Άρθρο
Εκλογές ενάντια στον Καλλικράτη

Εξώφυλλο του τευχους 82

Ο Λέανδρος Μπόλαρης εξηγεί γιατί οι Δήμοι κινδυνεύουν να βρεθούν κάτω από τη διαχείριση της Τρόικας, ακυρώνοντας τις εκλεγμένες δημοτικές αρχές, αν δεν αντισταθούμε συλλογικά και αντικαπιταλιστικά.

Δυο ειδών θεματολογίες κυριαρχούσαν το καλοκαίρι στις ειδήσεις για τους ΟΤΑ, τον «Καλλικράτη» και τις δημοτικές-περιφερειακές εκλογές του Νοέμβρη. Η πρώτη αφορούσε τις υποψηφιότητες που θα στηρίξουν τα κόμματα. Ομως, επειδή τα τσεκούρια που έχει ρίξει το πρόγραμμα σταθερότητας και το μνημόνιο δεν μπορούν να κρυφτούν, τα κανάλια και οι εφημερίδες νιώθουν την ανάγκη να τα συνδέσουν με τις τοπικές εκλογές.

Οι ειδήσεις για τα κλεισίματα παιδικών, βρεφονηπιακών σταθμών ή έστω για την χειροτέρευση της δυνατότητάς τους να εξυπηρετούν οικογένειες είχαν την τιμητική τους, ήταν η δεύτερη θεματολογία που κυριάρχησε και κυριαρχεί. Εκτός από αυτές τις ειδήσεις, πολλαπλασιάζονται, όσο μπαίνουμε στην προεκλογική περίοδο, οι αναφορές στα «χρέη που πνίγουν τους ΟΤΑ», εξαιτίας της «κακοδιαχείρισης», στην οποία υποτίθεται ότι θα θέσει τέλος ο «Καλλικράτης».

Χρειάζεται να σταθούμε σε τρεις ομάδες ζητημάτων. Η πρώτη είναι η επιδεινούμενη κατάσταση των δήμων - και από άποψη εργασιακών σχέσεων για τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ αλλά και ιδιαιτέρως για τις δημοτικές υπηρεσίες που επηρεάζουν σοβαρά τη ζωή της εργατικής τάξης στο σύνολό της. Η δεύτερη είναι οι επιπτώσεις του «Καλλικράτη»: δεν θα φέρει συμμάζεμα, θα φέρει χρεοκοπημένους δήμους, και πολλά «μνημόνια». Τέλος, σεσυνδυασμό με τα παραπάνω, εξετάζουμε με ποια τακτική και ποιο πρόγραμμα πρέπει να παρέμβει η αριστερά.

Χειροτέρευση

Μέσα στο καλοκαίρι ο δήμος της Αθήνας έκλεισε οχτώ παιδικούς σταθμούς (έχει 94). Τριακόσια παιδάκια θα πρέπει να απορροφηθούν από κοντινούς παιδικούς σταθμούς. Συνολικά η κατάσταση στους παιδικούς σταθμούς χειροτερεύει μέρα με την ημέρα. Οι ανάγκες των οικογενειών μεγαλώνουν και η ποσότητα και ποιότητα των θέσεων μειώνεται. Μια είδηση στις 4 Αυγούστου ανέφερε τα εξής:

«Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα από το Δημοτικό Βρεφοκομείο, προκύπτει ότι πάνω από 3.300 παιδιά θα μείνουν εκτός σταθμών. Το σχολικό έτος 2009-2010 υποβλήθηκαν 8.479 αιτήσεις από τις οποίες εγκρίθηκαν 5.401. Την επόμενη χρονιά υποβλήθηκαν 8.816 και έχουν εγκριθεί 5.465. Φέτος, κατατέθηκαν περίπου 400 αιτήσεις παραπάνω για τη νέα σχολική χρονιά. Ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο, κι αυτό γιατί η δημοτική αρχή εκτιμά ότι το Σεπτέμβρη θα υποβληθούν νέες αιτήσεις. Πιο συγκεκριμένα, οι αιτήσεις που κατατέθηκαν μέχρι τις 15 Ιούλη, στους 13 παιδικούς σταθμούς του 2ου Διαμερίσματος Αθηναίων, έφτασαν τις 1.433, τη στιγμή που η δυνατότητα φιλοξενίας των σταθμών φτάνει μόλις τα 886 παιδιά.

... Σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζουν και άλλοι δήμοι της Αττικής όπως αυτοί της Καλλιθέας, του Κερατσινίου, του Βύρωνα και της Ν.Ιωνίας. Στον πρώτο δήμο, υπολογίζεται πως μέχρι σήμερα 588 παιδιά θα μείνουν εκτός του δημοτικού βρεφονηπιακού σταθμού, ενώ στο Κερατσίνι, αλλά και στο Βύρωνα, τα παιδιά που δε θα περάσουν την πόρτα των παιδικών σταθμών ανέρχονται στα 100 και στα 150 αντίστοιχα. Στη Νέα Ιωνία, περίπου 220 παιδιά τη φετινή χρονιά δεν θα καταφέρουν να εισαχθούν στους 7 παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς. Μάλιστα, από τα 7 βρεφικά τμήματα που υπάρχουν στους σταθμούς, τα δύο από αυτά δε θα ανοίξουν τη νέα χρονιά. Όσον αφορά στο δήμο Χαλανδρίου οι αιτήσεις έχουν φτάσει τις 1.100, αλλά μόνο 850 νήπια θα φιλοξενηθούν φέτος».1

Οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν είτε γιατί ο δήμος ανακαλύπτει ότι τα κτίρια είναι ακατάλληλα είτε για «δικαστικούς λόγους». Η πραγματική αιτία είναι η περικοπή της χρηματοδότησης και οι απολύσεις των συμβασιούχων εκπαιδευτικών.

Ο «Καλλικράτης» προβλέπει την μη-ανανέωση των συμβάσεων δεκάδων χιλιάδων εργαζόμενων - δηλαδή την απόλυσή τους. Και «εθελοντικές» στην αρχή μετατάξεις για χιλιάδες ακόμα «μόνιμους» εργαζόμενους.

Σε συνδυασμό με την μείωση της κρατικής επιχορήγησης στους ΟΤΑ κατά 40% σχεδόν από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2010, το αποτέλεσμα είναι η ισοπέδωση στοιχειωδών κοινωνικών υπηρεσιών που κάλυπταν οι δήμοι.

Μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΠΑΣΟΚ ήταν κι η μετατροπή σε αορίστου χρόνου των συμβάσεων των εργαζόμενων στο Πρόγραμμα Βοήθεια στο Σπίτι. Είναι ένα πρόγραμμα που καλύπτει 120.000 περίπου ηλικιωμένους. Ολος αυτός ο κόσμος, εργαζόμενοι κι ηλικιωμένοι, βρίσκονται κάτω από το λεπίδι του «Καλλικράτη».

Μηχανισμός

Οι διατάξεις που εισάγει ο «Καλλικράτης» για το «νοικοκύρεμα» των χρεών των δήμων είναι ο μηχανισμός με τον οποίο θα εφαρμοσθούν οι πιο σκληρές περικοπές και τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα. Αν η κατάσταση είναι μια φορά χάλια σήμερα, θα γίνει δέκα φορές αύριο.

Οι δήμοι είναι βουτηγμένοι στα χρέη. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, οι συνολικές τραπεζικές υποχρεώσεις των δήμων ανέρχονται στα 1,7 δις ευρώ, και τα χρέη προς τρίτους σε 1 δις ευρώ.

«Στη δεκάδα των πιο υπερχρεωμένων δήμων εξαιτίας παλαιών κυρίως δανείων εμφανίζονται κατά σειρά: Ο Πειραιάς με 131 εκατομμύρια ευρώ, η Αθήνα με 130 εκατ. Ευρώ, η Θεσσαλονίκη με 75 εκατ. ευρώ, το Μενίδι με 55 εκατ. Ευρώ, το Μαρούσι με 52 εκατ. Ευρώ, ο Ασπρόπυργος και η Ρόδος με 41 εκατ. Ευρώ, η Νίκαια Αττικής με 40 εκατ. Ευρώ, το Περιστέρι με 38 εκατ. ευρώ και τα Γιάννενα με 32 εκατ. ευρώ.

