Toggle navigation
Τελευταίο τεύχος
Ευρετήριο
Aρχείο
Σύνδεσμοι
Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα
Σοσιαλισμός από τα κάτω
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.
Κ.Ε.Ε.Ρ.Φ.Α.
Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια
Εργατική Δημοκρατία
Socialist Workers Party
International Socialism
Διεθνής Σοσιαλιστική Τάση
Επικοινωνία
Τεύχος 167
Διαβάσετε σε μορφή
pdf
το τεύχος
Γερμανία: Η “ατμομηχανή” της ΕΕ στη δίνη της κρίσης
ΗΠΑ: Αποσταθεροποίηση στην καρδιά του ιμπεριαλισμού
Γιατί η Αφρική συγκλονίζεται από πραξικοπήματα;
Μέση Ανατολή: Καθεστώτα ανάμεσα στον πόλεμο και την επανάσταση
Λατινική Αμερική: Η επιστροφή της Αριστεράς
Ιμπεριαλισμός - από το Αφγανιστάν στην Κίνα;
Ο «Τραμπ της Ινδίας» αντιμέτωπος με μαζική αντίσταση
Μέση Ανατολή: Μοιράζουν τη Συρία αλλά το “αραβικό πεζοδρόμιο” επιστρέφει
Η επιστροφή της Αραβικής Άνοιξης
Πώς μπορούμε να σταματήσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς;
Η Βραζιλία από τον Λούλα στον Μπολσονάρο
Η Αντίσταση στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ δεν είναι αντισημιτισμός
Ισπανία: Ο Ραχόι έφυγε, η κρίση μένει
Ελλάδα - Τουρκία. Να σταματήσουμε τους εμπρηστές του πολέμου.
Βενεζουέλα: Χρειάζεται εργατική εναλλακτική
Η Σαουδική Αραβία σε αναταραχή
Το Καταλανικό ζήτημα
Δημοψήφισμα για ανεξάρτητο Κουρδιστάν
Η Γαλλία μετά τις εκλογές Μακρόν, ο σωτήρας;
Η Τουρκία μετά την αποτροπή του πραξικοπήματος
Ποδέμος, Μπλόκο, Σιν Φείν - Η Αριστερά στην Ευρώπη
Η πρόκληση του Ποδέμος
Pώσικη Eπανάσταση - Aπρίλης του ‘17
Pώσικη Eπανάσταση: Tο πραξικόπημα Kορνίλοφ -O Λένιν διδάσκει Eνιαίο Mέτωπο
ΛA.O.Σ.- η φωλιά των φασιστών
Pώσικη Eπανάσταση: Oκτώβρης 1917
Kόσοβο-Kουρδιστάν: Στο έλεος των ανταγωνισμών
H Kίνα του Mάο - Aπό την “Πολιτιστική” στον Nίξον
Mίκλος Kουν: Mπουχάριν - Aπό την ηγεσία των μπολσεβίκων στο εκτελεστικό απόσπασμα
Pωσία - H επιστροφή της δεύτερης “υπερδύναμης”;
Σχολές: H υποταγή στον “Nόμο-Πλαίσιο” δεν είναι δημοκρατία
Λατινική Aμερική: Eνα βήμα πίσω, δύο βήματα μπροστά;
Βαλκανική Συνεργασία
ΓΑΖΑ: Προπύργιο της Παλαιστινιακής Αντίστασης
Η Μέση Ανατολή μετά τη Γάζα
Ο ρατσισμός δεν είναι “ελευθερία του λόγου”
Βιβλιοκριτική: Μ. Μαντανί - Καλός μουσουλμάνος, κακός μουσουλμάνος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο ψυχρός πόλεμος και τα αίτια της τρομοκρατίας και R. Hrair Dekmejian Επαναστατημένο Ισλάμ - Ο φονταμενταλισμός στον αραβικό κόσμο
Έξω οι φασίστες
O Φλεβάρης του ‘17
H Pώσικη Eπανάσταση
Μέση Ανατολή: Αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στις επεμβάσεις
Διαρκής Επανάσταση
Τα αραβικά καθεστώτα
Σύνταγμα: Η Πλατεία της Αντίστασης
Ελλάδα - Κύπρος – Ισραήλ, ο αντιδραστικός “άξονας”
Πακιστάν - Το νέο “πεδίο βολής” του ιμπεριαλισμού
Θρησκεία & κινήματα
Ιράν
Δέκα χρόνια από το Σιάτλ
Ένα ιμπεριαλιστικό ορμητήριο
Στο πλευρό της Γάζας
Οι απεργίες στην Κίνα
Ο Τρότσκι το ’30
Η Αίγυπτος συνεχίζει
Η διεθνής συζήτηση για την Ελλάδα. Διάλογος για τη στρατηγική
Καζάνι που βράζει η Ευρώπη
Η Αριστερά στο στόχαστρο
Η επανάσταση στην Αίγυπτο
Επέμβαση στο Μαλί. Πόλεμος στην “πίσω αυλή” της Γαλλίας
Το κίνημα της Ταξίμ δεν είναι “κεραυνός εν αιθρία”
Κρατικός καπιταλισμός και σοσιαλισμος από τα κάτω
1968-1974: Ένας κόσμος σε αναβρασμό
Το πραξικόπημα της Χούντας στην Κύπρο
Πορτογαλία: 40 χρόνια από την “Επανάσταση των Γαρυφάλλων”
Ισραήλ: Ενα κράτος όίως όλα τα άλλα;
Λίβανος: Ιστορία επεμβάσεων και αντίστασης
Συγκλονιστικές μαρτυρίες
O Mάης στην Ελλάδα
Ιράν: κάτω τα χέρια
Παλαιστίνη, μετά τη νίκη της Χαμάς
Μέση Ανατολή: Aναζητώντας την ανέφικτη σταθεροποίηση
Γερμανία: Η “ατμομηχανή” της ΕΕ στη δίνη της κρίσης
Τεύχος 167
Ο Νίκος Λούντος εξετάζει όλες τις πλευρές της κρίσης στη Γερμανία και δείχνει τις καίριες επιλογές για την Αριστερά. Οικονομική ατμομηχανή; Κέντρο σταθερότητας; Άτυπη πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Στη συλλογική φαντασία της ευρωπαϊκής ελίτ, η Γερμανία κατάφερε να παίξει αυτούς του&si...
ΗΠΑ: Αποσταθεροποίηση στην καρδιά του ιμπεριαλισμού
Τεύχος 166
Ο Μπάιντεν εγκατέλειψε τη μάχη των εκλογών, ο Τραμπ, από «φαβορί» μετά την απόπειρα δολοφονίας του, βρίσκεται πίσω από την Κάμαλα Χάρις. Ο Νίκος Λούντος εξηγεί την αστάθεια μέσα στην αμερικάνικη υπερδύναμη. Η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ ξεκίνησε με μια απόπειρα δολοφονίας και μια παραίτηση από τ&...
Γιατί η Αφρική συγκλονίζεται από πραξικοπήματα;
Τεύχος 161
Ο Νίκος Λούντος αναλύει τις συνθήκες που έχουν μετατρέψει την Αφρική σε πεδίο πραξικοπημάτων και ανταγωνισμών.Και επιμενει ότι η προοπτική των εξεγέρσεων είναι ανοιχτή. Ξεκινώντας από τον Ατλαντικό Ωκεανό για να φτάσεις στην Ερυθρά Θάλασσα διασχίζεις τη Γουϊνέα, το Μαλί, τη Μπουρκίνα Φάσο, τον &Nu...
Μέση Ανατολή: Καθεστώτα ανάμεσα στον πόλεμο και την επανάσταση
Τεύχος 158
Είκοσι χρόνια μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, η περιοχή συγκλονίζεται από ανταγωνισμούς και εξεγέρσεις.Ο Νίκος Λούντος δίνει την εικόνα αυτής της πολύπλευρης κρίσης. Πριν από 20 χρόνια, το Μάρτη του 2003 η κυβέρνηση των ΗΠΑ βομβάρδιζε το Ιράκ για να εξασφαλίσει ότι ο 21ος αιώνας θα ήταν “Ο Νέος Αμερικάνικ&omi...
Λατινική Αμερική: Η επιστροφή της Αριστεράς
Τεύχος 154
Κολομβία, Χιλή, Περού, Βολιβία… Οι ανατροπές πραξικοπημάτων και δεξιών κυβερνήσεων απλώνονται.Ο Νίκος Λούντος παρουσιάζει το πανόραμα των εξελίξεων και αναλύει τις αιτίες και τις προοπτικές. Η Λατινική Αμερική βρίσκεται, αναπάντεχα από πολλές απόψεις, στο μέσο ενός δεύτερου κύματος “πρ&omicro...
