Μαλακάσα, 18 Φλεβάρη
Ο Πέτρος Κωνσταντίνου γράφει για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το αντιρατσιστικό και το αντιφασιστικό κίνημα.
Βαδίζουμε προς την διεθνή κινητοποίηση στις 18 Μάρτη με την Ευρώπη-φρούριο να σκληραίνει την πολιτική της κατά των προσφύγων και των μεταναστών.
Το έτος 2016 σημαδεύτηκε από την Κοινή Διακήρυξη ΕΕ-Τουρκίας στις 18 Μάρτη με διακηρυγμένο στόχο την «ανακοπή της προσφυγικής ροής και το οριστικό σφράγισμα του βαλκανικού διαδρόμου» που διάβηκαν πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες από το καλοκαίρι του 2015. Ξεσήκωσαν στο διάβα τους ένα νέο τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης.
Αυτή η συμφωνία οδήγησε στη κάθετη πτώση της εισόδου των προσφύγων από την Τουρκία στα νησιά. Ήταν χρυσό δώρο στα χέρια των διακινητών που έσπρωξαν το πέρασμα των προσφύγων στην ΕΕ από τα Λιβυκά παράλια.
Οι πρόσφυγες βρέθηκαν εγκλωβισμένοι στο βαλκανικό διάδρομο, ανάμεσα σε φράχτες, κλεισμένοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποκλεισμένοι στα νησιά του Αιγαίου σε συνθήκες άγριου χιονιά. Οι νεκροί πρόσφυγες στα στρατόπεδα της Μόρια, της Ριτσόνας και της Σάμου αποκάλυψαν τα ψέματα του Μουζάλα για τους «χώρους φιλοξενίας». Ανέλαβε μάλιστα αυτοπροσώπως δράση μαζί με την Αστυνομία στο Ελληνικό για να σταματήσει τις διαμαρτυρίες των προσφύγων.
Παράλληλα, το σχέδιο μετεγκατάστασης στην Ευρώπη 22.000 προσφύγων από την Ελλάδα σταμάτησε στις 7000, μετά την άρνηση κυβερνήσεων στην Ευρώπη να υποδεχτούν πρόσφυγες. Επανενώσεις οικογενειών προχωράνε με το σταγονόμετρο. Ο ρυθμός πλέον είναι απελπιστικά αργός. Συμβόλαια σπιτιών που σύναψε η Ύπατη Αρμοστεία για να μείνουν πρόσφυγες με δικαίωμα μετεγκατάστασης λήγουν, λόγω της μακρόχρονης αναμονής, με τους ενοίκους να οδηγούνται σε έξωση.
Την καρατόμηση του δικαιώματος στο άσυλο ανέλαβαν οι νέες επιτροπές προσφυγών στις οποίες ο Μουζάλας διόρισε δικαστές με εγκύκλιο. Αποτέλεσμα; Ενώ στην αρχική φάση, οι πρωτοβάθμιες επιτροπές απέρριπταν σωρηδόν τα αιτήματα με την τοποθέτηση ότι η Τουρκία αποτελεί «ασφαλή χώρα» επιστροφής και κατόπιν οι επιτροπές προσφυγών έδιναν σε συντριπτικά μεγάλα ποσοστά άσυλο, τώρα το ποσοστό απόδοσης ασύλου έχει πέσει σε ποσοστό 0,00568% δηλ πέντε στους χίλιους! Ήδη, έχουν γίνει 1300 απελάσεις στην Τουρκία. H Διεθνής Αμνηστία κατήγγειλε ότι «υπάρχουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον 8 Σύροι πρόσφυγες επεστράφησαν εξαναγκαστικά στην Τουρκία».1
