνατότητα σε κάθε οργάνωση, ανένταχτο, ομάδες οργανώσεων και ανένταχτων να εκφράζουν δημόσια τις απόψεις τους και να εκπροσωπούνται αναλογικά στα όργανα. Η συζήτηση αυτή πρέπει, προφανώς, να συνεχιστεί μέσα σε όλες τις επιτροπές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μαζί με το σύνολο των αποφάσεων της 2ης Συνδιάσκεψης.

Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι του ΣΕΚ με τις παρεμβάσεις στη Συνδιάσκεψη αλλά και με την ενεργή συμμετοχή μας όλο το προηγούμενο διάστημα συμβάλαμε στο συνολικά θετικό απολογισμό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Θα συνεχίσουμε να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας για μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά, για την Αριστερά που αξίζουν οι αγώνες μας!.