Ιμπεριαλισμός - από το Αφγανιστάν στην Κίνα;
Τεύχος 149
Ήττα των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, νέες εντάσεις στον Ειρηνικό, ο Νίκος Λούντος δίνει την εικόνα του ιμπεριαλισμού σήμερα. Η πανικόβλητη αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και η κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν στις 15 Αυγούστου ήταν το πιο συγκλονιστικό γεγονός του καλοκαιριού που πέρασε. Ένα μήνα &m...
Ο «Τραμπ της Ινδίας» αντιμέτωπος με μαζική αντίσταση
Τεύχος 140
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί τις αντιφάσεις της «λάμψης» της Ινδίας ως ανερχόμενης δύναμης και παρουσιάζει τις μάχες των εκατομμυρίων που αντιστέκονται στις επιθέσεις του Ναρέντρα Μόντι Ποιος θυμάται πως μέχρι πριν από μερικά χρόνια η Ινδία, αντιπροσωπεύοντας το μεσαίο Ι στο ακρωνύμιο BRICS, προβαλλόταν σ&alph...
Μέση Ανατολή: Μοιράζουν τη Συρία αλλά το “αραβικό πεζοδρόμιο” επιστρέφει
Τεύχος 137
Ο Νίκος Λούντος αναλύει τις βρόμικες συμφωνίες στις πλάτες των Κούρδων και αναδεικνύει τις νέες αντιστάσεις σε όλο τον αραβικό κόσμο. “Πρόκειται για χάος. Η περιοχή βρίσκεται σε χάος γιατί η ηγεμονική δύναμη δεν φαίνεται να ξέρει τι θέλει να κάνει, και ως εκ τούτου κανένας άλλος δεν ξέρει. [Α&k...
Η επιστροφή της Αραβικής Άνοιξης
Τεύχος 135
Η Επανάσταση δεν περιμένει τη “Δευτέρα Παρουσία” τονίζει ο Νίκος Λούντος και αναλύει τις εξελίξεις της δεύτερης Αραβικής Άνοιξης. Η Αραβική Άνοιξη ξέσπασε το Δεκέμβρη του 2010 και συγκλόνισε τον κόσμο. Ό,τι μέχρι τότε φάνταζε αδύνατο και εξωπραγματικό μετατράπηκε σε λίγες μέρες σε πραγματικότητα. &O...
Πώς μπορούμε να σταματήσουμε την άνοδο της ακροδεξιάς;
Τεύχος 134
Ο Νίκος Λούντος αναλύει τις αιτίες και προτείνει απαντήσεις απέναντι στην επιστροφή της φασιστικής απειλής. Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πηγαίνει προς τις Ευρωεκλογές του Μάη επιβεβαιώνει το πολιτικό ξεχαρβάλωμα που επικρατεί στον πυρήνα της. Οι ηγέτες της ΕΕ ξέρουν ότι, σε οικ&omi...
Η Βραζιλία από τον Λούλα στον Μπολσονάρο
Τεύχος 132
Ο Νίκος Λούντος ανατρέχει στην πορεία της κρίσης που ανέδειξε την ακροδεξιά στην προεδρία της πιο μεγάλης χώρας της Λατινικής Αμερικής. Και προδιαγράφει τις συγκρούσεις που έρχονται. Την 1η Γενάρη ανέλαβε την προεδρία της Βραζιλίας ο Ζαΐρ Μπολσονάρο. Η νίκη του στο δεύτερο γύρο των εκλογών στα...
Η Αντίσταση στο σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ δεν είναι αντισημιτισμός
Τεύχος 131
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί γιατί το Ισραήλ είναι ένα ρατσιστικό κράτος και η πάλη ενάντιά του ενισχύει την αντίσταση στον αντισημιτισμό. “[Οι πάνω από 100 νεκροί και πάνω από δέκα χιλιάδες τραυματίες είναι] όλοι τους άμαχοι διαδηλωτές, τους οποίους το Ισραήλ πυροβολούσε λες και ήτανε σπουργίτια, σημαδεύ&omi...
Ισπανία: Ο Ραχόι έφυγε, η κρίση μένει
Τεύχος 129
Ο Νίκος Λούντος θυμίζει τους αγώνες που έφεραν την πολιτική κρίση και τονίζει την ανάγκη για μια αντικαπιταλιστική Αριστερά. Η ξαφνική κατάρρευση της δεξιάς κυβέρνησης της Ισπανίας είναι μια μεγάλη δικαίωση για τα κινήματα και τους αγώνες. Είναι παράλληλα και ένα σημαντικό κομμάτι στο παζλ τη&sig...
Ελλάδα - Τουρκία. Να σταματήσουμε τους εμπρηστές του πολέμου.
Τεύχος 128
Το άπλωμα μιας ελληνικής ΑΟΖ βαθιά μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο είναι επιθετική ενέργεια, όπως αναλύει ο Νίκος Λούντος. Έχουμε ήδη τον πρώτο επίσημο νεκρό του νέου παροξυσμού στην ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, το σμηναγό Μπαλταδώρο. Θύματα του ίδιου παροξυσμού είναι και οι Έλληνες στρ&al...
Βενεζουέλα: Χρειάζεται εργατική εναλλακτική
Τεύχος 127
Ο Νίκος Λούντος δίνει την πραγματική εικόνα της Βενεζουέλας και προτείνει διέξοδο. Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα έχουν μετατραπεί σε ιδεολογικό εργαλείο της δεξιάς σε όλο τον κόσμο για να πείσει ότι σοσιαλισμός σημαίνει καταστροφή. Πριν από μια δεκαετία η Βενεζουέλα έδινε επιχειρήμ...
Η Σαουδική Αραβία σε αναταραχή
Τεύχος 126
Η χώρα-κάστρο της συντήρησης στον Αραβικό κόσμο συγκλονίζεται από απόπειρες «εκσυγχρονισμού» και αναβάθμισης του ρόλου της στη Μέση Ανατολή, όπως εξηγεί ο Νίκος Λούντος. Μια από τις πιο τρανταχτές ενδείξεις των αλλαγών που εξελίσσονται στην παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων είναι η μετατροπή της &Sigm...
Το Καταλανικό ζήτημα
Τεύχος 125
Η Ισπανία και μαζί της η ΕΕ μπαίνει στη δίνη της κρίσης που άνοιξε το δημοψήφισμα στην Καταλωνία. Ο Νίκος Λούντος στέκεται στις ρίζες του ζητήματος και δείχνει το νήμα για την αντιμετώπιση της Αριστεράς. Το καταλανικό ζήτημα έσκασε σαν τριπλή βόμβα στην καρδιά της Ευρώπης στα τέλη του Σεπτέμβρη. Επαν...
Δημοψήφισμα για ανεξάρτητο Κουρδιστάν
Τεύχος 124
Ανοίγει ο δρόμος για να δικαιωθεί ο αγώνας των Κούρδων; Ο Νίκος Λούντος εξηγεί τα όρια της ηγεσίας Μπαρζανί και θυμίζει την εναλλακτική στρατηγική του κοινού ξεσηκωμού με το αραβικό, τουρκικό και ιρανικό «πεζοδρόμιο». Στις 25 Σεπτέμβρη οργανώνεται το δημοψήφισμα στο ιρακινό Κουρδιστάν για την &a...
Η Γαλλία μετά τις εκλογές Μακρόν, ο σωτήρας;
Τεύχος 123
Tο περιοδικό Εκόνομιστ λίγο πριν το δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία κυκλοφόρησε με εξώ- φυλλο τον νέο πρόεδρο, Εμανουέλ Μα- κρόν, να περπατάει στην επιφάνεια της θάλασσας με τίτλο “Ο σωτήρας της Ευ- ρώπης;” Δεν έφτασαν όλοι να παρομοι- άζουν τον Γάλλο πρόεδρο με τον Ιησού Χριστό πο&up...
Η Τουρκία μετά την αποτροπή του πραξικοπήματος
Τεύχος 118
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί τις πραγματικές διαστάσεις της κρίσης και των αδιεξόδων του Ερντογάν αλλά και των προκλήσεων για την Αριστερά. Τα ξημερώματα της 16ης του Ιούλη, οι φιλοχουντικές εφημερίδες στην Αίγυπτο πήγαν στο τυπογραφείο πανηγυρίζοντας: “Ο τουρκικός στρατός έριξε τον Ερντογάν”....
Ποδέμος, Μπλόκο, Σιν Φείν - Η Αριστερά στην Ευρώπη
Τεύχος 114
Ο Νίκος Λούντος δίνει την εικόνα μιας αριστεράς που ανεβαίνει. Δυο χρόνια τώρα, τουλάχιστον από τις τοπικές εκλογές στη Γαλλία το 2014, τα ΜΜΕ αρέσκονται να επαναλαμβάνουν ότι αυτοί που επωφελούνται από την κρίση στην Ευρώπη είναι οι φασίστες και η ακροδεξιά. Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές της &pi...