Η αθλιότητα στα στρατόπεδα δεν κρύβεται. Είναι γκέτο έξω από τον ιστό των πόλεων. Η στέγαση σε σκηνές και σε ακατάλληλους για μακρόχρονη διαβίωση οικίσκους, η έλλειψη περίθαλψης σε αναπήρους, γέροντες, εγκυμονούσες και λεχώνες γυναίκες και παιδιά σκοτώνει. Η Αμυγδαλέζα, η Κόρινθος έχουν ξαναγεμίσει ενώ προωθείται η άμεση ίδρυση νέων φυλακών στα νησιά.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΔΟΕ «ο αριθμός των παιδιών που εντάσσονται αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση (σε Δ.Υ.Ε.Π. και πρωινά τμήματα) είναι εξαιρετικά μικρός (μόλις το 7% των προσφυγόπουλων σε ΔΥΕΠ και γύρω στο 3% σε πρωινά τμήματα)». Μπαίνει ο Μάρτης και χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός σχολείου, με το Υπουργείο Παιδείας να παριστάνει ότι έλυσε το ζήτημα.2
Μάλτα
Στο τέλος του 2016 οι ηγέτες της ΕΕ συναντήθηκαν στην σύνοδο της Μάλτας. Στις 2 Φλεβάρη του 2017, υλοποιώντας τις αποφάσεις της συνόδου της Μάλτας, η Ιταλία υπογράφει μνημόνιο με την Λιβύη ώστε να κλείσει ο διάδρομος εισόδου των μεταναστών από τα Αφρικανικά παράλια. Το 2016, 4.500 άνθρωποι πνίγηκαν στο Λιβυκό πέλαγος έχοντας να αντιμετωπίσουν την συστηματική δράση δυνάμεων της EuroNav Force, του ΝΑΤΟ, της Λιβυκής Ακτοφυλακής στα πλαίσια της επιχείρησης Sophia.
Η συμφωνία της Μάλτας αναθέτει στην Ελλάδα να εκπαιδεύσει την Ακτοφυλακή της Λιβύης στην καταδίωξη των βαρκών των προσφύγων. Πρόσφατα ένα βίντεο έδειχνε την πρακτική «αποτροπής» που περιλαμβάνει το μαστίγωμα των προσφύγων, θυμίζοντας σκηνές από το δουλεμπόριο άλλων εποχών στο αφρικανικό έδαφος.
Ακόμη, χρηματοδοτεί την «κυβέρνηση της Λιβύης»(!) για να επιτύχει …«την εξασφάλιση επαρκούς ικανότητας υποδοχής και ικανοποιητικών συνθηκών για τους μετανάστες στη Λιβύη από κοινού με την UNHCR και τον ΙΟΜ». Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταφέρονται από το ευρωπαϊκό στο Λιβυκό έδαφος. Δεν αρκείται όμως «μόνο» σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για την αντιμετώπιση των απελπισμένων καραβανιών των προσφύγων, αλλά αποφάσισαν παραπέρα … «να συμβάλλουν στη μείωση της πίεσης στα χερσαία σύνορα της Λιβύης, σε συνεργασία τόσο με τις λιβυκές αρχές αλλά και όλους τους γείτονες της Λιβύης, μεταξύ άλλων με την υποστήριξη έργων ενίσχυσης της ικανότητας διαχείρισης των συνόρων τους». Οι φράχτες από την Ευρώπη απλώνονται στην βόρεια Αφρική.3
Ετούτες οι δύο συμφωνίες αποτελούν τους βασικούς πυλώνες αποτροπής της εισόδου στην ΕΕ των κατατρεγμένων από τους πολέμους και την φτώχεια. Δεν είναι μόνο το συνεχιζόμενο μακελειό στην Συρία και ο ξεριζωμός που συνεχίζεται. Πρόσφατα η UNICEF προειδοποίησε για τον κίνδυνο θανάτου 1,4 εκατ. παιδιών από πείνα σε Υεμένη, Νιγηρία, Νότια Σουδάν και Σομαλία. Ο πόλεμος και ο υποσιτισμός θερίζουν ενώ οι ηγέτες της ΕΕ μετατρέπουν την ΕΕ σε απόρθητο φρούριο και την Μεσόγειο σε νεκροταφείο προσφύγων.
Το αυστραλιανό μοντέλο του αποκλεισμού των προσφύγων στα νησιά Ναούρου στον Ειρηνικό βρίσκει την εφαρμογή του στην ΕΕ-φρούριο από τα νησιά του Αιγαίου μέχρι τις έρημους της Λιβύης.