Προ ημερών, το υπ. Εσωτερικών, μετά την προειδοποίηση του δήμου Πειραιά ότι θα σταματήσει λόγω των χρεών του τη μισθοδοσία των υπαλλήλων του, έδωσε τη δυνατότητα στους υπερχρεωμένους δήμους να δανειστούν από το Ταμείο Παρακαταθηκών ως το τέλος του χρόνου αποκλειστικά και μόνο για να εξοφλήσουν μέρος των τοκοχρεωλυτικών δόσεων των δανείων τους προς τράπεζες».2

Ο δήμος Αθηναίων του «κοινωνικά φιλελεύθερου» Κακλαμάνη (ελέω και Καρατζαφέρη) είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Στις 27 Ιούλη το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να εγκρίνει την αίτηση για τραπεζικό δάνειο για αναχρηματοδότηση προηγούμενου που είχε συναφθεί επί δημαρχίας Ντόρας Μπακογιάννη κι είχε ύψος 29.450.000 ευρώ. Ο Δήμος Αθηναίων την τριετία 2007-2009 μόνο για τους τόκους των δανείων που έχει βάλει, έχει καταβάλλει το ποσό των 50.000.000 ευρώ.

Με τον «Καλλικράτη» μπαίνουν όροι στο δανεισμό: α) το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης κάθε Δήμου/Περιφέρειας να μην υπερβαίνει το 20% των ετήσιων τακτικών του εσόδων β) το συνολικό χρέος του Δήμου/Περιφέρειας που προβαίνει σε δανεισμό να μην υπερβαίνει το ποσοστό των συνολικών εσόδων του. Ως συνολικό χρέος θεωρούνται οι συνολικές μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις του.

Ολα είναι έτσι σχεδιασμένα ούτως ώστε: πρώτον να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των τραπεζών, μην και βρεθούν με ένα βουνό μη-εξυπηρετούμενων δανείων από τους ΟΤΑ. Δεύτερον, να οδηγηθούν οι «υπερχρεωμένοι» δήμοι και περιφέρειες στα «προγράμματα εξυγίανσης» που θα υπαγορεύονται από την ελεγκτική αρχή που θα δημιουργηθεί για αυτό το σκοπό. Οπως αναφέραμε στο προηγούμενο τεύχος του περιοδικού μας, γράφοντας για την «αποκέντρωση του μνημονίου» μέσω Καλλικράτη:

«Σε περίπτωση που τα έσοδά τους πέφτουν έξω, οι δήμοι μπορούν να οδηγηθούν εθελοντικά ή και υποχρεωτικά στην υπαγωγή του στο «Ειδικό Πρόγραμμα Εξυγίανσης»... Η υπαγωγή όμως στην εξυγίανση μπορεί να γίνει και υποχρεωτικά, επειδή ο υπουργός αποφασίζει ότι τα οικονομικά «της συγκεκριμένης δημοτικής ενότητας, δήμου ή περιφέρειας» χρήζουν αξιολόγησης από ορκωτούς λογιστές.

Οταν γίνεται αυτό, ο δήμος δεν μπορεί να δανειστεί, να κάνει διαγωνισμούς και προσλήψεις και του επιβάλλονται μια σειρά άλλες «ποινές». Με άλλα λόγια, σταματάει κάθε κοινωνική δραστηριότητα της «συγκεκριμένης δημοτικής ενότητας, δήμου ή περιφέρειας», μέχρι να εξυγιανθεί (η χρηματοδότηση θα γίνεται από τον «Λογαριασμό Εξυγίανσης και Αλληλεγγύης της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Αυτοδιοίκησης»)».3

Με την κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή από άποψη χρεών, δανεισμού και χρηματοδότησης στους δήμους, δεν είναι μακριά η ώρα που θα βρεθούμε με χρεοκοπημένους δήμους και περιφέρειες.

Διεθνής εμπειρία...

Τι σημαίνει χρεοκοπημένοι δήμοι και περιφέρειες; Τα παραδείγματα της γαλλικής πόλης Σεντ Ετιέν, και της γερμανικής Πφορτζχάιμ έχουν να πουν πολλά. Οπως ανέφερε μια είδηση στην Καθημερινή τον Απρίλη:

«Η ηλικίας 800 ετών πόλη βρέθηκε να χρωστάει στην Deutsche Bank 1,18 εκατ. ευρώ εξαιτίας συμφωνίας που είχε συνάψει με τη γερμανική τράπεζα και αρχικά φαινόταν ευνοϊκή. Αναγκάσθηκε, έτσι, να μην αποπληρώσει το χρέος της, αφήνοντας σε εκκρεμότητα 10 πιστωτικά παράγωγα τόσο επισφαλή ώστε καμία τράπεζα δεν θα τα αγόραζε πλέον... Η Σεντ Ετιέν προχώρησε δύο φορές σε αύξηση των φόρων, περιόρισε κατά 75% το σχέδιο ανακαίνισης τοπικού μουσείου, που μνημόνευε την εκλιπούσα βιομηχανία εξόρυξης χάλυβα στην πόλη, και ακύρωσε την κυκλοφορία ενός τραμ.

