Προεκλογικό περίπττερο της EN.ANTI.A.
Xρειάζεται να μπούμε μπροστά στην σύγκρουση με την κυβέρνηση γράφει ο Πέτρος Kωνσταντίνου.
Η αντικαπιταλιστική αριστερά μετά τις εκλογές έχει μεγαλύτερες δυνατότητες και ευκαιρίες να επηρεάσει τις εξελίξεις. Ο κόσμος από τα κάτω νοιώθει πιο δυνατός.
«Οι συσχετισμοί δύναμης είναι αρνητικοί» ήταν για χρόνια ολόκληρα και ιδιαίτερα μετά το 1989, το μόνιμο ρεφρέν των ηγεσιών της σοσιαλδημοκρατίας και των κομμάτων της αριστεράς κάθε φορά που ανταρσίες μαχητικών και ριζοσπαστικών κομματιών του κινήματος έβαζαν στο στόχαστρό τους τις επιθέσεις των κυβερνήσεων και του συστήματος. Οι εκκλήσεις για ρεαλισμό και αυτοσυγκράτηση των διεκδικήσεων του κινήματος, η ηττοπάθεια αναζητούσε «νομιμοποίηση» σε αυτή την θεωρία. Η ριζοσπαστικοποίηση των τελευταίων χρόνων που εκφράστηκε με μαζικούς αγώνες, όπως της Γένοβα το 2001, του αντιπολεμικού κινήματος το 2003 και πιο πρόσφατα των φοιτητικών καταλήψεων, έβαλε την σφραγίδα της στα εκλογικά αποτελέσματα. Οι συσχετισμοί είναι λοιπόν καλύτεροι από πριν!
Αυτή η διαδικασία πυροδότησε την μαζική ανταρσία κατά της δεξιάς συναινετικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα την μαζική στροφή στα αριστερά πάνω από διακοσίων χιλιάδων ψηφοφόρων οδηγώντας το σε βαθιά κρίση.
Μήπως όμως το ότι ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ φούσκωσαν σε ποσοστά και κοινοβουλευτικές έδρες δημιουργεί αξεπέραστα εμπόδια για την αντικαπιταλιστικά αριστερά;
Είναι γεγονός ότι ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ πέτυχαν την εκπροσώπηση στις κάλπες ενός μαζικού ριζοσπαστικού ρεύματος, το οποίο στους αγώνες βρέθηκαν να το ακολουθούν ασθμαίνοντας.
Χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ότι ο κόσμος που κατά χιλιάδες γύρισε την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ και χρησιμοποίησε τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπέγραψε μόνιμο συμβόλαιο προσχώρησης σε αυτά τα κόμματα. Ο κόσμος αυτός δεν υπογράφει λευκή επιταγή προς τις ηγεσίες ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ. Είναι κόσμος που μπορεί να προχωρήσει πολιτικά και να βάλει πίεση πάνω σε αυτά τα κόμματα. Οι ψευδαισθήσεις που κουβαλάει αυτός ο κόσμος για το ρόλο που μπορούν να παίξουν αυτά τα κόμματα είναι υπαρκτές αλλά δεν είναι λόγος για να του γυρίσει την πλάτη η αντικαπιταλιστική αριστερά.
Η αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να παίξει τον ρόλο του «μπαρουτιού» στην περίοδο αστάθειας που ανοίγει μετεκλογικά. Με τις προσβάσεις στους κοινωνικούς χώρους και τις γειτονιές και με μια τακτική ενωτικής δράσης που θα αγκαλιάζει τις χιλιάδες κόσμου. Μια τέτοια μαζική πολιτική δύναμη απουσίαζε στην προηγούμενη μεγάλη φουσκονεριά της αριστεράς στα τέλη της δεκαετίας του ΄’80 και γι αυτό η απογοήτευση από τις συμμαχικές κυβερνήσεις Συνασπισμού-ΝΔ οδήγησε ξανά πίσω τον κόσμο στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα η αντικαπιταλιστική αριστερά μπορεί να τον οδηγήσει μπροστά!
Η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α μπορεί!
Η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α κατάφερε να εκφράσει στις κάλπες ένα μειοψηφικό τμήμα του ρεύματος ριζοσπαστικοποίησης δίνοντας την πολιτική μάχη σε ένα πεδίο ναρκοθετημένο για το κίνημα. Όμως το κοινωνικό της βάρος είναι πολύ μεγαλύτερο και σωστές πολιτικές επιλογές μπορούν να την οδηγήσουν να μπει μπροστά βάζοντας σε κίνηση τον κόσμο της αντίστασης.
Στη σύντομη προεκλογική περίοδο οι πρωτοβουλίες για τις πυρκαγιές και η διαδήλωση στη ΔΕΘ έδωσαν μια γεύση των δυνατοτήτων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς να παίζει πρωτοπόρο ρόλο με την μαζική ενωτική απεύθυνση της. Ράγισε η «εθνική ομοψυχία» και η συναίνεση με την κυβέρνηση και μερικές χιλιάδες διαδήλωσαν στις 27 Αυγούστου κάνοντας να φαίνεται γελοία η προπαγάνδα περί ασύμμετρης απειλής που δήθεν αντιμετώπιζε η κυβέρνηση. Η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α κατάφερε να γίνει στήριγμα στο να εκφραστεί μαχητικά η ανταρσία των σωματείων απέναντι στο συναινετικό δώρο της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ στην κυβέρνηση με την απόπειρα ματαίωσης της πορείας στη ΔΕΘ.