Η ακροδεξιά απειλή
Η εκλογή του Τράμπ στις ΗΠΑ, με την ατζέντα της σκληρότερης επίθεσης στους μετανάστες, στους μουσουλμάνους, τις γυναίκες, προκάλεσε ρίγη ανησυχίας σε εκατομμύρια κόσμο μέσα και έξω από την χώρα που ξεχύθηκαν σε μαζικές διαδηλώσεις παντού.
Υποκριτικά, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δήλωσαν ανήσυχες από τις απαγορεύσεις Τράμπ και δήλωσαν υπερήφανοι υποστηρικτές των «ευρωπαϊκών αξιών». Όμως η ΕΕ-φρούριο του Κάμερον και της Μέρκελ «έβαλε πρώτη τον λίθο». Για την ακρίβεια, πριν ο Τράμπ εξαγγείλει το χτίσιμο του γιγαντιαίου Τείχους με το Μεξικό έχτισε τους δικούς της φράχτες. Πριν ο Τράμπ απαγορεύσει την είσοδο σε μουσουλμάνους από επτά χώρες, η Μέρκελ στοχοποιούσε τους μουσουλμάνους εξαγγέλλοντας απαγόρευση της μαντίλας, ενώ Γάλλοι Δήμαρχοι είχαν απαγορεύσει το μπάνιο στις μουσουλμάνες με μπουρκίνι στις παραλίες.
Η άκρα δεξιά σε όλες τις πτέρυγες της, από τους ναζί της ΧΑ και το Jobik στην Ουγγαρία μέχρι την ευρωσκεπτιστική τάση χαιρέτησε την άνοδο Τράμπ αναγνωρίζοντας στον λόγο ρατσιστικού μίσους, τον σεξισμό και πάνω από όλα την ισλαμοφοβία την δικιά της ατζέντα. Την είδε σαν ευκαιρία για να βγει στο προσκήνιο και να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις σε μια χρονιά με εκλογικές αναμετρήσεις στην Ολλανδία, την Γαλλία, τη Γερμανία.
Ο Τράμπ δεν σηματοδοτεί την άνοδο του φασισμού στις ΗΠΑ με την έννοια που τον ανέλυσε ο Τρότσκι στο μεσοπόλεμο, δηλαδή την επικράτηση ενός αντεπαναστατικού κινήματος δρόμου που βάζει στόχο να διαλύσει την συλλογική και οργανωμένη εργατική τάξη στα κόμματα και τα συνδικάτα της. Η άρχουσα τάξη έχει τους δικούς της κρατικούς μηχανισμούς που επιλέγει να ισχυροποιήσει και να θωρακίσει ποτίζοντας τους με ρατσισμό και δεν επιλέγει τα τάγματα εφόδου των ναζί. Άλλωστε στις ΗΠΑ είναι απειροελάχιστα.
Το επιτελείο Τράμπ βρίθει από ρατσιστές της λεγόμενης «εναλλακτικής δεξιάς», σαν τον Μίλο Γιαννόπουλος, που σπρώχνουν τις ιδέες της λευκής ανωτερότητας, του μίσους στους μουσουλμάνους, της καθαρότητας της κουλτούρας απέναντι στους «άλλους». Στην πράξη αν δεν αντιμετωπιστούν αυτές οι επιθέσεις θα στρώσουν το έδαφος στους πιο γνήσιους εκφραστές της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, κάτι που επιχειρούν να επιτύχουν στις εκλογές στην Ολλανδία με τον Βίλντερς, την Γαλλία με τη Μαρίν Λεπέν και την Γερμανία με την Φράουκε Πέτρι.
Η ευρωπαϊκή ακροδεξιά αυτό το διάστημα παίζει το χαρτί της ισλαμοφοβίας, της αντίθεσης με την «υπερεθνική» γραφειοκρατία της ΕΕ και το επιτελείο των Βρυξελλών και της επιστροφής στον εθνικό έλεγχο των κρατών, της απόκρουσης της «εισβολής των προσφύγων στην Ευρώπη».