Η πρόκληση του Ποδέμος
Τεύχος 108
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί γιατί οι άρχουσες τάξεις φοβούνται την άνοδό του αλλά και γιατί η Αριστερά δεν μπορεί να περιοριστεί σε ρόλο χειροκροτητή του Ποδέμος. Το 2014 στην Ισπανία ήταν αναμφισβήτητα η χρονιά του Ποδέμος (στα ισπανικά «Μπορούμε»). Ένα κόμμα που τους πρώτους μήνες της χρονιάς δεν υπήρχ&epsilon...
Pώσικη Eπανάσταση - Aπρίλης του ‘17
Τεύχος 62
Η επανάσταση του Φλεβάρη 1917 στη Pωσία είχε γεννήσει ένα πολιτικό παράδοξο. Οι εργάτες και οι φαντάροι μέσα σε πέντε μέρες είχαν διαλύσει τον κρατικό μηχανισμό του τσάρου και είχαν πλέον όλη τη δύναμη στα χέρια τους. Ομως το σοβιέτ που συγκρότησαν στην εξεγερμένη Πετρούπολη αποφάσισε να παραδώσει την εξ&omicron...
Pώσικη Eπανάσταση: Tο πραξικόπημα Kορνίλοφ -O Λένιν διδάσκει Eνιαίο Mέτωπο
Τεύχος 64
H πιο κρίσιμη στιγμή της Eπανάστασης ήταν τον Aύγουστο του 1917, όταν υψώθηκε ανοιχτά η απειλή της αντεπανάστασης. Tα σοβιέτ βγήκαν νικητές χάρη στην τακτική των Mπολσεβίκων, εξηγεί ο Nίκος Λούντος. Τα “Ιουλιανά” είχαν δυσκολέψει πάρα πολύ την κατάσταση στη Ρωσία. Στις αρχές Ιούλη είχε ξεσπάσει μια ένοπλη εξέγε&r...
ΛA.O.Σ.- η φωλιά των φασιστών
Τεύχος 64
O Nίκος Λούντος εξηγεί γιατί η αριστερά χρειάζεται να απομονώσει το ΛA.O.Σ . μέσα και έξω από την βουλή. Το πιο ανησυχητικό ανάμεσα στα αποτελέσματα των εκλογών της 16ης Σεπτέμβρη είναι αυτό του Λαϊκου Ορθόδοξου Συναγερμού. Το ΛΑΟΣ, του Γιώργου Καρατζαφέρη μπήκε στη Βουλή με 3,8%, ανεβαίνοντας από το 2,19% πο&upsil...
Pώσικη Eπανάσταση: Oκτώβρης 1917
Τεύχος 65
O Nίκος Λούντος παρουσιάζει πώς οι Μπολσεβίκοι δίδαξαν την “τέχνη της εξέγερσης”. Οι επαναστάσεις είναι πολύ γρήγορες διαδικασίες. Από το ξέσπασμα του Φλεβάρη μέχρι την απόκρουση του πραξικοπήματος του Κορνίλοφ στα τέλη Αυγούστου είχαν γίνει τόσες πολλές ανατροπές στη Ρωσία που δεν είχαν γίν...
Kόσοβο-Kουρδιστάν: Στο έλεος των ανταγωνισμών
Τεύχος 66
O Nίκος Λούντος αναλύει τις κρίσεις στο Kόσοβο και στο Kουρδιστάν και προτείνει τη διεθνιστική πολιτική που μπορεί να δώσει λύση. Το 2007 τελείωσε κληροδοτώντας στο 2008 μια αναμενόμενη κρίση στο Κόσοβο και μια σε εξέλιξη κρίση στο Κουρδιστάν. Η κρίση στο Κόσοβο είναι ένας ανοιχτός λογαριασμός από το...
H Kίνα του Mάο - Aπό την “Πολιτιστική” στον Nίξον
Τεύχος 68
Για ένα μεγάλο τμήμα των αγωνιστών του ‘68 η Kίνα του Mάο έδινε πραγματική επαναστατική προοπτική. O Nίκος Λούντος εξηγεί γιατί αυτές οι ελπίδες διαψεύστηκαν. Για μια σειρά αγωνιστές και οργανώσεις που δυνάμωσαν μέσα στην έκρηξη του Μάη του '68 η Κίνα προσέφερε ένα σημείο αναφοράς. Στην Κίνα υπήρχε ένα καθεστώς π&...
Mίκλος Kουν: Mπουχάριν - Aπό την ηγεσία των μπολσεβίκων στο εκτελεστικό απόσπασμα
Τεύχος 67
Mίκλος Kουν: Mπουχάριν - Aπό την ηγεσία των μπολσεβίκων στο εκτελεστικό απόσπασμα Τιμή: 21 ευρώ, 420 σελίδες, Εκδόσεις Θεμέλιο Το βιβλίο του Μίκλος Κουν αν και κυκλοφόρησε πρόσφατα μεταφρασμένο από τα ουγγρικά, είναι γραμμένο πριν από 20 χρόνια. Η έκδοση όμως είναι σημαντική μιας και αποτελεί τη μοναδική βιο...
Pωσία - H επιστροφή της δεύτερης “υπερδύναμης”;
Τεύχος 67
O Nίκος Λούντος εξηγεί γιατί η Pωσία του Πούτιν δεν είναι “αντίβαρο” στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ είναι ο νέος πρόεδρος της Ρωσίας μετά τις προεδρικές εκλογές της 2 Μαρτίου. Παρότι ήταν πολλές οι καταγγελίες για νοθεία, έχουν να κάνουν όχι με το πρόσωπο του νικητή αλλά με το πραγμ&al...
Σχολές: H υποταγή στον “Nόμο-Πλαίσιο” δεν είναι δημοκρατία
Τεύχος 70
O Nίκος Λούντος απαντάει στους επικριτές του φοιτητικού κινήματος. Από την αρχή του εαρινού εξαμήνου δόθηκαν σε Πανεπιστήμια και ΤΕΙ μια σειρά μάχες με αφορμή την προσπάθεια εφαρμογής του Νόμου-Πλαίσιο. Η αντιμετώπιση αυτών των κινητοποιήσεων από την πλευρά των φοιτητικών παρατάξεων της κοινοβουλ&eps...
Λατινική Aμερική: Eνα βήμα πίσω, δύο βήματα μπροστά;
Τεύχος 71
O Nίκος Λούντος δίνει το πανόραμα των εξελίξεων στην Bενεζουέλα και την Bολιβία. Βολιβία 10 Σεπτέμβρη: ο πρόεδρος της χώρας, Εβο Μοράλες ανακοινώνει στον Aμερικάνο πρέσβη ότι είναι ανεπιθύμητος στη χώρα και τον στέλνει πίσω στην Ουάσινγκτον. Βενεζουέλα 12 Σεπτέμβρη: ο πρόεδρος της χώρας Ούγκο Τσάβες απελ...
Βαλκανική Συνεργασία
Τεύχος 72
Συνέντευξη με τους Ματία Μεντένιτσα (Σερβία), Μαρία-Ολγα ΖίσιτςΜογκμπόλου(Σερβία), Αλεξάνταρ Κοβατσέφσκι (Μακεδονία), Αλεξάνταρ Μίτσοφ (Μακεδονία), Μαρία Σπάσιτς (Σερβία), Ζντράβκο Σαβέσκι (Μακεδονία), Νιλουφέρ Ουργκού Ταλάι (Τουρκία). Πώς σας φάνηκε η Βαλκανική Σύσκεψη; Νιλουφέρ: Ηταν πολύ επιτυχημέν&e...
ΓΑΖΑ: Προπύργιο της Παλαιστινιακής Αντίστασης
Τεύχος 72
Ο αγώνας που δίνουν οι Παλαιστίνιοι της Γάζας ενάντια στην ισραηλινή κτηνωδία έχει συγκλονίσει όλο τον κόσμο. Ο Νίκος Λούντος μας καλεί να μπλοκάρουμε τη στρατιωτική αδελφοποίηση Ελλάδας και Ισραήλ. 1040 νεκροί, σχεδόν 5000 τραυματίες. Οταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ο αιματηρός απολογισ&...
Η Μέση Ανατολή μετά τη Γάζα
Τεύχος 73
Η σθεναρή Παλαιστινιακή Αντίσταση στη Γάζα οδηγεί ολόκληρη την περιοχή σε ανακατατάξεις, γράφει ο Νίκος Λούντος. Ο πόλεμος του Ισραήλ κατά της Γάζας τον περασμένο Γενάρη υπήρξε σημείο καμπής για την ισορροπία των δυνάμεων στη Μέση Ανατολή. Το Ισραήλ απέτυχε να καταφέρει στο ελάχιστο τους στό&c...