Αυτή την δυναμική μπορούμε να ξεδιπλώσουμε μετατρέποντας την ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α σε στήριγμα της πρωτοβουλίας, της δράσης, της αντίστασης εκατοντάδων χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών που μετά τις εκλογές νοιώθουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Ενωτική δράση και όχι σεκταρισμός, πολιτικές προτάσεις και όχι κούφιες καταγγελίες και αφ’ υψηλού κριτική στην παραδοσιακή αριστερά, αυτοί είναι οι τρόποι για να κερδίσουμε αυτό τον κόσμο στην μαζική αντίσταση αλλά και στις ιδέες της αντικαπιταλιστικής προοπτικής.
Η νέα κυβέρνηση Καραμανλή με στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ βρίσκεται υπό πίεση από τα κάτω να ξεδιπλώσει τις επιθέσεις της ενώ ο κόσμος ριζοσπαστικοποιείται. Σε αυτό το πολιτικό φόντο η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α χρειάζεται άμεσα να μπει μπροστά με μεγάλες πρωτοβουλίες για να ανοίξουν τα μέτωπα με την κυβέρνηση.
Δεν θα περάσει τίποτα!
Μπορούμε να κάνουμε την αρχή με μια καμπάνια ενάντια στην ψήφιση του νέου προϋπολογισμού λιτότητας και περικοπών. Απαιτούμε από τα συνδικάτα, την ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, τα Εργατικά Κέντρα και τις Oμοσπονδίες να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις.
Ξεκινάμε με διαδηλώσεις με την κατάθεση του προϋπολογισμού στην Βουλή και συνεχίζουμε με κλιμάκωση και απεργιακή δράση με κορύφωση τον Δεκέμβρη. Απαιτούμε να κλιμακώσουν τα συνδικάτα με 48ωρη Γενική Απεργία την βδομάδα ψήφισης του προϋπολογισμού.
Σε αυτή την καμπάνια θέλουμε να συγκλίνουν οι διεκδικήσεις όλων των κομματιών του κινήματος.
Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία που θα βρεθούν αντιμέτωποι με το Νέο ΕΣΥ της κυβέρνησης που κατεδαφίζει την δημόσια δωρεάν υγεία. Οι εργαζόμενοι στην Ολυμπιακή, στον ΟΤΕ, στο Σκαραμαγκά που αντιστέκονται στα κλεισίματα και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Οι φοιτητές που βρίσκονται μπροστά στις απειλές να εφαρμόσει ο Στυλιανίδης τον νόμο-πλαίσιο που οδήγησε την Μαριέτα να γίνει παρελθόν αλλά τώρα τον προωθεί παρέα με το ΛΑ.Ο.Σ. Οι εκπαιδευτικοί που έχουν ανοικτούς λογαριασμούς με τους αγώνες τους για να σπάσει η λιτότητα. Όλοι μαζί, ξανά ο κόσμος της εκπαίδευσης, για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Ο κόσμος που απαιτεί από τα συνδικάτα να μην νομιμοποιήσουν τον «κοινωνικό διάλογο»-απάτη για το ασφαλιστικό με την αύξηση ορίων ηλικίας, τη μείωση των συντάξεων στα όρια της φτώχειας.
Ο κόσμος στις περιοχές που κάηκαν τα δάση και χάθηκαν ζωές, ο κόσμος που τρέμει ότι τα σπίτια του τώρα κινδυνεύουν από τις πλημμύρες, είναι κόσμος που μπορεί να ενώσει την φωνή του ενάντια στις περικοπές που σκόρπισαν τον όλεθρο το καλοκαίρι που μας πέρασε.
Το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη τους
Η αγανάκτηση για τους νεκρούς και την καταστροφή των δασών έφερε στο προσκήνιο χιλιάδες κόσμου που βγήκαν στους δρόμους για την καμένη Πάρνηθα και την Πελοπόννησο. Αυτή η ευαισθησία δεν θέλουμε να μετατραπεί σε βουβή διαμαρτυρία χωρίς συνέχεια, χωρίς σύγκρουση με τα καπιταλιστικά συμφέροντα που καταστρέφουν το περιβάλλον. Μέσα στις πόλεις διαμορφώνονται πρωτοβουλίες και επιτροπές αγώνα για να σωθούν οι ελεύθεροι χώροι, το πράσινο, τα βουνά. Είναι κόσμος που ξηλώνει τις κεραίες κινητής τηλεφωνίας που εκπέμπουν επικίνδυνη ακτινοβολία πάνω από τα σπίτια του. Η προτεραιότητα στις επιλογές της απληστίας του λόμπυ της βιομηχανίας του αυτοκινήτου και του πετρελαίου, η καταστροφική κλιματική αλλαγή έχουν σημάνει συναγερμό.