Καθώς η οικονομική κρίση βαθαίνει και η πολιτική κρίση οδηγεί σε κατάρρευση των παραδοσιακών σοσιαλδημοκρατικών και νεοφιλελεύθερων κομμάτων, οι φασίστες επιχειρούν να βγουν οι κερδισμένοι βάζοντας τέλος στην στροφή αριστερά.
Είναι μονόδρομος μια τέτοια εξέλιξη; Ξεκάθαρα όχι, ωστόσο αυτό απαιτεί να νικήσει η μάχη ενάντια στο ρατσισμό και το φασισμό σε όλη την Ευρώπη. Ο περιορισμός της επιρροής της Χρυσής Αυγής και πάνω από όλα το μπλοκάρισμα της δράσης των ταγμάτων εφόδου, με την δράση του αντιφασιστικού κινήματος που επέβαλε την δίκη ως εγκληματική οργάνωση το 2013, είναι το ισχυρότερο παράδειγμα.
Η αντίσταση διεθνώς
Ήταν μεγάλη η διάψευση όσων εκτιμούσαν ότι η άνοδος Τράμπ θα πάγωνε την αντίσταση. Πάνω από 5 εκατομμύρια βγήκαν τη μέρα της ορκωμοσίας Τράμπ στις ΗΠΑ, χιλιάδες γυναίκες βγήκαν παντού σε όλη την Ευρώπη. Η απάντηση στη κατάργηση της βίζας για τους πολίτες των μουσουλμανικών χωρών ήρθε από το ίδιο κίνημα που προχώρησε σε καταλήψεις αεροδρομίων. Η άνοδος Τράμπ λειτούργησε σαν σοκ αφύπνισης εκατομμυρίων και στην Ευρώπη. Η μαζική ανταπόκριση σε κινητοποιήσεις κατά του Τράμπ πάτησε πάνω στην μαζική διάθεση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες μετά το καλοκαίρι του 2015.
Στη Βαρκελώνη η Δήμαρχος Αντα Κολλάου ήταν επικεφαλής 300.000 ανθρώπων που διαδήλωσαν υπέρ του ανοίγματος των συνόρων για τους πρόσφυγες, ζητώντας από την κυβέρνηση να προχωρήσει στην υποδοχή 16.000 από την Ελλάδα και την Ιταλία, σύμφωνα με την δέσμευση της για μετεγκατάσταση.
Στη Γαλλία, η εξέγερση κατά του μπάτσου που βασάνισε και βίασε με το γκλόμπ του μετανάστη ήταν η συνέχιση κινητοποιήσεων αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στο Καλαί, στις κινητοποιήσεις κατά των Δημάρχων που απαγόρευσαν στις μουσουλμάνες γυναίκες να φοράνε μπουρκίνι στις παραλίες. Ήρθαν μετά τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις κατά του Εθνικού Κόμματος της Μαρίν Λεπέν, το οποίο επιχείρησε να εμποδίσει την εγκατάσταση προσφύγων σε γειτονιές και χωριά μετά την διάλυση του καταυλισμού στο Καλαί.
Στην Γερμανία, η πρωτοβουλία για την ίδρυση κίνησης κατά του ρατσισμού κινητοποιεί συστηματικά κατά της AFD. Την μέρα της ορκωμοσίας του Τράμπ, Λεπέν, Βίλντερς και Πέτρι προχώρησαν σε διεθνή συνάντηση στο Κόμπλενς για να προβάλουν την εναλλακτική του ρατσισμού στη κρίση της ΕΕ. Πολιορκήθηκαν όμως από χιλιάδες διαδηλωτές και θάφτηκαν κάτω από την διεθνή χιονοστιβάδα των κινητοποιήσεων κατά του Τράμπ.
Στη Βρετανία το αντιρατσιστικό κίνημα μπήκε μπροστά στη κινητοποίηση κατά του Τράμπ συγκροτώντας μάλιστα καμπάνια κατά της επίσκεψης του πλανητάρχη στην χώρα αυτή. Εκατό χιλιάδες γυναίκες διαδήλωσαν στις 21 Γενάρη. Δύο εκατομμύρια υπέγραψαν έκκληση κατά της επίσκεψης Τράμπ!