Ο ρατσισμός δεν είναι “ελευθερία του λόγου”
Τεύχος 95
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί γιατί η Αριστερά πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή κατά της ισλαμοφοβίας. Πλησιάζοντας προς τις 11 Σεπτέμβρη φέτος, στην 11η επέτειο της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο, τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ αυτοϊκανοποιούνταν με ένα κοινό μοτίβο, σύμφωνα με το οποίο έχει πλ...
Βιβλιοκριτική: Μ. Μαντανί - Καλός μουσουλμάνος, κακός μουσουλμάνος. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ο ψυχρός πόλεμος και τα αίτια της τρομοκρατίας και R. Hrair Dekmejian Επαναστατημένο Ισλάμ - Ο φονταμενταλισμός στον αραβικό κόσμο
Τεύχος 62
Aπομυθοποίηση της Iσλαμοφοβίας Ισλάμ, πολιτικό Ισλάμ, ισλαμικός φονταμενταλισμός, τρομοκρατία. Τέσσερα διαφορετικά φαινόμενα τα οποία η κυρίαρχη προπαγάνδα προσπαθεί να τα μπερδέψει και έτσι να ταυτίσει τους μουσουλμάνους με τους τρομοκράτες. Αυτή την προπαγάνδα βοηθάνε όσοι διανοούμεν...
Έξω οι φασίστες
Τεύχος 84
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί πώς γεννήθηκαν οι ναζιστικές συμμορίες και γιατί πρέπει να τις ξεγυμνώσουμε. Το εκλογικό αποτέλεσμα της Χρυσής Αυγής και η εκλογή του αρχιναζί Μιχαλολιάκου στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας λειτούργησε σαν σοκ για πολλούς. Ενα σοκ ορισμένες φορές είναι αναγκαίο για να αποκτήσει κανείς ξανά επαφή με την πραγματικότητα. Όταν, όχι πολύ καιρό πριν, ιδρυόταν η Κίνηση Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή, ήταν αρκετοί αυτοί που αμφισβητούσαν τη σημασία του δεύτερου συνθετικού της. Φασιστική Απειλή; Μήπως υπερβάλαμε; Από τη δεκαετία του ’90, το ΣΕΚ και η Οργάνωση Σοσιαλιστική Επανάσταση τόνιζε την ανάγκη ενιαιομετωπικής δράσης ενάντια στις φασιστικές συμμορίες. Μια από τις αντιρρήσεις τότε ήταν ότι δεν πρέπει να ασχολούμαστε με γραφικούς γιατί τους δίνουμε αξία. Τώρα το πράγματα φαίνονται πιο ξεκάθαρα και πολλοί κατάλαβαν την ανάγκη να σημάνει συναγερμός. Ενα παράδειγμα για αυτή τη θετική στροφή είναι το σχόλιο του Στάθη στην Ελευθεροτυπία, λίγες μέρες μετά τις εκλογές: «Η Χρυσή Αυγή είναι οι Ελληνες Ναζί. [...] Οι φασίστες και οι εθνικιστές μισούν τους άλλους. Μισούν τους Εβραίους – είναι αντισημίτες. Μισούν τους Μουσουλμάνους – είναι ισλαμοφοβικοί. Μισούν τους ξένους γενικώς – είναι ρατσιστές. Τα καθίκια που πιστεύουν τέτοια πράγματα έχουν κάψει ήδη μία φορά την ανθρωπότητα στα Αουσβιτς. Και η Χρυσή Αυγή πιστεύει ακριβώς αυτά – τα ίδια που πίστευαν και οι Ευρωπαίοι Ναζί, είτε Γερμανοί είτε Βέλγοι, πασπαλισμένα και με ολίγην από βαλκανικό καρκατσου...
O Φλεβάρης του ‘17
Τεύχος 61
Οι επαναστάσεις ποτέ δεν είναι υποθέσεις μιας μέρας, δεν είναι πραξικοπήματα, αλλά διαδικασίες που κρατάνε μήνες, κάποιες φορές και χρόνια. Το Φλεβάρη του 1917 οι εργάτες της Πετρούπολης έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για εκείνη την επαναστατική διαδικασία που κορυφώθηκε οχτώ μήνες μετά, τον Οκτ...
H Pώσικη Eπανάσταση
Τεύχος 61
O Nίκος Λούντος ξεκινάει το αφιέρωμα για την Pώσικη Eπανάσταση που φέτος συμπληρώνει 90 χρόνια. Φέτος κλείνουν 90 χρόνια από τη Ρώσικη επανάσταση και οι μέρες που εκδίδεται το περιοδικό που έχετε στα χέρια σας αντιστοιχούν στις μέρες που αυτή η επανάσταση ξεκινούσε, το Φλεβάρη του 1917. Η ρώσικη επανάσταση είν&alpha...
Μέση Ανατολή: Αντιπολεμικό κίνημα ενάντια στις επεμβάσεις
Τεύχος 107
Οι νέες σφαγές στο Ιράκ και τη Συρία είναι το κόστος των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στην περιοχή, όπως εξηγεί ο Νίκος Λούντος. Από τις στήλες αυτού του περιοδικού έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στην παταγώδη αποτυχία της αμερικάνικης επέμβασης και κατοχής στο Ιράκ. Χρειάστηκε πολλές φορές την τ&ep...
Διαρκής Επανάσταση
Τεύχος 85
Ο Νίκος Λούντος ξετυλίγει το νήμα των εργατικών αγώνων και των πολιτικών διεργασιών πριν την αιγυπτιακή επανάσταση.Η Τυνησία, η Αίγυπτος και η Λιβύη έφεραν τις επαναστάσεις ξανά στο προσκήνιο. Για όσους είχαν ξεγράψει την επανάσταση τα γεγονότα έσκασαν σαν κεραυνός. Γι'αυτό και στη συνέχεια, πολλοί βρέθηκαν ευάλωτοι σε μια ανάλυση ότι τελικά δεν συνέβη και κάτι σοβαρό στην Αίγυπτο. Όταν ο στρατός πήρε την εξουσία στη θέση του Μουμπάρακ και οι διαδηλωτές εγκατέλειψαν την πλατεία Ταχρίρ έμοιαζε ότι η επανάσταση κατέληξε σε πραξικόπημα. Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Η υποτίμηση των εξελίξεων στην Αίγυπτο οφείλεται συνήθως σε άγνοια δύο πραγμάτων, των κοινωνικών δυνάμεων που μπήκαν σε κίνηση και της φύσης του καθεστώτος του Μουμπάρακ. Όμως, υπάρχει και ένα τρίτο βασικό ζήτημα που χρειάζεται να επαναφέρουμε στη συζήτηση για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει: χρειάζεται να θυμηθούμε ότι οι επαναστάσεις δεν είναι “μέρες οργής” αλλά διαδικασίες που κρατάνε μήνες ή και χρόνια, και αυτό που τις χαρακτηρίζει είναι η δυναμική εισβολή εκατομμυρίων ανθρώπων στο προσκήνιο της ιστορίας. Με βάση αυτά, ας δούμε τι είδους διαδικασία είναι αυτή που έχει ανοίξει στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Αίγυπτο. Ο Τάρικ Αλί έκανε πρόσφατα τη σύγκριση των εξελίξεων στον αραβικό κόσμο με τις δημοκρατικές επαναστάσεις του 1848 στην Ευρώπη.1 Η αναφορά στο 1848 είναι χρήσιμη για να θυμηθούμε ότι το “διεθνές ντόμινο” των επαναστάσεων δεν είναι καινούργιο φαινόμενο. Όμως το μεγάλο μάθημα του 1848 ή...