Η Πφορτζχάιμ ακυρώνει σχέδια αποκατάστασης οδικών δικτύων, σχολείων και ανακαινίσεις κτιρίων, καθώς οι τοπικές αρχές της Βάδης Βυρτεμβέργης στην Καρλσρούη της έδωσαν εντολή να περιορίσει τον προϋπολογισμό της κατά 240 εκατ. ευρώ, δηλαδή κατά 12% ετησίως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ο λόγος δεν ήταν παρά η ζημία ύψους 55 εκατ. ευρώ που χρεώθηκε από πιστωτικά παράγωγα και το έλλειμμα ύψους 50 εκατ. στα δημόσια οικονομικά της... η γνωστή ως Χρυσή Πόλη λόγω της παράδοσής της στη βιομηχανία κοσμημάτων και ρολογιών, είχε απλούστατα εμπιστευτεί την Deutsche Bank που το 2004 και το 2005 την συμβούλεψε να στοιχηματίσει στα επιτόκια».4

Δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις. Η αγγλική εφημερίδα Guardian ανέφερε σε ένα άρθρο της τον Μάη:

«Αυτές τις μέρες τα πρωτοσέλιδα ασχολιούνται με την κρίση στην ευρωζώνη, όμως σε ένα χαμηλότερο επίπεδο ωριμάζει και μια άλλη κρίση χρέους. Αυτή την χρονιά αναμένεται οι ευρωπαϊκές πόλεις και περιφέρειες να ξεχυθούν στην αγορά αγχωμένες να χρηματοδοτήσουν το όλο και διογκούμενο χρέος τους. Ο δανεισμός των δήμων και των περιφερειών αναμένεται να φτάσει στο ιστορικό ρεκόρ του σχεδόν 1,3 τρις ευρώ, σύμφωνα με την εταιρεία αξιολόγησης Standard & Poor´s (S&P). Το μεγαλύτερος μέρος αυτών των δανείων θα γίνει από τα ιδιαιτέρως αποκεντρωμένα γερμανικά Lander (κρατίδια) και τις υπερχρεωμένες περιφέρειες της Ισπανίας, που αντιμετωπίζουν δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση από την κεντρική κυβέρνηση και ακριβότερο κόστος δανεισμού».5

Ας συνοψίσουμε, παίρνοντας ως μοντέλο εναν υποθετικό δήμο «Α». Μέσα στο 2009-2010, έχασε δεκάδες εργαζόμενους που απολύθηκαν μιας και ήταν «αναξιοκρατικώς» προσληφθέντες stage. Αποτέλεσμα, το σακάτεμα ΚΕΠ και μιας σειράς άλλων υπηρεσιών. Το δημοτικό ιατρείο περιόρισε ασφυκτικά την λειτουργία του, αφού για ένα διάστημα έμεινε και ακέφαλο, μιας και οι περικοπές χρηματοδότησης και προσωπικού δεν του επέτρεπαν να λειτουργήσει έστω κουτσά-στραβά όπως πριν.

Παρόλες τις περικοπές και τα νοικοκυρέματα, ο δήμος παραβίασε όλες τις παραμέτρους για το δανεισμό που βάζει ο νόμος του «Καλλικράτη», βρίσκει - και με νόμο - κλειστές όλες τις πόρτες που θα μπορούσε να πάρει δάνειο για να εξυπηρετήσει τα προηγούμενα. Είναι η σειρά της αρμόδιας επιτροπής η οποία αποφασίζει την ένταξη του δήμου στον μηχανισμό του «λογαριασμού εξυγίανσης και αλληλεγγύης» με την υποχρέωση να εφαρμόζει το «πρόγραμμα εξυγίανσης». Ετσι κι αλλιώς στην περίοδο που θα βρίσκεται σε αυτό το πρόγραμμα, ο δήμος δεν θα μπορεί να προσλαμβάνει, να δανείζεται, να κάνει διαγωνισμούς.