Η Αυστρία είναι το παράδειγμα γιατί μπορούν να διαψευστούν οι εκτιμήσεις που θεωρούν αδιανόητο να εμποδιστεί η άνοδος της ακροδεξιάς. Είναι η χώρα που οι φασίστες πέτυχαν επανάληψη προεδρικών εκλογών και ο υποψήφιος τους Χόφερ ηττήθηκε με μεγαλύτερη διαφορά στις εκλογές του Νοέμβρη. Η καμπάνια «Όχι ναζί στο προεδρικό μέγαρο» ξεδιπλώθηκε με καρδιά την επαναστατική αριστερά που ακούμπησε στην μαζική διάθεση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και την έβγαλε σε μαζική αντιφασιστική δράση κατά του Χόφερ.
Στη φυλακή οι νεοναζί, στα σχολεία τα προσφυγόπουλα
Το κίνημα στην Ελλάδα έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση αυτού του διεθνούς κύματος. Από την περίοδο που εκατομμύρια κοίταζαν όλο ελπίδα την εργατική αντίσταση στα μνημόνια και την άνοδο της αριστεράς, περάσαμε στην ενεργή στήριξη του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες από τα νησιά μέχρι τον Πειραιά και την Ειδομένη.
Ένα χρόνο μετά την υπογραφή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας οι μάχες του κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες συνεχίζονται. Η μεγαλειώδης κινητοποίηση στο φράχτη του Έβρου έβαλε στην ατζέντα του κινήματος το αίτημα των ανοιχτών συνόρων και της ανθρώπινης υποδοχής όλων των προσφύγων.
Η διαχείριση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την μετατροπή του Αιγαίου σε ορμητήριο της FRONTEX και του ΝΑΤΟ, με το άπλωμα στρατοπέδων προσφύγων σε όλη την Ελλάδα, τον αποκλεισμό στα νησιά, τις απελάσεις, την ανάθεση της διαχείρισης των στρατοπέδων σε ΜΚΟ, το στρατό και την Αστυνομία εκτοπίζοντας ακόμη και με καταστολή το κίνημα αλληλεγγύης, οδήγησε σε αντιδράσεις μεγάλων κομματιών που είχαν στηρίξει ΣΥΡΙΖΑ.
Πάνω σε αυτήν την κατρακύλα, οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής τραβώντας και τμήματα της ΝΔ προσπάθησαν να χτίσουν αντιδράσεις ρατσιστικές κατά των προσφύγων παριστάνοντας τους αγανακτισμένους κατοίκους στα νησιά και τους «ανησυχούντες» γονείς στα σχολεία υποδοχής των προσφυγόπουλων. Επιχείρησαν έτσι να βγουν από την απομόνωση που τους οδήγησε η εξέλιξη της δίκης, όπου οι μάρτυρες αψήφησαν την τρομοκρατία και ανέδειξαν τον κεντρικά σχεδιασμένο και καθοδηγημένο χαραχτήρα των δολοφονιών και των επιθέσεων τους.
Ένα μαζικό κίνημα έσπασε βήμα-βήμα αυτήν την απόπειρα της Χρυσής Αυγής να ξαναβγεί έστω και αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έδωσε χυδαία αστυνομική κάλυψη στην παρουσία τους. Ακόμη χειρότερα, ο Καμένος και ο Βίτσας πήραν αγκαλιά τον Κασιδιάρη στο Καστελόριζο εντάσσοντας την ΧΑ στην «εθνική ενότητα» απέναντι στον Τουρκία του Ερντογάν. Ο Παρασκευόπουλος, τέως υπουργός Δικαιοσύνης βγήκε αμέσως μετά με δηλώσεις ότι η ΧΑ μπορεί να «εκδημοκρατιστεί»!
Στα νησιά του Αιγαίου, οι φασίστες άνοιξαν καμπάνια αντιπροσφυγική κατά των hotspot. Στη Λέσβο, με την συμβολή και της ΚΕΕΡΦΑ, βρήκαν μπροστά τους τις κινητοποιήσεις μαζικές που τους έφραξαν το δρόμο. Ακολούθησε το Ρέθυμνο, η Ξάνθη, η Χίος.