Τα αραβικά καθεστώτα
Τεύχος 86
Από την κρίση του κρατικού καπιταλισμού στην κρίση της παγκοσμιοποιημένης αγοράς. Γράφει ο Νίκος Λούντος.Οι επαναστάσεις στον αραβικό κόσμο έχουν ανοίξει τη συζήτηση για τι είδους είναι τα καθεστώτα που καταρρέουν. Η τεράστια διαφθορά, ο μεγάλος ρόλος του στρατού, η έλλειψη δημοκρατίας, το πετρέλαιο και οι σχέσεις με τους ιμπεριαλιστές οδηγούν πολλές φορές σε εκτιμήσεις ότι τα καθεστώτα αυτά είναι ειδικές αραβικές εξαιρέσεις και κατά συνέπεια οι επαναστάσεις που εξελίσσονται μπροστά μας είναι και αυτές «εξαιρέσεις». Το γεγονός ότι μερικά από αυτά τα καθεστώτα έχουν την καταγωγή τους σε ριζοσπαστικά κινήματα παλιότερων δεκαετιών ανοίγουν επιπλέον συζήτηση για το αν η διαδικασία είναι ενιαία: το καθεστώς Άσαντ στη Συρία δεν είναι υποταγμένο στον ιμπεριαλισμό με τον ίδιο τρόπο που ήταν ο Μουμπάρακ. Πρέπει αυτό να μας κάνει να θεωρούμε ότι ο εξεγερμένος κόσμος στη Συρία αξίζει λιγότερο την υποστήριξή μας σε σχέση με τους διαδηλωτές της πλατείας Ταχρίρ; Χρειάζεται να γυρίσουμε στην καταγωγή αυτών των καθεστώτων για να ξεκαθαρίσουμε ότι σε καμιά περίπτωση η πορεία τους δεν ήταν εξαίρεση. Η σημερινή τους κρίση είναι κομμάτι της κρίσης του παγκόσμιου καπιταλισμού, με τον ίδιο τρόπο που πριν από 50 χρόνια οι ελπίδες τους για ανάπτυξη έρχονταν ως κομμάτι της άνθησης του παγκόσμιου καπιταλισμού πάνω στα ερείπια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου. Τα καθεστώτα στον αραβικό κόσμο έχουν δύο ειδών προελεύσεις. Από τη μια μεριά είναι αυτά που στήθηκαν με τη βοήθεια των ιμπεριαλιστών μετά τον Δεύτερο...
Σύνταγμα: Η Πλατεία της Αντίστασης
Τεύχος 87
Ο Νίκος Λούντος αναλύει την έκρηξη των “Αγανακτισμένων” που εισέβαλε στο πολιτικό σκηνικό.Οι διαδηλώσεις στο Σύνταγμα, στο Λευκό Πύργο και σε άλλες πλατείες σε ολόκληρη τη χώρα έγιναν ο παράγοντας που εισέβαλε στο πολιτικό σκηνικό τους τελευταίους δύο μήνες και αναστάτωσε ό,τι είχε απομείνει σταθερό. Η κυβέρνηση όχι απλά τραντάχτηκε αλλά έφτασε στα όρια της κατάρρευσης, με το φιάσκο της παραίτησης και ξε-παραίτησης του Παπανδρέου μέσα σε 24 ώρες κάτω από τη διπλή πίεση της Πανεργατικής Απεργίας στις 15 του Ιούνη και της καθημερινής συγκέντρωσης χιλιάδων κόσμου στους δρόμους. Οι αρχικές προσπάθειες των ΜΜΕ και της κυβέρνησης να χαϊδέψουν και να ζωγραφίσουν με τα δικά τους χρώματα τις διαδηλώσεις αποδείχθηκαν ευσεβείς πόθοι. Μπορεί ο Πρετεντέρης να έγραψε ότι “του άρεσαν οι πλατείες” αλλά στις πλατείες δεν τόλμησε να πάει, και δεν πέρασε μία βδομάδα μέχρι να αρχίσουν να τις αντιμετωπίζουν με το ίδιο δηλητήριο που έριξαν σε όλους τους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Από αυτή την άποψη, ίσως η πιο ειλικρινής – και προφητική – κριτική ήρθε από το κύριο άρθρο του ΒΗΜΑgazino την πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων που έγραφε πως οι διαδηλώσεις των πλατειών στην Ελλάδα δεν θα έπρεπε να μας ενθουσιάζουν όπως μας ενθουσίασαν οι αντίστοιχες στη Μέση Ανατολή και στην Ισπανία, γιατί στην Ελλάδα δεν έλειψαν οι διαδηλώσεις, οι καταλήψεις και οι απεργίες και αργά η γρήγορα το κίνημα των πλατείων θα καθοριστεί από αυτό το παρελθόν. Οντως, το ξέσπασμα των πλατειών ήρθε να συμπληρώσει και ν...
Ελλάδα - Κύπρος – Ισραήλ, ο αντιδραστικός “άξονας”
Τεύχος 88
Οι συνεργασίες του Παπανδρέου και του Χριστόφια με το Ισραήλ σημαίνουν εμπλοκή στους άγριους ανταγωνισμούς της περιοχής, υποστηρίζει ο Νίκος Λούντος. Όχι μόνο για τον έλεγχο του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και για την αντεπαναστατική σταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής σε βάρος των αραβικών επαναστάσεων.Η φονική έκρηξη της 11ης Ιούλη στην Κύπρο δεν έφερε στο φως μόνο τα συσσωρευμένα εκρηκτικά στη βάση “Ευάγγελος Φλωράκης”, αλλά και τις συσσωρευμένες εντάσεις στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Οι 13 Κύπριοι που σκοτώθηκαν το καλοκαίρι του 2011 δεν μπορούν να ιδωθούν ξεχωριστά από τους τρεις χιλιάδες Λιβανέζους και Παλαιστίνιους που δολοφονήθηκαν το 2006 και το 2009 στις επιδρομές του Ισραήλ. Ο ελληνικός και ο ελληνοκυπριακός καπιταλισμός έχουν επιλέξει όλα αυτά τα χρόνια να γίνονται όλο και πιο απαραίτητα κομμάτια αυτού του επικίνδυνου παζλ, αφήνοντας τους αθώους να πληρώνουν τις συνέπειες. Το 2011, όμως, δεν είναι μια χρονιά όπως όλες οι άλλες. Οι επαναστάσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο ανατάραξαν την λεγόμενη 40ετή σταθερότητα και έβαλαν σε αμφιβήτηση όλα τα δεδομένα της περιοχής. Οι ανταγωνισμοί έχουν πολλαπλασιαστεί, όλοι οι παίχτες – περιφερειακοί και παγκόσμιοι – κάνουν προσπάθεια είτε να μπουν σε χωράφια που μέχρι χτες τούς ήταν κλειστά ή να μην χάσουν αυτά που είχαν. Οι βομβαρδισμοί στη Λιβύη είναι το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα. Την ίδια στιγμή, έχει ξεκλειδωθεί η δυναμική των κινημάτων σε όλες τις χώρες της περιοχής με την επανάσταση να βρίσκεται στην...
Πακιστάν - Το νέο “πεδίο βολής” του ιμπεριαλισμού
Τεύχος 74
Αντί για τον τερματισμό του πολέμου στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν η νέα στρατηγική των ΗΠΑ φέρνει την επέκτασή του στο Πακιστάν, διαπιστώνει ο Νίκος Λούντος “Δεν ψάχνουμε πλέον τρόπους για το πώς μπορεί το Πακιστάν να βοηθήσει το Αφγανιστάν. Ψάχνουμε τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε το Πακιστάν να τα βγάλει πέρα μέσα σε αυτήν την περίοδο”. Ανώνυμο στέλεχος της κυβέρνησης Ομπάμα στους New York Times, 30 Απρίλη 2009. “Η κυβέρνηση του Πακιστάν υπαναχωρεί απέναντι στους Ταλιμπάν και τους εξτρεμιστές”. Χίλαρι Κλίντον, 22 Απρίλη 2009. “Είμαι βαθειά ανήσυχος για την κατάσταση στο Πακιστάν. Οχι γιατί πιστεύω ότι οι Ταλιμπάν άμεσα μπορούν να πάρουν την εξουσία, αλλά γιατί η σημερινή πολιτική κυβέρνηση είναι πολύ εύθραυστη”. Μπαράκ Ομπάμα, 29 Απρίλη 2009, στην ομιλία του για τις 100 πρώτες μέρες στην προεδρία. Η κρίση του πολέμου στο Αφγανιστάν βρίσκεται για τα καλά μέσα στο γειτονικό Πακιστάν. Χρειάζεται κανείς να επιμείνει στην τεράστια σημασία που έχει αυτή η εξέλιξη. Το Πακιστάν αποτελεί χώρα κλειδί για τις γεωπολιτικές ισορροπίες και ο κίνδυνος της αποσταθεροποίησης αναγκάζει τους ισχυρούς του πλανήτη να κάνουν δηλώσεις όπως αυτές που παραθέσαμε παραπάνω. Πρόκειται για μια χώρα με πληθυσμό 165 εκατομμύρια, με τον έβδομο μεγαλύτερο στρατό του κόσμου. Είναι μία από τις εννέα χώρες που κατέχουν πυρηνικά όπλα και μάλιστα χωρίς να βρίσκεται εντός της συνθήκης για τη μη-διασπορά πυρηνικών. Η στρατιωτική ανάπτυξη του Πακιστάν, στα 60 χρόνια ύπαρξής του ως ανεξάρτητου κ...
