ΜΜΕ - Μάχη για ελευθεροτυπία
Ο δημοσιογραφικός κόσμος “βράζει” υποστηρίζει ο Νεκτάριος Δαργάκης.Ο αγώνας για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας είναι άρρηκτα δεμένος με την υπεράσπιση της ελευθερίας του Τύπου.   «Εκδότες, καναλάρχες ακούστε το καλά, τη σύμβαση θα πάρουμε απεργιακά» Μετά από 15 χρόνια χωρίς Συλλογική...
Οι κερκίδες με την Παλαιστίνη, οι κυβερνήσεις με το Ισραήλ
Οι φίλαθλοι πρωτοστατούν στη συμπαράσταση στον αγώνα των Παλαιστινίων. Ο Νεκτάριος Δαργάκης προβάλλει την ανάγκη για αθλητικό μποϋκοτάζ του Ισραήλ.   Δεν έχει τέλος η αιματοχυσία του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, η οποία από τον Οκτώβριο του 2023 και μετά έχει κυριολεκτικά ισοπεδωθεί από τις ισραη...
Βιβλιοκριτική: Δήμητρα Κυρίλλου - Μέση Ανατολή, Αντίσταση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις
  To βιβλίο της Δήμητρας Κυρίλλου «Μέση Ανατολή-Αντίσταση στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις» κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2015. Όσο περνούν οι μήνες και πληθαίνουν οι εξελίξεις στην πιο ασταθή περιοχή του κόσμου, τόσο πιο επιτακτική ανάγκη είναι το διάβασμά του από τους αγωνιστές που παλεύουν ενάντια &...
Βιβλιοκριτική: Μιχάλης Λυμπεράτος - Μετά τον Εμφύλιο
  Σχέδιο Μάρσαλ γι’ αυτους, πρώτα βήματα ανασύνταξης για μάς Το νέο βιβλίο του ιστορικού Μιχάλη Λυμπεράτου εξετάζει τα χρόνια 1950-'52, αμέσως δηλαδή μετά τον Εμφύλιο. Μέσα από την παράθεση πολλών οικονομικών και ιστορικών στοιχειών χάρη στην πλούσια βιβλιογραφία που στηρίζεται, το βιβλίο επιχειρεί να δώ&sigma...
Καρλ Λίμπκνεχτ: Μιλιταρισμός και Αντιμιλιταρισμός
Πολύτιμη παράδοσηΤα ανοιχτά πολεμικά μέτωπα στην Μέση Ανατολή, στο Ιράκ, στην Ουκρανία φέρνουν όλο και περισσότερο την ανάγκη να ανοίξουμε τη συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό εκατό χρόνια μετά από την έναρξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο για να ανταποκριθεί σε αυτή την ανάγκη κυκλ&omicron...
Η δύναμη της εργατικής αντίστασης
Ο Νεκτάριος Δαργάκης δίνει το πανόραμα των αντιστάσεων από την κατάληψη στο Δήμο Αθήνας, στα σχολεία και στα νοσοκομεία.Τρομερή ήταν η αντίσταση της εργατικής τάξης το τελευταίο τετράμηνο απέναντι σε όλες τις επιθέσεις της κυβέρνησης. Από την κατάθεση του Μνημονίου και μετά πέρσι τον Μάη, κυβέρνηση και τρόικα επιχειρούν να καταργήσουν όλες τις κοινωνικές κατακτήσεις των προηγούμενων χρόνων με στόχο την αποπληρωμή του χρέους στους τραπεζίτες και τους κερδοσκόπους. Σχολεία, δήμοι, νοσοκομεία και συγκοινωνίες βρίσκονται στην κορυφή της λίστας τους. Από το Γενάρη μέχρι τον Απρίλη έγιναν μεγάλες μάχες σε καθένα από αυτούς τους χώρους ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου. Μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί ξεσηκώθηκαν πανελλαδικά για να μην κλείσει κανένα σχολείο. Οι εργαζόμενοι του Δήμου Αθήνας κατέλαβαν το Δημαρχείο στο κέντρο της πρωτεύουσας για 26 μέρες για να μην περάσει καμιά απόλυση. Γιατροί από τα Νοσοκομεία, το ΙΚΑ και τους Ιατρικούς Συλλόγους έκαναν κατάληψη στο Υπουργείο Υγείας και δυναμικές κινητοποιήσεις ενάντια στο σφαγείο του Λοβέρδου. Οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες προχώρησαν σε απεργίες που θύμιζαν Πανεργατικές από μόνες τους αφού χωρίς αυτούς να δουλεύουν παρέλυε όλη η Αττική. Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν ήταν ότι πολλές φορές μέσα στο τελευταίο τετράμηνο οι εργαζόμενοι από αυτούς τους χώρους συντονίστηκαν μεταξύ τους, δείχνοντας τον δρόμο της ενότητας και της αλληλεγγύης. Την ίδια περίοδο δόθηκαν σημαντικοί αγώνες και σε άλλους χ...
