Άρθρο
Στη Θεσσαλονίκη

Μία σειρά από εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα άρχισαν να οργανώνουν καταλήψεις ενάντια στα κλεισίματα και τις απολύσεις, απαιτώντας από το κράτος να δώσει λύση στην ασυδοσία των καπιταλιστών που άρχισαν να κηρύσσουν πτώχευση, κλεισίματα ή αιφνιδιαστικές απολύσεις. 

Τα πιο δυνατά σωματεία αναγκάζουν την κυβέρνηση Παπανδρέου να εντάξει τις επιχειρήσεις τους στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης. Ένα χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου που ίδρυσε τον ΟΑΕ είχαν ενταχθεί περίπου 35 εργοστάσια που απασχολούσαν 35.000 εργαζόμενους και τα χρέη τους στις τράπεζες έφταναν τα 250 δις δραχμές. 

Η κυβέρνηση δή­λωνε ότι θα κοινωνικοποιηθούν όσες επιχειρήσεις είναι βιώσιμες, δηλαδή όσες μπορούσαν να ξεπληρώσουν τα χρέη τους. Ακόμα και η ένταξη στον Οργανισμό είχε μεγάλη σχέση με το βαθμό πίεση που άσκησαν οι εργαζόμενοι με τους αγώνες τους.

Στη Θεσσαλονίκη 5 μικρά εργοστάσια η ΕΒΚΟ, η ΦΛΟΚΑΝΤΑΜ, η ΝΑΜΚΟ, η ΕΛΥΑΦ, και η ΡΑΙΝΕΡ συντονίστηκαν και κατέβηκαν σε καταλήψεις που κράτησαν τουλάχιστον 6 μήνες. Αυτά τα εργοστάσια προχώρησαν σε συντονισμό από τα κάτω. Οργάνωσαν κοινές γενικές συνελεύσεις, κοινές συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, και έφτιαξαν κοινό συντονιστικό των εργατικών καταλήψεων. 

“Η ΕΒΚΟ και η ΦΛΟΚΑΝΤΑΜ που συνολικά απασχολούσαν 310 εργαζόμενους, αναγκάστηκαν να διαλέξουν πριν 8 μήνες οι πρώτοι και 6 μήνες οι δεύτεροι την ΚΑΤΑΛΗΨΗ σαν μορφή πάλης”, αναφέρει η ανακοίνωση των γενικών συνελεύσεων των δύο εργοστασίων. “Για εμάς που συμμετέχουμε σε αυτή, πιστεύουμε πως η σημασία της βρίσκεται στο γεγονός ότι ανοίγει μία αγωνιστική διέξοδο στην πάλη όλων των εργαζομένων της βιομηχανίας. Τα αιτήματα μας να επαναλειτουργήσουν οι επιχειρήσεις μας με κρατικό φορέα είναι μία πρόταση προς την κυβέρνηση εδώ και μήνες τώρα.

Δηλώνουμε ότι όσο δεν θα βρίσκεται λύση συμφέρουσα για τους εργαζόμενους δεν θα σταματήσουμε την κατάληψη, τη συνεργασία με τα σωματεία της ΕΒΚΟ, την καθημερινή μας κοινή παρουσία στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, καθώς και την προσπάθειά μας για ενότητα με τα άλλα σωματεία ενάντια στον κοινό εχθρό που είναι η ανεργία.

Αποφασίσαμε πως αν μετά την κάθοδό μας στην Αθήνα και την ενημέρωση του λαού της Ελλάδας και των Εργατικών Κέντρων στη διαδρομή, δεν υλοποιηθούν οι υποσχέσεις και δεν βρεθεί λύση στο πρόβλημά μας, είμαστε αποφασισμένοι να καλέσουμε το ΕΚΘ σε συντονισμό με τη ΓΣΕΕ, την Ομοσπονδία Μετάλλου και των Κλωστοϋφαντουργών να καλέσουν σε σύσκεψη στη Θεσσαλονίκη όλων των Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων, Σωματείων, καθώς και το Δήμο Θεσσαλονίκης για να συντονιστεί η δράση της εργατικής τάξης ούτως ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα μας και στο πρόβλημα όλων αυτών που παλεύουν ενάντια στην ανεργία και τις απολύσεις.”