Θρησκεία & κινήματα
Τεύχος 75
Ο Νίκος Λούντος ανοίγει τη συζήτηση για τη στάση της Αριστεράς απέναντι στις ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος του Ισλάμ.Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Ιράκ και τη Σομαλία και η συνολική αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής άλλαξαν τη θρησκευτική σύνθεση των μεταναστών στην Ελλάδα. Ένα μεγάλο μέρος των μεταναστών και των προσφύγων που έχουν ήδη έρθει ή θα έρθουν στην Ελλάδα είναι μουσουλμάνοι. Η κυβέρνηση και οι φασίστες έκαναν στροφή στο ρεπερτόριό τους, εντάσσοντας και τη θρησκεία στα στοιχεία που χωρίζουν τους ντόπιους από τους ξένους εργάτες. Το γεγονός ότι είναι μουσουλμάνοι κάνει τους μετανάστες “διπλά επικίνδυνους”, ακόμη περισσότερο “ξένους”. Η αστυνομία στοχοποιεί τους μουσουλμάνους προσβάλλοντας την πίστη τους και απειλώντας τα τζαμιά. Η Αριστερά πρέπει από τη μεριά της να ανταποκριθεί σε αυτή την αλλαγή, μπαίνοντας στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των θρησκευτικών δικαιωμάτων των μεταναστών και παλεύοντας ενάντια στην ιδεολογική επίθεση της ισλαμοφοβίας. Οι μουσουλμάνοι μετανάστες στην Ελλάδα στη δεκαετία του '90 έμοιαζαν αόρατοι. Το πρώτο μαζικό κύμα μετανάστευσης προερχόταν τότε κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη. Οι μετανάστες ήταν πλειοψηφικά χριστιανοί. Μουσουλμάνοι μετανάστες υπήρχαν όμως στην Ελλάδα από πιο πριν. Κάποιες χιλιάδες Πακιστανοί ζουν εδώ από τη δεκαετία του '70, αλλά και Παλαιστίνιοι και άλλοι Άραβες. Όλοι τους βιώνουν για δεκαετίες τα προβλήματα που τώρα μοιάζουν να εμφανίστηκαν από το πουθενά. Έπρεπε να καταφεύγουν σε αυτ...
Ιράν
Τεύχος 76
Τρία εκατομμύρια διαδηλωτές βγήκαν στους δρόμους της Τεχεράνης και των άλλων πόλεων. Αυτό το κίνημα είναι η ελπίδα των εργατών, των γυναικών, των καταπιεσμένων και πρέπει να το προστατεύσουμε από τις πολεμικές απειλές ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ. Ο Νίκος Λούντος δίνει την εικόνα.Το κύμα διαδηλώσεων που ξέσπασε στο Ιράν μετά τις πρόσφατες προεδρικές εκλογές της 12ης Ιούνη είναι η σημαντικότερη κοινωνική έκρηξη στη χώρα μετά την επανάσταση του 1979. Αφορμή υπήρξε η ανακοίνωση του εκλογικού αποτελέσματος που έφερε τον Αχμαντινετζάντ νικητή από τον πρώτο γύρο με περισσότερο από 62%. Υποψήφιοι της αντιπολίτευσης κατήγγειλαν νοθεία και μέσα σε λίγη ώρα οργανώθηκαν οι πρώτες κινητοποιήσεις. Τις επόμενες μέρες περισσότεροι από τρία εκατομμύρια άνθρωποι βρέθηκαν στους δρόμους της Τεχεράνης. Η 27χρονη Νέντα Σολτάν που δολοφονήθηκε στις 20 Ιούνη έγινε σύμβολο της ηρωικότητας του κινήματος, όμως συνολικά οι νεκροί υπολογίζονται περισσότεροι από 100. Οι κηδείες έδιναν αφορμή για νέες διαδηλώσεις ενώ τα ιρανικά σώματα ασφαλείας οργάνωναν επιθέσεις ακόμη και μέσα στα νεκροταφεία. Μέχρι τις 6 Αυγούστου, οπότε ο Αχμαντινετζάντ ορκίστηκε πρόεδρος για δεύτερη φορά, είχαν μεσολαβήσει εκατοντάδες διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις, άγρια καταστολή και τεράστιες συγκρούσεις με την αστυνομία και τα παραστρατιωτικά σώματα. Αυτός ο πρώτος κύκλος κάθε άλλο παρά έκλεισε την κρίση στο Ιράν. Μέσα στον ίδιο τον κρατικό μηχανισμό, το ρήγμα ανάμεσα στους υποστηρικτές του Αχμαντινετζάντ και τους αντιπάλους του, θα οδηγήσε...
Δέκα χρόνια από το Σιάτλ
Τεύχος 77
Οι διαδηλωτές που ακύρωσαν τη Σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στο Σιάτλ στα τέλη του 1999 έγιναν η θρυαλίδα ενός νέου αντικαπιταλιστικού κινήματος. Ο Νίκος Λούντος παρουσιάζει τις καμπές αυτής της πορείας. Το Νοέμβρη κλείνουν 10 χρόνια από τη διαδήλωση του Σιάτλ ή τη «Μάχη του Σιάτλ» όπως έχει μείνει στο λεξιλόγιο του αμερικάνικου κινήματος. Το Σιάτλ παραμένει σύμβολο μιας μεγάλης στροφής. Στα έκτακτα δελτία του CNN που μετέδιδαν εκείνες τις μέρες των συγκρούσεων έξω από τη σύνοδο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο άκουσαν όχι μία αλλά πολλές ειδήσεις που δεν τις περίμεναν. Ηταν μια μαζική και μαχητική διαδήλωση μέσα στις ΗΠΑ. Η κινητοποίηση κατάφερε να ακυρώσει τη Σύνοδο. Οι διαδηλωτές ήταν ένα μείγμα ακτιβιστών από διάφορα κινήματα μαζί με οργανωμένα μπλοκ συνδικαλισμένων εργατών. Τα αιτήματα και τα συνθήματα είχαν καταφέρει να ενωθούν σε μια κεντρική αιχμή ενάντια στον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό. Ολα αυτά τα χαρακτηριστικά έδειχναν ότι κάτι έχει αλλάξει, αν μη τι άλλο μέσα στην Αμερική όπου από το 1981, όταν ο Ρήγκαν τσάκισε τη μεγάλη απεργία των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, το εργατικό κίνημα πήγαινε από υποχώρηση σε υποχώρηση παρασύροντας μαζί του όλα τα κινήματα. Το κίνημα επέστρεφε και ήταν πιο αντικαπιταλιστικό από ποτέ. Το Σιάτλ δεν ήταν η αρχή. Υπήρχαν και άλλα προμηνύματα ότι ο κύκλος της υποχώρησης σε παγκόσμιο επίπεδο έκλεινε, με πιο κομβική τη γενική απεργία του 1995 στη Γαλλία. Λειτούργησε όμως σαν...
Ένα ιμπεριαλιστικό ορμητήριο
Τεύχος 78
Όπως εξηγεί ο Νίκος Λούντος, οι φιλοδοξίες του ελληνικού καπιταλισμού απλώνονται από τα Βαλκάνια μέχρι τη Μέση Ανατολή.Αν στο μέτωπο της οικονομίας η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να πει όσο το δυνατόν λιγότερα, η γραμμή της στην εξωτερική πολιτική, ιδιαίτερα όσον αφορά στα Βαλκάνια, διατυπώνεται με μεγαλοστομίες. Ο Γ. Παπανδρέου σύγκρινε την “Ατζέντα 2014” που φιλοδοξεί να εντάξει τα Δυτικά Βαλκάνια σε ΝΑΤΟ και ΕΕ μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια με αναίρεση του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Στην τελευταία του επίσκεψη στο Βελιγράδι, μάς κάλεσε να θυμηθούμε ότι υπήρχε εποχή που τα Βαλκάνια δεν είχαν εθνικά κράτη και εθνικά σύνορα, υπονοώντας ότι η ένταξη στην ΕΕ ανοίγει μια αντίστοιχη “διεθνιστική” προοπτική. Εκτός από τα μεγάλα λόγια, βρίσκεται σε εξέλιξη έντονη κινητικότητα. Μετά τον “διπλωματικό Δεκέμβρη” με τη Σύνοδο του ΟΑΣΕ στην Αθήνα, τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ακολουθούν επισκέψεις και επαφές από τα Βαλκάνια μέχρι τις ΗΠΑ. Η κριτική που ασκούν οι σημερινοί υπουργοί στην κυβέρνηση Καραμανλή είναι ότι δεν κινήθηκε αρκετά, υπήρξε παθητική και δεν πήρε αρκετές πρωτοβουλίες. Ο Παπανδρέου έχει κρατήσει ο ίδιος το Υπουργείο Εξωτερικών για να ανεβάσει το κύρος των επαφών και να δείξει τις προτεραιότητες. Το ερώτημα που ανοίγει είναι τι στάση πρέπει να κρατήσει η Αριστερά απέναντι σε όλα αυτά. Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, απαντώντας, είναι να ξεκαθαρίσουμε πόσο ψεύτικη είναι η εικόνα που φιλοτεχνεί η κυβέρνηση. Δεν βρισκόμαστε στα πρόθυρα της ειρηνικής επί...