Οι κινητοποιήσεις για εγγραφή των προσφυγοπούλων στα σχολεία απόκτησαν μαζικό και ενωτικό χαραχτήρα με μία κινητοποίηση που ανέδειξε την πλειοψηφική δύναμη του κινήματος στις γειτονιές. Ήταν τέτοια η ορμή του κινήματος που έφερε όλη την αριστερά να δίνει τη μάχη μαζί στα σχολεία.
Στο Πέραμα, η εισβολή Λαγού στο σχολείου του Ικονίου λειτούργησε σαν τελευταία προειδοποίηση για την επανεμφάνιση των ταγμάτων εφόδου στις γειτονιές του Παύλου Φύσσα. Οι σύλλογοι εκπαιδευτικών, το ΠΑΜΕ, το ΕΚΠ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η ΛΑΕ, κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν μαζί στις πύλη του σχολείου τσακίζοντας την απειλή των χρυσαυγιτών.
Στο Περιστέρι, η αντιρατσιστική δράση έφτασε να κερδίζει γονείς μπερδεμένους από τους χρυσαυγίτες και στο τέλος οι ίδιοι μοίραζαν δώρα στα προσφυγόπουλα όταν έφτασαν στα σχολεία.
Στο Ωραιόκαστρο, που χρησιμοποιήθηκε από τους φασίστες σαν παράδειγμα, ήρθε η ίδια η αυτοδιάλυση της «Πατριωτικής Κίνησης», των φασιστοειδών που οργάνωναν την ρατσιστική εκστρατεία κατά των προσφυγόπουλων να υπογραμμίσει το μέγεθος της ήττας τους. Και εκεί κινήθηκαν μαζί το ΠΑΜΕ, η ΚΕΕΡΦΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ο αναρχικός χώρος.
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες κινητοποιήθηκαν με εξεγέρσεις στη Μόρια, απεργίες πείνας σε πολλά στρατόπεδα και ιδιαίτερα με τον χιονιά να σκεπάζει τις σκηνές τους και να ξεγυμνώσει τα ψέματα του Μουζάλα. Οι πρόσφυγες βρέθηκαν στις συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς, στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 24/11 και την κινητοποίηση στις 21 Γενάρη κατά του Τράμπ.
Αλλά και ο αγώνας κατά των νεοναζί έγινε υπόθεση πλέον οργανωμένων εργατικών κομματιών και γι αυτό έχει δύναμη και αποτελέσματα. Η σκανδαλώδης προβολή της ΧΑ από την ΕΡΤ με το ότι έδινε βήμα στις πιο χυδαίες ρατσιστικές φιέστες της συμμορίας από τις Θερμοπύλες μέχρι τα Ιμια, ξεσήκωσε οργή. Υπήρξε παρέμβαση της ΚΕΕΡΦΑ και του Συντονισμού ενάντια στα μνημόνια, με συνάντηση με την διοίκηση της ΕΡΤ και μαζική κινητοποίηση έξω από την ΕΡΤ. Η διοίκηση σήκωσε τα χέρια ψηλά και απηύθυνε ερώτηση προς τη Βουλή και το ΕΣΡ, το οποίο στο τέλος απάντησε ότι η ΕΡΤ χρειάζεται να συγκροτήσει επιτροπή με βάση τον ιδρυτικό της νόμος και να κρίνει αν οι εκδηλώσεις της ΧΑ προβάλουν ρατσιστικά κηρύγματα η όχι ώστε να αποφασίζουν για τη προσβολή η όχι. Στην πράξη τέλος στη προβολή των εκδηλώσεων έβαλε η ίδια η δράση των εργαζόμενων της ΕΡΤ και η απόφαση της ΠΟΣΠΕΡΤ να κάνει στάση εργασίας όποτε η διοίκηση προγραμματίζει την προβολή των φασιστών.4
Στο Συνέδριο του ΕΚΑ πέταξαν έξω το σωματείο-σφραγίδα των σεκιουριτάδων της ΧΑ.