Αυτή η δράση παίρνει και διεθνή συντονισμένη έκφραση στις 8 Δεκέμβρη. Την ώρα που οι G8 παριστάνουν ότι αγωνιούν για την καταστροφική κλιματική αλλαγή αλλά ταυτόχρονα προετοιμάζονται για την κατάληψη του εδάφους στην Αρκτική και την Αναρκτική που απελευθερώνει το λιώσιμο των πάγων(!), τα κινήματα συντονίζονται σε μια παγκόσμια μέρα δράσης, όπως έχουν κάνει ξανά και ξανά ενάντια στο πόλεμο.
Αντιπολεμικά
Και σε αυτό το μέτωπο επανερχόμαστε αποφασιστικά για να μην αφήσουμε την κυβέρνηση να μπει πιο βαθιά στις ιμπεριαλιστικές εκστρατείες. Από το Καναδά μέχρι την Γερμανία και την Ν.Κορέα το αντιπολεμικό κίνημα ξαναβγήκε δυναμικά απαιτώντας την άμεση απόσυρση των στρατών κατοχής από την χώρα αυτή. Να επιβάλουμε επιτέλους ότι θα γυρίσει πίσω ο στρατός από το Αφγανιστάν.
Το ιταλικό αντιπολεμικό κίνημα που ξεσηκώθηκε ενάντια στην επέκταση της βάσης της Βιτζέντζα για χάρη του πολέμου στο Αφγανιστάν (που συνεχίζει να στηρίζει η κεντροαριστερή κυβέρνηση Πρόντι) μας καλεί σε διεθνή μέρα δράσης στις 15 Δεκέμβρη. Δεν ανεχόμαστε καμιά περιστολή στις πολιτικές μας ελευθερίες για χάρη της αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Απαιτούμε να τιμωρηθούν οι ένοχοι των απαγωγών των Πακιστανών και των υποκλοπών.
STOP ΛΑ.Ο.Σ
Η άνοδος του ΛΑ.Ο.Σ είναι απειλή για τις ελευθερίες, είναι απειλή για τους μετανάστες. Ηδη, το πράσινο φως για μια νέα ρατσιστική επίθεση στην Ευρώπη σε βάρος των μεταναστών το ανάβει ο Σαρκοζύ με τις ποσοστώσεις και τις μαζικές απελάσεις. Είναι καιρός να μπει μπροστά η αντικαπιταλιστική αριστερά για να απαιτήσουμε πλήρη δικαιώματα για τους μετανάστες την κατάργηση των ρατσιστικών νόμων και την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και ανοιχτά σύνορα για όλους.
Οι πιέσεις των ρατσιστών και των σοβινιστών του Καρατζαφέρη μπορεί να αποδίδουν όπως έδειξε και η απόσυρση του βιβλίου της ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού και γι αυτό το μέτωπο πρέπει να ανοίξει άμεσα και αποφασιστικά.
Δυνατή Αριστερά, Δυνατή ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α!
Η ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α χρειάζεται να στηριχτεί και να οργανώσει τον κόσμο που την στήριξε και την ψήφισε. Οι επιτροπές που ξεκίνησαν την παρουσία της ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α μπορούν να διευρυνθούν σε κάθε χώρο, γειτονιά, σχολή, εργασιακό χώρο. Υπάρχουν όμως πολύ περισσότεροι που μπορούν να δουλέψουν άμεσα μαζί μας σε όλες αυτές τις πρωτοβουλίες. Γι αυτό και ο προνομιακός χώρος απεύθυνσης δεν είναι ο κλειστός χώρος της άκρας αριστεράς αλλά οι εκατοντάδες χιλιάδες που αναζητούν αριστερή διέξοδο. Σε αυτό τον προσανατολισμό άλλωστε πρέπει να πρωτοστατήσουν αγωνιστές και αγωνίστριες που συσπειρώνονται και σε σχήματα στους κοινωνικούς χώρους όπως είναι τα ΕΑΑΚ, οι παρεμβάσεις-κινήσεις –συσπειρώσεις στην εκπαίδευση, η Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ, αλλά και κινήσεις στις γειτονιές, δημοτικές ή περιβαλλοντικές. Να βοηθήσουμε ώστε χιλιάδες αγωνιστές να βρουν ενότητα στην μαζική δράση, στην γενική συνέλευση, στην απεργία, στην κατάληψη, στην διαδήλωση.
Μπορούμε να κερδίσουμε μαζικά κόσμο στις επαναστατικές ιδέες με τον αποφασιστικό μας ρόλο στο να πάρουμε τις πρωτοβουλίες για να ξεδιπλωθεί ένα νικηφόρο κύμα αγώνων όπως είχαμε πέρυσι στην σύγκρουση των καταλήψεων με την αναθεώρηση του άρθρου 16. Αυτή την φορά, η παρουσία της ΕΝ.ΑΝΤΙ.Α, μας κάνει να ελπίζουμε ότι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος στο να κερδίσουμε την πολιτική έκφραση των κινημάτων μέσα από μια δυνατή αντικαπιταλιστική αριστερά!