Στο πλευρό της Γάζας
Τεύχος 81
Η επίθεση στο “Στόλο της Ελευθερίας” αποκάλυψε τα αδιέξοδα του Ισραήλ αλλά και τον κυνισμό των συμμάχων του στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Ο Νίκος Λούντος αναλύει τις εξελίξεις.Μπορεί εκεί που τελειώνει η λογική να αρχίζει το Ισραήλ, όμως ο παραλογισμός των γεγονότων της 31ης του Μάη ξάφνιασε και τους πιο υποψιασμένους. Οι ισραηλινές ειδικές δυνάμεις περικύκλωσαν τα πλοία των ακτιβιστών του «Στόλου της Ελευθερίας», έκαναν απόβαση στο μεγαλύτερο απ’ όλα, το τουρκικό «Μαβί Μαρμαρά», άρχισαν να ρίχνουν με πραγματικά πυρά πάνω στους άμαχους, σκοτώνοντας εννέα ανθρώπους. Κάθε στιγμιότυπο αυτής της επιχείρησης ήταν και μια επίδειξη ότι το Ισραήλ δεν έχει κανένα όριο στη βαρβαρότητά του. Η επίθεση έγινε ενώ ήταν επιβεβαιωμένο ότι το μόνο φορτίο ήταν ανθρωπιστική βοήθεια. Πραγματοποιήθηκε σε διεθνή ύδατα χωρίς κανένα σεβασμό στην όποια «νομιμότητα», τα πλοία δεν ακινητοποιήθηκαν με σαμποτάζ όπως ήταν το αναμενόμενο αλλά δέχτηκαν την επίθεση εν πλω, οι άοπλοι επιβάτες αντιμετωπίστηκαν σαν τρομοκράτες. Κάποιοι από τους νεκρούς αφέθηκαν να σβήσουν όντας τραυματίες πάνω στο πλοίο. Ολοι οι ακτιβιστές οδηγήθηκαν σε φυλακές, τους έκλεψαν τα προσωπικά τους είδη, από ρούχα μέχρι λάπτοπ και κάμερες και τελικά απελάθηκαν χωρίς καν να τους επιτραπεί να κινηθούν νομικά. Τα πλοία παραμένουν μέχρι σήμερα σε ρόλο τελευταίων συμβολικών όμηρων αυτής της ισραηλινής πειρατείας. Σε ιστορική κλίμακα, αυτό το ισραηλινό έγκλημα είναι μικρό. Το πιστοποιητικό γέννησης του Ισραήλ είναι η εκδίωξη 700 χιλιάδων Π...
Οι απεργίες στην Κίνα
Τεύχος 82
Νίκος Λούντος παρουσιάζει τον γίγαντα πίσω από το κύμα των εργατικών απεργιών που σαρώνουν την Κίνα: την κινέζικη εργατική τάξη.Η συνηθισμένη εικόνα για τους κινέζους εργάτες είναι ως θύματα ενός αυταρχικού καθεστώτος, ως μετακινούμενες μάζες στο κυνήγι του μεροκάματου, που πληρώνονται λίγο πάνω από το όριο επιβίωσης και παραμένουν ανοργάνωτοι και χωρίς αντίσταση. Δεν είναι αθώα αυτή η διαρκής παρουσίασή τους σαν άβουλα εξαρτήματα του κινέζικου καπιταλισμού. Την τελευταία δεκαετία η Κίνα χρησιμοποιείται σαν επιχείρημα για το χτύπημα των εργατικών δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο. Αν η άνοδος του άστρου της Κίνας οφείλεται στο φτηνό εργατικό κόστος, σημαίνει πως στον ανταγωνισμό με τον ευρωπαϊκό και τον αμερικάνικο καπιταλισμό όλοι μας πρέπει να κάνουμε θυσίες γιατί οι Κινέζοι παράγουν φτηνότερα. Ετσι εξηγείται γιατί μια σειρά από δυνατές απεργίες που ξέσπασαν με επίκεντρο τη Χόντα τον Ιούνη που μας περασε, προκάλεσαν πάταγο διεθνώς. Εφημερίδες σαν τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ή τους Τάιμς της Νέας Υόρκης αναγκάστηκαν να κάνουν κάτι που συνήθως αποφεύγουν: εργατικό ρεπορτάζ.Το κύμα ξεκίνησε στις 21 Μάη με την απεργία στο εργοστάσιο της Χόντα στην πόλη Φοσάν, όπου κατασκευάζονται σανζμάν. 1900 εργάτες σταμάτησαν τη δουλειά απαιτώντας αυξήσεις 40%. Μέσα σε μια βδομάδα, η απεργία είχε καταφέρει να μπλοκάρει την παραγωγή και σε άλλα εργοστάσια της Χόντα. Τα εξαρτήματα από το εργοστάσιο στο Φοσάν ήταν απαραίτητα. Η εργοδοσία άρχισε να υποχωρεί προτείνοντας αυξήσεις 24%. Η τελική συμφωνία προ...
Ο Τρότσκι το ’30
Τεύχος 83
Ο Νίκος Λούντος παρουσιάζει τις μάχες του Τρότσκι στη δεκαετία του ‘30. Ένα χρονικό για να εξηγήσουμε το τότε και να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη σήμερα.Εχουμε σήμερα το πλεονέκτημα να μπορούμε να κοιτάξουμε το φιλμ της δεκαετίας του ’30 γνωρίζοντας το τέλος του. Οσοι περιγράφουν την καπιταλιστική κρίση λες και είναι κάποιου είδους μετεωρολογικό φαινόμενο ή κρυολόγημα που πρέπει να περιμένουμε να περάσει, ξεχνάνε τι πραγματικά συνέβη στη δεκαετία του ’30. Η δεκαετία εκείνη κατέληξε στα «μεσάνυχτα της ιστορίας», στο φασισμό και το Β΄΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Βασικός κινητήρας των εξελίξεων ήταν η οικονομική κρίση που άρχισε να επιταχύνεται μετά το Κραχ στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης το ’29. Το 1932 το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού στις ΗΠΑ και τη Γερμανία είχε βγει στην ανεργία και ένας στους πέντε ήταν άνεργος στη Βρετανία. Συνολικά οι άνεργοι παγκόσμια εκτινάχθηκαν από 10 εκ. το 1929 σε 40 εκ. το 1932. Ο καπιταλισμός σήμερα περνάει τη μεγαλύτερη κρίση του μετά τη δεκαετία του ’30. Γι’αυτό είναι κάτι παραπάνω από σημαντική η συζήτηση για τα συμπεράσματα εκείνης της δεκαετίας. Είναι σημαντική γιατί τα γεγονότα της δεκαετίας του ’30 δεν εξελίχθηκαν σαν τρένο πάνω σε προκαθορισμένη τροχιά. Αντίθετα, για ολόκληρη την ανθρωπότητα παίχτηκε το πιο ακραίο στοίχημα, ανάμεσα στη βαρβαρότητα και την επανάσταση. Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουμε γυρνώντας στη δεκαετία του ’30 είναι γιατί το εργατικό κίνημα δεν μπόρεσε να κερδίσει εκείνο το στοίχημα. Και η απάντηση δεν μπορεί να βρεθε...
Η Αίγυπτος συνεχίζει
Τεύχος 94
Ο Νίκος Λούντος σκιαγραφεί τις εξελίξεις στην Αίγυπτο μετά τις Προεδρικές εκλογές. Η ανακοίνωση, λίγο πριν τον Δεκαπενταύγουστο, ότι ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Μοχάμεντ Μούρσι, παύει από τη θέση του επικεφαλής του Στρατιωτικού Συμβουλίου, τον Στρατάρχη Ταντάουϊ, προκάλεσε χαρά και ανακούφισ&e...
Η διεθνής συζήτηση για την Ελλάδα. Διάλογος για τη στρατηγική
Τεύχος 93
Ο Νίκος Λούντος αντλεί συμπεράσματα από τις διεθνείς αντιπαραθέσεις για την προοπτική του κινήματος στην Ελλάδα. Δεν υπήρξε έντυπο της Αριστεράς διεθνώς που να μην ασχολήθηκε με τα ζητήματα που ανέδειξαν οι ελληνικές εκλογές. Εξελίχθηκε ένας τεράστιος διάλογος που κάθε άλλο παρά έχει &...
