Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους απόσυρση των ξένων στρατευμάτων από το Ιράκ και το σταμάτημα της ιδιωτικοποίησης των πηγών ενέργειας. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε ξένη κατοχή και απαιτούμε τον τερματισμό της Ισραηλινής κατοχής της Παλαιστίνης. Ζητάμε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Παλαιστινιακού κράτους. Είμαστε αντίθετοι σε επέμβαση στη Συρία, το Ιράν και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής. Για παράδειγμα, τασσόμαστε ενάντια στο «Σχέδιο Κολομβία» και τη παρουσία ξένων στρατιωτικών βάσεων. Επίσης είμαστε αντίθετοι στη χρησιμοποίηση του οικονομικού εμπάργκο ως οργάνου πολέμου, για παράδειγμα ενάντια στη Κούβα.

Απαιτούμε την εξάλειψη των πυρηνικών όπλων και των όπλων μαζικής καταστροφής.

Απαιτούμε σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις πολιτικές ελευθερίες και τερματισμό των βασανιστηρίων, των απαγωγών και των παράνομων κρατήσεων, όπως και των μυστικών φυλακών. Καλούμε σε συμμετοχή στη Διάσκεψη του Καΐρου από τις 23 μέχρι 26 Μάρτη, ενάντια στην ηγεμονία των ΗΠΑ και την κατοχή στο Ιράκ. Καλούμε τον καθένα να κινητοποιηθεί στις 18 Μάρτη 2006, για μια παγκόσμια μέρα διαμαρτυρίας ενάντια στη κατοχή του Ιράκ, που είναι κομμάτι της παγκόσμιας εκστρατείας για να φύγουν τα στρατεύματα από εκεί.

Απόφαση της Συνέλευσης των Κοινωνικών Κινημάτων του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Καράκας για τον πόλεμο.

 

Με αυτό το κάλεσμα χιλιάδες ακτιβιστές και ακτιβίστριες στην Συνέλευση των Κοινωνικών Κινημάτων στο Καράκας της Βενεζουέλας αποχαιρέτησαν το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ δίνοντας ραντεβού στους δρόμους στις 1 8 Μάρτη 2006 για ένα νέο γύρο παγκόσμιας αντιπολεμικής κινητοποίησης στην τρίτη επέτειο της κήρυξης του πολέμου κατά του Ιράκ.

Ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες στήριξε το κάλεσμα για τις 1 8 Μάρτη ενώ δεν δίστασε για άλλη μια φορά να στραφεί κατά του Μπους, τον «κ. Κίνδυνο» για την ζωή στο Πλανήτη όπως τον αποκάλεσε. Την ίδια ώρα που οι ακτιβιστές καλούσαν μέσα από την Συνέλευση για παγκόσμιο αντιπολεμικό συναγερμό στις 18 Μάρτη, ο Τσάβες κάλεσε συμβολικά την Σίντυ Σίχαν, την αμερικανίδα μητέρα που έχασε τον γιο της στο Ιράκ, στην τρίωρη εκπομπή του Hello Presidente! για να ανακοινώσει αυτή την πρωτοβουλία!

Το αντιπολεμικό ποτάμι έχει αρχίσει να ξαναφουσκώνει θυμίζοντας τις μέρες που οδήγησαν στην θρυλική 15η Φεβρουαρίου 2003 όταν εκατομμύρια ξεσηκώθηκαν σε όλο τον Πλανήτη για να εμποδίσουν το ξέσπασμα του πολέμου στο Ιράκ. Αυτό το κύμα δεν έχει εξαντλήσει τη δυναμική του αλλά αντίθετα μετατράπηκε σε αντίπαλο δέος στην ιμπεριαλιστική εκστρατεία στηρίζοντας την αντίσταση στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, δίνοντας μάχες μέσα στις χώρες ενάντια στις κυβερνήσεις που συμμετείχαν με αποστολή στρατιωτών και διευκολύνσεων αλλά και απροκάλυπτη επίθεση στις δημοκρατικές ελευθερίες.

Ηδη σε αρκετές χώρες η καμπάνια για τις 18 Μάρτη ξεκίνησε με ενθουσιασμό: Βρετανία, ΗΠΑ, Αυστραλία, Δανία, Ισπανία, Ιρλανδία, Τουρκία, Καναδάς, Πολωνία, Ινδονησία, Σουηδία, Ιταλία, Βραζιλία, Βενεζουέλα. Συγκλονιστικές είναι οι εξελίξεις στο Πακιστάν όπου μια πληθώρα οργανώσεων, συνδικάτων κάτω από την μύτη του στρατηγού Μουσάραφ, μετά τις θυελλώδεις διαδηλώσεις καταγγελίας των βομβαρδισμών από τις ΗΠΑ χωριών του Πεσαβάρ, συγκρότησαν «Συμμαχία ενάντια στον Πόλεμο» και η οποία καλεί για τις 18 Μάρτη σε διαδήλωση στο Καράτσι!