Ομως, ο δήμος θα είναι υποχρεωμένος κάποιες υπηρεσίες να τις καταργήσει, άλλες να τις ιδιωτικοποιήσει. Οι νέες αρμοδιότητες που φορτώνονται οι περιφέρειες και οι δήμοι, θα φέρουν επί της ουσίας στο στόχαστρο, τα νοσοκομεία και τα σχολεία. Αλλωστε ήδη μέσα στο καλοκαίρι ακούστηκαν οι πρώτες αναφορές για «Καλλικράτη στην υγεία» με συγχωνεύσεις νοσοκομείων...

Ο ρεαλισμός του αντικαπιταλισμού

Οι εκλογές του Νοέμβρη έχουν απόλυτα «κεντρικό» πολιτικό χαρακτήρα, οι εργαζόμενοι κι οι εργαζόμενες θα ψηφίσουν με πολιτικά κριτήρια κι όχι με βάση τα «αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά» κάθε υποψηφιότητας. Η 7 Νοέμβρη μπορεί να γίνει Βατερλώ για την κυβέρνηση του ΔΝΤ και σφιχταγκαλιασμάτων με το Ισραήλ, όπως και δυνατό χαστούκι στη ΝΔ και το ΛΑΟΣ. Τα αποτελέσμαα να βγάλουν μαύρο για τα κόμματα του μνημονίου, του ΔΝΤ, της ΕΕ, των τραπεζιτών. Να δώσουν ώθηση στην κλιμάκωση και τον συντονισμό των απεργιών που μπορούν να τσακίσουν όλες τις επιθέσεις των καπιταλιστών.

Αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι βάζοντας αυτά στο κέντρο της προεκλογικής της εκστρατείας, η αριστερά υποτιμάει με κάποιο τρόπο τα ζητήματα των δήμων και των δημοτών. Ακριβώς το αντίθετο ισχύει. Η τοπική αυτοδιοίκηση ήταν και παραμένει κομμάτι του αστικού κράτους, το οποίο αυτή την περίοδο προσπαθεί να διαχειριστεί μια βαθιά κρίση του συστήματος.

Ο «Καλλικράτης» είναι μια πτυχή αυτής της προσπάθειας. Τα «αποκεντρωμένα μνημόνια» που πάει να επιβάλλει ο Καλλικράτης σε δήμους και περιφέρειες είναι «όπλα μαζικής καταστροφής» για τις ζωές και τις δουλειές των εργατών και των εργατριών σε κάθε γειτονιά. Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης είναι η απάντηση.

Το αίτημα για στάση πληρωμής του χρέους γίνεται πιο επίκαιρο, πιο αναγκαίο κάθε μέρα που περνάει. Και έχει άμεση σχέση με την πάλη ενάντια στον «Καλλικράτη». Απαιτούμε διαγραφή των χρεών των δήμων στις τράπεζες, για να μην έχουμε ελληνικά Σεντ Ετιέν, για να μην φτάσουμε να βλέπουμε δήμους σαν τον Πειραιά να μην έχουν να πληρώσουν μεροκάματα.

Αμεσα δεμένο με το προηγούμενο αίτημα είναι το αίτημα για την εθνικοποίηση όλου του τραπεζικού συστήματος. Δεν θέλουμε οι ζωές μας και οι δουλειές μας να γίνονται αίμα για τις νεκροζώντανες τράπεζες που λειτουργούν σαν βαμπίρ. Δεν θα αφήσουμε να γίνουν οι δήμοι ρουφήχτρες για λογαριασμό των τραπεζιτών.

Η πάλη για απόκρουση κάθε ιδιωτικοποίησης δημόσιου οργανισμού και ΔΕΚΟ, επανακρατικοποίηση όσων έχουν ιδιωτικοποιηθεί πρέπει να μπει επίσης στο κέντρο της προεκλογικής μάχης. Ο αγώνας για να μην περάσουν τα «φιλέτα» των δήμων στα βρόμικα και ανίκανα χέρια των λαμόγιων της αγοράς, είναι κομμάτι της συνολικότερης πάλης που θα δίνουν τα πιο δυνατά κομμάτια της τάξης μας αυτούς τους μήνες, σε ΔΕΗ, ΟΣΕ και αλλού.