Καζάνι που βράζει η Ευρώπη
Τεύχος 92
Ο Νίκος Λούντος ξεδιπλώνει το νήμα των πανευρωπαϊκών αγώνων ενάντια στη λιτότητα και βγάζει κρίσιμα συμπεράσματα. Οι προσπάθειες να περιγραφεί η οικονομική κρίση ως “ελληνικό φαινόμενο” έχουν πλέον χάσει κάθε αξιοπιστία. Μαζί τους όμως τα τελευταία δύο χρόνια συνυπάρχει μια δίδυμη εκτίμηση, που &la...
Η Αριστερά στο στόχαστρο
Τεύχος 91
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί τη δημοσκοπική άνοδο της Αριστεράς και τις λυσσαλέες επιθέσεις που δέχεται και στέκεται ιδιαίτερα στον ρόλο της επαναστατικής Αριστεράς. Η πολιτική ενότητα των κομμάτων του Μνημονίου στήθηκε πάνω στην επιβολή των Μνημονίων. Η ιδεολογική τους ενότητα στήνεται κάθ&epsi...
Η επανάσταση στην Αίγυπτο
Τεύχος 96
Πού βαδίζει η Αίγυπτος; Πίσω σε έναν “ισλαμικό χειμώνα” μετά την “αραβική άνοιξη”; Ή μήπως οι εργάτες μπαίνουν σε μια νέα φάση; Ο Νίκος Λούντος ενημερώνει και εξηγεί. Το 2012 ήταν η δεύτερη χρονιά της επανάστασης στην Αίγυπτο. Είναι σημαντικό να ξεκινάει κανείς από αυτή την αφετηρία, καθώς πάνω στα αιγυπτιακά γεγονότ&...
Επέμβαση στο Μαλί. Πόλεμος στην “πίσω αυλή” της Γαλλίας
Τεύχος 97
“Στο Βόρειο Μαλί δεν υπάρχουν δρόμοι, δεν υπάρχουν νοσοκομεία, σχολεία, πηγάδια ούτε βασικές υποδομές”. Ο Νίκος Λούντος παρουσιάζει τη φτώχεια και τους ανταγωνισμούς πίσω από τη Γαλλική επίθεση. Η επέμβαση των Γάλλων στο Μαλί έπιασε τους περισσότερους απροετοίμαστους. Τι συμβαίνει στ&omic...
Το κίνημα της Ταξίμ δεν είναι “κεραυνός εν αιθρία”
Τεύχος 99
Ο Νίκος Λούντος αναλύει το υπόβαθρο της μαζικής έκρηξης που συγκλονίζει την Τουρκία. Μπορούν μερικά δέντρα σε ένα πάρκο να γίνουν ο καταλύτης αποσταθεροποίησης μιας κυβέρνησης που φαινόταν να μην αμφισβητείται από πουθενά; Η απάντηση δόθηκε τόσο εμφατικά με τα γεγονότα που εξελίχθηκαν τον Ιούνη...
Κρατικός καπιταλισμός και σοσιαλισμος από τα κάτω
Τεύχος 100
Δεν υπάρχουν υποκατάστατα για την εξουσία των εργατών. Η κατάρρευση του Ανατολικού μπλοκ ήταν η επιβεβαίωση της πολύτιμης κληρονομιάς του σοσιαλισμού "από τα κάτω", γράφει ο Νίκος Λούντος. Οι αρχές της δεκαετίας του '90 ήταν μια πολύ δύσκολη περίοδος για την Αριστερά. Όταν κυκλοφόρησε το πρώτο τ&...
1968-1974: Ένας κόσμος σε αναβρασμό
Τεύχος 101
Ο Νίκος Λούντος εξηγεί γιατί το Πολυτεχνείο έπαιρνε έμπνευση από την Ταϊλάνδη και την έστελνε ως την Πορτογαλία. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήρθε μέσα σε μια περίοδο στην οποία ο παγκόσμιος καπιταλισμός περνούσε την πιο μεγάλη του αποσταθεροποίηση μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κρίση της Χού&...
Το πραξικόπημα της Χούντας στην Κύπρο
Τεύχος 105
Μια αιματηρή στρατιωτική επέμβαση που κατέληξε σε φιάσκο και οδήγησε στην κατάρρευση της δικτατορίας, όπως περιγράφει ο Νίκος Λούντος. 40 χρόνια κλείνουν αυτό τον Ιούλη από τα γεγονότα στην Κύπρο που καθόρισαν όχι μόνο το μέλλον του νησιού μέχρι σήμερα, αλλά και τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα –...
Πορτογαλία: 40 χρόνια από την “Επανάσταση των Γαρυφάλλων”
Τεύχος 104
Ο Νίκος Λούντος θυμίζει την επανάσταση που συγκλόνισε την Πορτογαλία. 40 χρόνια μετά τις 25 Απρίλη του 1974, η επέτειος της πορτογαλικής επανάστασης μας θυμίζει πως μέσα σε συνθήκες κρίσης και αστάθειας, μπορούν να ανοίξουν οι προοπτικές της πιο ριζοσπαστικής αλλαγής, ακόμη και εκεί που η παραμι&k...
Ισραήλ: Ενα κράτος όίως όλα τα άλλα;
Τεύχος 60
Ισραήλ και Παλαιστίνη, ποια είναι η λύση; Ενα κράτος ή δυο; Ο Νίκος Λούντος αναλύει με ακρίβεια τη φύση του κράτους που δημιούργησαν οι σιωνιστές έποικοι και υποστηρίζει με θέρμη ότι οι άραβες και οι εβραίοι μπορούν να συμβιώσουν ειρηνικά σε μια ενιαία δημοκρατική Παλαιστίνη. Συμβάλει έτσι σε μια...
Λίβανος: Ιστορία επεμβάσεων και αντίστασης
Τεύχος 59
Ο Νίκος Λούντος παρουσιάζει την ιστορία των επεμβάσεων και της Αντίστασης σε αυτή την χώρα. Οι 2.000 Γάλλοι στρατιώτες που πηγαίνουν αυτές τις μέρες στο Λίβανο εκτός από τα φονικά τους όπλα κουβαλάνε μαζί τους και μια βρόμικη ιστορία. Ο γαλλικός στρατός πρώτη φορά έκανε απόβαση στο Λίβανο, το 1860, πριν α&pi...
Συγκλονιστικές μαρτυρίες
Τεύχος 59
Τις συνεντεύξεις έχει πάρει ο Νίκος Λούντος δημοσιογράφος της Εργατικής Αλληλεγγύης. Συμμετείχε στην Διεθνή Αντιπροσωπεία από Ελλάδα, Τουρκία και Κύπρο που πήγε στον Λίβανο στις 19 Αυγούστου. Ράνια Μουσσάλεμ, Μαρί-Νοέλ Αμπί Γιαγκί και Σύνθια Αούν, μέλη του ATTAC-Λίβανος - Πείτε μου λίγα πράγματα &g...
O Mάης στην Ελλάδα
Τεύχος 58
Το σύνθημα του Γαλλικού Μάη “Τα θέλουμε όλα” δεν ανήκει στο παρελθόν. Οι φοιτητές μαζί με τα συνδικάτα αποφασίζουν από τώρα την συνέχεια, γράφει ο Νίκος Λούντος. Το κίνημα των καταλήψεων που σάρωσε τα Πανεπιστήμια όλης της χώρας από το Μάη ήταν ένας πραγματικός οδοστρωτήρας. Οδοστρωτηρας γιατί τίποτα &del...
Ιράν: κάτω τα χέρια
Τεύχος 57
Οι πολεμικές απειλές των ΗΠΑ κατά του Ιράν κλιμακώνονται με γοργούς ρυθμούς. Ο Νίκος Λούντος αναλύει τις εξελίξεις και τονίζει πόσο επείγον είναι να δράσει το αντιπολεμικό κίνημα. Το τελεσίγραφο που έστειλε στις 28 Μάρτη το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στο Ιράν βάζει το αντιπολεμικό κίνημ&alph...
Παλαιστίνη, μετά τη νίκη της Χαμάς
Τεύχος 56
ο Νίκος Λούντος γράφει για τη νίκη της Χαμάς στις εκλογές, υποστηρίζοντας ότι ήταν μια μεγάλη ήττα για τη στρατηγική των ιμπεριαλιστών σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Το 44,45% με το οποίο η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές στις 25 Γενάρη βάζει φωτιά στις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Οι Παλαιστίνιοι στήριξαν με την ψήφο &t...
Μέση Ανατολή: Aναζητώντας την ανέφικτη σταθεροποίηση
Τεύχος 102
O Νίκος Λούντος μας οδηγεί μέσα από την “κινούμενη άμμο” της αστάθειας των καθεστώτων και του ιμπεριαλισμού. Η επίσημη εικόνα για το τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή λέει πως βρισκόμαστε σε φάση σταθεροποίησης. Πράγματι αν κοιτάξει κανείς ένα χρόνο πριν, ο Μοχάμεντ Μούρσι βρισκόταν στο μέσο της θητείας το&...