Το κρίσιμο «τεστ» για το αντιπολεμικό κίνημα ήρθε με τις βομβιστικές επιθέσεις στο Λονδίνο στις 7 Ιούλη, μια μέρα μετά την λήξη μιας μεγαλειώδους κινητοποίησης κατά του πολέμου και της φτώχειας στο Εδιμβούργο όπου έγινε η Σύνοδος των G8.

Όχι μόνο δεν απομονώθηκε το αντιπολεμικό κίνημα αλλά ο συντονισμός του με το αντιπολεμικό κίνημα των ΗΠΑ έβγαλε εκατοντάδες χιλιάδες στους δρόμους στις 24 Σεπτέμβρη και για πρώτη φορά κέρδισε στις δημοσκοπήσεις μεγάλες πλειοψηφίες ενάντια στον πόλεμο των Μπους και Μπλερ. Έτσι φτάσαμε στην Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης στο Λονδίνο στις 10 Δεκέμβρη με συμμετοχή εκπροσώπων κινημάτων από τις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Ιρακινή Αντίσταση και επίσης από δεκάδες άλλες χώρες όπου και προτάθηκε η νέα παγκόσμια αντιπολεμική μέρα δράσης για τις 18 Μάρτη.

Στην άλλη μεριά του Πλανήτη, ακτιβιστές που πολιόρκησαν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου στο Χόνγκ Κόνγκ τον Δεκέμβριο υιοθέτησαν το ίδιο κάλεσμα. Η Προπαρασκευαστική Συνέλευση του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ στην Βιέννη και η Αντιπολεμική Συνέλευση στο Μπαμακό όπου συνεδρίασε το πολυκεντρικό Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ στην Αφρική ένωσαν επίσης την φωνή τους.

Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο και η Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ έδωσαν μάχη για να παραμείνει η αντιπολεμική δράση στις προτεραιότητες του κινήματος και οι εξελίξεις δικαιώνουν αυτή την επιμονή.

Οι εξελίξεις μέσα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν με την αδυναμία των κατοχικών δυνάμεων να υποτάξουν την αντίσταση, να δώσουν «πολιτική λύση» και να «ανασυγκροτήσουν» τις οικονομίες όπως υποσχέθηκαν έχει γίνει μπούμερανγκ. Ακόμα και μέσα στην ιρακινή «κυβέρνηση» πλειοψηφούν οι φωνές για απόσυρση των ξένων στρατευμάτων !

Η κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε να προχωρήσει αθόρυβα σε μεγαλύτερη εμπλοκή από την προηγούμενη κυβέρνηση. Από την θέση της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψήφισε επιδεικτικά κατά της Συρίας και του Ιράν και υπέρ των προτάσεων για επιβολή κυρώσεων. Ανέλαβε την διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ με κόστος την άμεση εμπλοκή ακόμα και τραυματισμό ελλήνων στρατιωτικών στις περιπολίες. Το «Κέντρο Ναυτικών Μεταφορών» δίνει κάλυψη σε πλοία να μεταφέρουν όπλα στο Ιράκ μέσω Σούδας και άλλων ελληνικών λιμανιών.

Αποκορύφωμα αυτής της κλιμάκωσης της εμπλοκής στο πλευρό των Μπους και Μπλερ ήταν οι απαγωγές των 28 Πακιστανών και ο «έλεγχος» πάνω από πέντε χιλιάδων μεταναστών το προηγούμενο καλοκαίρι, σύμφωνα με τον Βουλγαράκη. Το σκάνδαλο των υποκλοπών και των παρακολουθήσεων έδειξε πόσο αδίστακτοι είναι οι μηχανισμοί της πολεμικής εκστρατείας που έφτασαν να στήσουν ένα Διεθνές Παρακράτος με τα Γκουαντανάμο, τις απαγωγές και τις μυστικές πτήσεις και φυλακές της CIA στην Ευρώπη.