Σε αυτήν την μάχη περίοπτη θέση πρέπει να έχει η πάλη ενάντια στον φασισμό και τον ρατσισμό. Σε μια εκλογική μάχη που ο Κακλαμάνης αγκαλιά με την ΕΛΑΣ και τα φασισταριά αναδεικνύει σαν κεντρικό του θέμα την «εκκαθάριση» του «ιστορικού κέντρου της Αθήνας», ενώ την ίδια στιγμή ρημάζει τις λαϊκές γειτονιές του κέντρου, η αριστερά δεν μπορεί παρά να βάλει στην πρώτη σειρά των προτεραιοτήτων της αυτή τη μάχη.

Οι φασίστες - και με τα κοστούμια και με τα λοστάρια - θα γυρίζουν για να λένε ότι το πρόβλημα για το χάλι των παιδικών σταθμών είναι τα παιδάκια των μεταναστών συναδέλφων μας, ότι για τις ουρές στο ΙΚΑ και στον ΟΑΕΔ φταίνε οι μετανάστες που δεν μιλάνε ελληνικά, όχι η έλλειψη προσωπικού. Ποντάρουν στον φόβο και την απελπισία. Πρέπει να τους φράξουμε το δρόμο.

Πώς γίνονται όλα αυτά; Δεν αρκεί να καταδικάζεις τις «αντιλαϊκές πολιτικές» και να μην κάνεις τίποτα για να τις σταματήσεις εδώ και τώρα. Δεν αρκούν οι αφηρημένες «αντιμνημονιακές» αναφορές στα προγράμματα των συνδυασμών.6

Ούτε μέτρα-ασπιρίνες σαν και αυτά που φαίνεται ότι βάζουν στο κέντρο τους οι παρατάξεις που υποστηρίζει ο Συνασπισμός, όπως: «η απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη, η ανάπτυξη προγραμμάτων δημιουργικής απασχόλησης, έκδοση «Κάρτας Κοινωνικής Συμπαράστασης», στελέχωση γραφείου ανέργων και διευκόλυνσή τους όταν χάνουν το δικαίωμα περίθαλψης, καθώς και η ενίσχυση ανταλλακτικών μορφών οικονομίας, όπως τα ανοιχτά παζάρια, και στήριξη της τοπικής αγοράς». Κάτι αντίστοιχο στον Βύρωνα με «το δίκτυο κοινωνικής αλληλεγγύης».7

Η μάχη για να μην περάσει η μαζική σφαγή των θέσεων εργασίας στους ΟΤΑ που ετοιμάζει ο «Καλλικράτης» απαιτεί απεργίες με διάρκεια, οργάνωση από τα κάτω. Το ίδιο και η υπεράσπιση ελεύθερων χώρων, παιδικών σταθμών, και άλλων δημοτικών υπηρεσιών που θα βρεθούν μπροστά στο πριόνι των περικοπών.

Οπως η απάντηση στις απολύσεις και στα κλεισίματα επιχειρήσεων είναι η απεργία και η κατάληψη, το ίδιο πρέπει να είναι και στους δήμους. Διαφορετικά θα μετράμε ήττες. Έχουμε όλη τη δυνατότητα να μετρήσουμε νίκες.

Απ´ αυτή την άποψη, δεν αρκεί για την αριστερά να το δηλώνει αυτό, και να περιορίζει το στίγμα της σε ένα τυπικό «λέμε όχι στο μνημόνιο», «λέμε όχι στον Καλλικράτη».




  1. Tvxs, 4 Αυγούστου 2010.
  2. http://www.megatv.com/megagegonota/ summary.asp?catid=17573&subid=2&pubid=11098752
  3. «Καλλικράτης - Ενας τρομοκράτης με πριόνι», Σοσιαλισμός από τα κάτω, Νο 81.
  4. Καθημερινή (αναδημοσίευση από Bloomberg), 18 Απρίλη 2010.
  5. 23 Μάη 2010, www.guardian.co.uk/business/2010/may/23/financial-crisis-european-cities-in-debt
  6. Ιδιαίτερα αν συνοδεύονται κι από δεύτερες σκέψεις, ότι ίσως η περιφέρεια μπορεί να γίνει πεδίο διεύρυνσης της δημοκρατίας και της ταξικής πάλης, όπως υποστήριξε λίγο πολύ ο Στ. Μπαμπας στην Αυγή της 15ης Αυγούστου 2010.
  7. Από το μπλογκ της «Στάσης Βύρωνα»: http://stasivyrona.blogspot.com/