Η άνοδος του φασισμού στη Γερμανία
Ο Νεκτάριος Δαργάκης θυμίζει πως οι Ναζί αναρριχήθηκαν στην εξουσία και τα λάθη της Αριστεράς που κόστισαν τόσο ακριβά.H περίοδος που διανύουμε έχει πολλές ομοιότητες με την κρίση των αρχών της δεκαετίας του ’30. Ακόμα και οι αστικές εφημερίδες κάνουν αυτή τη σύγκριση. Πολύ σπανιότερα όμως αναφέρονται στο πως εξελίχτηκε εκείνη η δεκαετία και πως τελείωσε: με την άνοδο του φασισμού στη Γερμανία, το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Ολοκαύτωμα. Με αυτόν τον βάρβαρο τρόπο ο καπιταλισμός κατάφερε να βγει από την τότε κρίση του. Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων έπαιξε η άνοδος των φασιστών στην εξουσία στη Γερμανία. Σε αυτό το κομμάτι θα προσπαθήσουμε να δώσουμε κάποιες απαντήσεις σε σχέση με το πως οι φασίστες κατόρθωσαν να πάρουν την εξουσία, αν ήταν αναπόφευκτο και τι συνέπειες είχε για τη Γερμανία και τον υπόλοιπο κόσμο. Μόλις 10 χρόνια πριν από την ανάληψη της θέσης του καγκελάριου από τον Χίτλερ, στη Γερμανία παίχτηκε με τους πιο πραγματικούς όρους ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα του αιώνα: αν θα υπήρχε μια δεύτερη νικηφόρα επανάσταση μετά την επανάσταση του Οκτώβρη του ’17 στη Ρωσία. Από το 1918 μέχρι το 1923 η γερμανική αστική τάξη είχε να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ανατροπής της περισσότερες από μία φορές. Τελικά, για την εργατική τάξη χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία.1 Μέχρι το 1928 ο γερμανικός καπιταλισμός φαινόταν να έχει σταθεροποιηθεί. Στις εκλογές εκείνης της χρονιάς το σοσιαλδημοκρατικό SPD σάρωσε παίρνοντας την πλειοψηφία με 9 εκατομμύρια ψήφου...
Η κατάληψη στην ELITE
Ο Νεκτάριος Δαργάκης συνοψίζει τα μαθήματα από τον αγώνα της ELITE.Η κατάληψη στο εργοστάσιο της ELITE ήρθε να θυμίσει κάποιες από τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Δεν είναι πρώτη φορά που οι εργοδότες προχωρούν σε κλεισίματα των επιχειρήσεων και απόλυση των εργαζόμενων. Η δεκαετία του 1980 είναι γεμάτη με παραδείγματα «προβληματικών» επιχειρήσεων που δόθηκαν μάχες κόντρα στους εργοδότες με τους πιο προωθημένους τρόπους από την μεριά των εργατών. Ένα από τα καλύτερα και νικηφόρα παραδείγματα είναι η κρατικοποίηση των Ναυπηγείων του Σκαραμαγκά το 1985. Τον Απρίλη εκείνης της χρονιάς ο Νιάρχος, ιδιοκτήτης τότε των Ναυπηγείων, ανακοίνωσε το κλείσιμο της επιχείρησης λόγω χρεών. Οι εργαζόμενοι απάντησαν άμεσα. Οργάνωσαν πορεία δύο μόλις μέρες μετά και στη συνέχεια υιοθέτησαν συνθήματα όπως «έξω ο Νιάρχος από το Ναυπηγείο» και «ούτε μια δραχμή στο Νιάρχο το ληστή». Ταυτόχρονα, για να πιέσουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να πάρει θέση αποφάσισαν κατάληψη των Ναυπηγείων για να περιφρουρούν τα μηχανήματα και να οργανώσουν καλύτερα τον αγώνα τους. Ξεσηκώθηκε ένα τεράστιο κύμα συμπαράστασης από όλη τη χώρα, οι εργαζόμενοι δεν υποχώρησαν ούτε συμβιβάστηκαν με τα ψίχουλα που τους υπόσχονταν ως επίδομα και τον Ιούλη του 1985 τα Ναυπηγεία κρατικοποιήθηκαν. Δεν χρειάζεται όμως να γυρίσουμε στη δεκαετία του ΄80 για να βρούμε παρόμοιους αγώνες. Με κατάληψη είχαν απαντήσει οι εργαζόμενοι της Altec Telecoms το φθινόπωρο του 2008 απέναντι στις απολύσεις που ήθε...