Η συνέντευξη τύπου της Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο στις 3 Ιανουαρίου ήταν ένα ισχυρότατο ράπισμα που έβγαλε στην επιφάνεια τις ευθύνες της κυβέρνησης για τις απαγωγές, έσπασε τον τρόμο που ασκούσε η κυβέρνηση μαζί με τους βρετανούς πράκτορες και την Πακιστανική Πρεσβεία σε βάρος των Πακιστανών μεταναστών. Η κινητοποίηση κέρδισε την πλειοψηφία του κόσμου που στις δημοσκοπήσεις έδωσε 54% δίκιο σε όσους κατάγγειλαν τις απαγωγές και μόνο 1 1% στον Βουλγαράκη που κατάγγειλε τους Πακιστανούς απαχθέντες ως ψεύτες και προβοκάτορες! Έτσι, φτάσαμε να διαδηλώσουμε στην Αθήνα, τα Γιάννενα και την θεσσαλονίκη στις 21 Ιανουαρίου και με την Πακιστανική Κοινότητα Ελλάδος να νοιώθει την δύναμη της ασπίδας αλληλεγγύης του αντιπολεμικού κινήματος και των συνδικάτων.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, η απόπειρα συγκάλυψης του σκανδάλου των υποκλοπών έπεσε στο κενό οδηγώντας σε κρίση την κυβέρνηση. Στο στόχαστρο βρέθηκαν τα μέτρα περιστολής των ελευθεριών και η έμπρακτη συμβολή των μυστικών υπηρεσιών στην λειτουργία του Διεθνούς Παρακράτους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα χιλιάδες μουσουλμάνοι και μουσουλμάνες από την Παλαιστίνη, το Ιράκ, τον Λίβανο, την Συρία, το Πακιστάν δε δίστασαν να διαδηλώσουν κατά των σκίτσων που συνέδεαν το Ισλάμ με την τρομοκρατία το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου στην Αθήνα. Η ρατσιστική ισλαμοφοβική εκστρατεία ήταν το ποτήρι που ξεχείλισε την οργή μετά τις απειλές σε βάρος των Παλαιστίνιων που υπερψήφισαν την Χαμάς στις εκλογές για την Παλαιστινιακή Αρχή, μετά τις απειλές σε βάρος του Ιράν και της Συρίας. Η Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο βρέθηκε στο πλευρό τους εκείνη την μέρα. Η Ένωση Μουσουλμάνων Ελλάδος και η Πακιστανική Κοινότητα που πρωτοστάτησαν μαζί σε αυτές τις κινητοποιήσεις δηλώνουν ότι θα κινητοποιήσουν ακόμα περισσότερο κόσμο στις 1 8 Μάρτη!

Γι αυτό χρειάζεται και εμείς να κινηθούμε για να ξεσηκώσουμε χιλιάδες να πλημμυρίσουν το Σύνταγμα και να διαδηλώσουν στην Αμερικάνικη Πρεσβεία.

Η εμπειρία του μεγάλου ξεσηκωμού στις 15 Φεβρουαρίου και στις 20 Μάρτη το 2003 όταν με την πρώτη βόμβα βγήκαν στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες κλείνοντας δουλειές, σχολεία και σχολές δεν έχει σβήσει από τις μνήμες.

Σε κάθε σχολείο και σχολή πρέπει να φτάσει η ενημέρωση, η αφίσα και η προκήρυξη ώστε να έχουμε την νεολαία μέσα από τους εκπαιδευτικούς χώρους που βράζει από θυμό απέναντι στην Γιανάκου και τις αντιμεταρρυθμίσεις σε βάρος της δημόσιας Παιδείας να είναι μέσα στο μεγάλο συλλαλητήριο στις 18 Μάρτη.

Σε κάθε εργασιακό χώρο, όπου οι εργαζόμενοι δίνουν μάχες με τα αφεντικά που έχουν αποθρασυνθεί και επιτίθενται με απολύσεις και κατάργηση συλλογικών συμβάσεων χρειάζεται να φέρουμε το αντιπολεμικό μήνυμα ΘΕΛΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ-ΟΧΙ ΒΟΜΒΕΣ.

Το αντιπολεμικό κίνημα βάζει πλέον τον πήχη πολύ ψηλά στοχεύοντας στην άμεση απόσυρση των στρατευμάτων κατοχής από το Ιράκ. Η επιτυχία του παγκόσμιου συλλαλητηρίου στις 18 Μάρτη είναι ένα βήμα σε αυτή την κατεύθυνση. Η ήττα των ιμπεριαλιστών στο Ιράκ θα δώσει ώθηση στον αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο σε κάθε μήκος και πλάτος του Πλανήτη από την Λ. Αμερική όπου τα κινήματα προχωράνε αψηφώντας τις απειλές του Μπους μέχρι την Μ.Ανατολή και την Ασία όπου η αντίσταση στην κατοχή και την φτώχεια γεννάει νέες ελπίδες.