Η 18 Μάρτη
Η κινητοποίηση στις 18 Μάρτη μπορεί να αποτελέσει σταθμό στην πάλη κατά της ακροδεξιάς απειλής και του ρατσισμού σε όλη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά απλώνεται δυναμικά σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες-κλειδιά σε αυτή τη σύγκρουση όπως στη Γαλλία, τη Βρετανία, την Ολλανδία, την Γερμανία, την Αυστρία και αλλού.
Δίνει την ευκαιρία απέναντι στη «διεθνή του φασισμού» να ξεπροβάλει η δύναμη του διεθνούς κινήματος που συγκρούεται με την ΕΕ-φρούριο των φραχτών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης που μετατρέπει σε αποδιοπομπαίους τράγους τους πρόσφυγες και δαιμονοποιεί τους μουσουλμάνους. Απέναντι στην ακροδεξιά που επιχειρεί να κερδίσει από την κρίση, τα κινήματα αυτά μπορούν να ανοίξουν την προοπτική της ελπίδας και της εναλλακτικής λύσης των από τα κάτω. Γι αυτό και η επαναστατική αριστερά οφείλει να τα στηρίξει ολόψυχα και να τα συνδέσει με τους αγώνες κατά της λιτότητας και των μνημονίων που σπέρνουν την φτώχεια.
Τα συλλαλητήρια στις 18 Μάρτη μπορούν να γίνουν σταθμός για το δυνάμωμα της αντίστασης στην ΕΕ-φρούριο, πιάνοντας το νήμα των δημοψηφισμάτων που κατέγραψαν την απόρριψη των λαών στις κυρίαρχες πολιτικές της λιτότητας και του ρατσισμού, του ΟΧΙ στην Ελλάδα, του BREXIT, του ιταλικού δημοψηφίσματος. Η αφήγηση των κυρίαρχων κύκλων ξοδεύει πολλή μελάνι για να τις ζωγραφίσει ως λαϊκίστικες και συντηρητικές απέναντι στην «Ευρώπη της προόδου». Αντίθετα, άνοιξαν την προοπτική της ανατροπής από τα κάτω των πολιτικών των κυβερνήσεων που διαχειρίζονται την κρίση διασώζοντας τα κέρδη των Τραπεζιτών και σκορπώντας ανεργία, φτώχεια και εξαθλίωση στους εργαζόμενους.
Η 18 Μάρτη είναι η ευκαιρία για την κλιμάκωση των αγώνων ώστε να έρθουν οι πρόσφυγες μέσα στις πόλεις και τις γειτονιές και να κλείσουν τα στρατόπεδα. Να πάνε ΟΛΑ τα προσφυγόπουλα στα σχολεία με μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών τώρα. Να πάρουν άσυλο χωρίς αποκλεισμούς, να σταματήσουν οι απελάσεις. Να βρεθούν σε ανθρώπινους χώρους στέγασης, με την φροντίδα δημόσιων και δημοτικών κοινωνικών υπηρεσιών, στελεχωμένων με κόσμο που σήμερα στενάζει κάτω από την εκμετάλλευση ΜΚΟ, οι οποίες λειτουργούν σαν πολιορκητικοί κριοί διάλυσης των δημόσιων και δημοτικών υπηρεσιών πρόνοιας. Οι εργαζόμενοι στις ΜΚΟ μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο μαζί με τους εργαζόμενους στην Υπηρεσία Ασύλου που προχώρησαν σε συνδικαλιστική οργάνωση και απεργία κατά της απληρωσιάς. Μπορεί η δράση τους να γίνει ένα ισχυρό χέρι ταξικής στήριξης των αγώνων των ίδιων των προσφύγων.
Σημειώσεις
1. http://ergatiki.gr/article.php?issue=1259&id=15050
2. https://tinyurl.com/jutodlf
3. Περισσότερα στο https://tinyurl.com/zz5e8wo
Για την ελληνική εμπλοκή δες https://tinyurl.com/z4v2rs9
4. Ανακοίνωση ΠΟΣΠΕΡΤ http://www.pospert.gr/en/ anakoinoseis/652-2017-02-24-11-15-34.html